Gebruiker:Da dinges/Zandbak

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Dit is de zandbak van Gebruiker:Da_dinges

Archief 1

Fernando Collor de Melo[bewerken | brontekst bewerken]

Fernando Affonso Collor de Mello (Rio de Janeiro, 12 augustus 1949) is een Brazilië politicus. Hij staat vooral bekend als de 38ste president van het land. Hij was in ambt van 15 maart 1990 tot 29 december 1992 en was daarmee niet alleen de eerste president van het land na de terugkeer van de democratie, maar hij is ook de jongste president die het land ooit heeft gehad.

Collor werkte als journalist voor het Journal do Brasil. Hij begon zijn politieke carriére als afgevaardigde in het parlement, vervolgens werd hij burgemeester van de stad Maceió, later gouverneur van de staat Alagoas. In die tijd was hij ook president van de voetbalclub Centro Sportivo Alagoano. Collor stond bekend als een elegante, atletische en jonge geest. De toenmalige president van de Verenigde Staten van Amerika, George H.W. Bush, noemde hem al de "Indiana Jones van Latijns-Amerika".

In het begin van de jaren '90 werd Collor tot president gekozen, hij kwam uit voor de kleine, rechtse partij Partido da Reconstrução Nacional, hij won in twee rondes van de toenmalige presidentskanditaat Luiz Inácio Lula da Silva. Hij basseerde zijn campagne vooral op de strijd tegen de inflatie.

Zijn beleid was gebasseerd op het neoliberalisme en werd gekenmerkt vanaf de eerste dag door de harde aanpak tegen de inflatie. In het begin leek het effectief te zijn, maar in het jaar dat volgde bleek dat juist het tegenovergestelde effect werd behaald. In 1991 werd bekend gemaakt door Collor's broer, Pedro Collor, dat zijn broer's politiek doordrenkt was van de corruptie. Toen dit bekend werd stelde het Congres in een onderzoek in en gingen de mensen de straat op om zijn afzetting te eisen. In september 1992 werd Collor uit zijn functie ontheven, in december van dat zelfde jaar trad hij ook dat werkelijk af. In die periode was er al een nieuwe president aangesteld, Itmar Franco, Collor's toenmalige vice-president.

Collor werd door het Congres schuldig bevonden en werd voor 8 jaar uit zijn politieke acties ontheven. In 2002 stelde hij zich nog wel verkiesbaar voor het gouverneursschap van Alagoas, maar dat resulteerde niet succesvol. In 2006 werd hij senator voor de senaat namens de bescheide Partido Renovador Laborista Brasileño.


Voorganger:
José Sarney de Araújo Costa
President van Brazilië
1990-1992
Opvolger:
Itamar Franco

Onderkoninkrijk Nieuw-Granada[bewerken | brontekst bewerken]

Virreinato de la Nueva Granada
 Onderkoninkrijk Nieuw-Granada 1717 – 1819 Groot-Colombia 
(Details) (Details)
Algemene gegevens
Hoofdstad Bogotá
Talen Spaans
Religie(s) Rooms-katholieke Kerk
Regering
Regeringsvorm Monarchie
Staatshoofd Koning
Geschiedenis
- Ontstaan 1717
- 1819

Het Onderkoninkrijk Nieuw-Granada (Spaans: Virreinato de la Nueva Granada) was de gegeven naam in 1717 aan het Spaanse jurisdictie in noordelijk Zuid-Amerika. Het gebied komt voornamelijk overeen met het huidige Colombia, Ecuador en Venezuela, maar bevatte ook op zijn hoogtepunt stukken van Guyana, Panama, Trinidad & Tobago en kleine gedeeltes van Brazilië en Peru.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het onderkonikrijk Nieuw-Granada ontstond uit het Nieuwe Koninkrijk van Granada, doordat

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Naast het Estadio Centenario zijn er nog meer interessante bezienswaardigheden in Montevideo:

Monument van de Gaucho in de 18 de Julio
Gemeentehuis (Palacio Municpal) van de stad

Avenida 18 de Julio[bewerken | brontekst bewerken]

De Avenida 18 de Julio (oftewel de Avenue 18 juli) is de hoofdstraat van de stad, waarin men belangrijke historische gebouwen kan vinden. Naast de vele winkels in de 3-kilometer-lange straat, die loopt van Plaza de Independencia naar het Batllepark, staan onder meer het monument van de Gaucho, het gemeentehuis van de stad en het Diázpaleis. De naam van de straat verwijst naar de datum 18 juli 1830, op deze dag werd de eerste Uruguayaanse grondwet getekend.

Tot het begin van de 20ste eeuw was de straat het economische centrum van de stad. Na de bouw van grote economische centra in de wijken Pocitos en Carrasco verloor de straat zijn importantie. Vandaag de dag is de straat niet meer het economsisch hart dat het was, een aantal winkels zijn gesloten of hebben veel van hun klanten verloren, maar desondanks blijft de straat voor de Montevidaanen een belangrijke ontmoetingsplek.

Mercado del Puerto[bewerken | brontekst bewerken]

De Mercado del Puerto ("Havenmarkt") is een voormalige markthal in de haven van de stad. Tegenwoordig stat deze hal vol met restaurantjes (voornamelijk asado's) en is het een van de populairste trekpleisters voor toeristen en Montevideanen.

Palacio Legislativo

Palacio Legislativo[bewerken | brontekst bewerken]

Het Palacio Legislativo (oftewel Paleis van Justitie), gelegen aan de Avenuda de las Leyes, werd gebouwd tussen 1908 en 1925. Op 25 augustus 1925 werd het gebouw in gebruik genomen ter viering van honderd jaar onafhankelijkheid van Uruguay. In het gebouw is de rechtelijk macht van het land gevestigd, los daarvan bevinden er zich ook nog twee aparte kamers binnen het gebouw. Één waar in het Huis van Afgevaardigden zit, de ander waar de Senaat zit.

Het door de Italiaanse architect Vittorio Meano ontworpen gebouw is sinds 1975 een nationaal monument. Één van de bekendste zalen van het paleis is de "Salón de los pasos perdidos" (de zaal van de verloren wegen) waarin s'lands belangrijkste processen plaats vonden.

Voor het gebouw staan twee grote vlaggenmasten met daaraan de Vlag van Uruguay en de Vlag van Artigas. Elke dag bij zonsopgang worden hier de vlaggen opgehangen, bij zonsondergang naar beneden gehaald door een speciale eenheid van de politie.

José Sarney[bewerken | brontekst bewerken]

José Sarney de Araújo Costa (Pinheiro, Maranhão, 24 april, 1930) is een Braziliaans schrijver en politicus. Hij staat vooral bekend als de 35ste president van het land. Hij was in ambt van 15 maart 1985 tot 15 maart 1990.

Sarney werd geboren onder de naam José Ribamar Ferreira de Araújo Costa, als zoon van Sarney de Araújo Costa en Kiola Ferreira de Araújo Costa. In 1965 naam hij zijn huidige naam aan, die vaak afgekort wordt tot José Sarney.

Voorganger:
Tancredo de Almeida Neves
President van Brazilië
1985-1990
Opvolger:
Itamar Franco

Sarney