Gebruiker:Glenn VDL/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is het persoonlijke kladblok van Glenn VDL.
Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden.

Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen die wat meer van Wikipedia) en mag dus geen onoorbare dingen te bevatten.

Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren.
Enkele handige links: Spiekbriefje | Snelcursus

Andere testplaatsen: De algemene zandbak | De probeerpagina van de snelcursus | De sjabloonzandbak

WebRTC staat voor Web Real-Time Communicatie. WebRTC is een open-sourceprotocol opgesteld door het World Wide Web Consortium(W3C). [1]Dit protocol stelt softwareontwikkelaars in staat om web applicaties voor spraak- en videogesprekken en p2p-bestandsuitwisseling te bouwen zonder noodzaak voor extra plug-ins of software van derden noodzakelijk.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

WebRTC werd ontwikkeld door het engineeringteam van Google Hangouts. Tijdens de ontwikkeling van de Google Video Chat-plug-in ontstond het idee om de video- en spraaktechnologie direct in de webbrowser te integreren.

Hiertoe vereist Google een videocodec en een spraakgenerator. Begin 2010 kocht Google On2, de eigenaar van de VP8-videocodec, waarna de VP8-videocodec als open-source is aangeboden voor het gebruik in zowel WebRTC als in de HTML5-videotag.[2] Iets later nam Google het Zweedse GIPS (Global IP Solutions) over. De GIPS-technologie vormt de basis van de spraakgenerator in de Google Chrome-uitvoering van WebRTC.

In 2010 investeerde Google in totaal 200 miljoen dollar in WebRTC. De IETF (Internet Engineering Task Force) richtte in april 2011 de WebRTC-werkgroep op. Deze kreeg de verantwoordelijkheid om de protocollen, die gebruikt worden in WebRTC, te standaardiseren.[3] In mei 2011 werd de W3C WebRTC-werkgroep opgericht om een set van gestandaardiseerde API’s (Application Programming Interfaces) te ontwikkelen die de deelnemende browserverkopers zouden uitvoeren.[4]

Functionaliteit[bewerken | brontekst bewerken]

WebRTC-applicaties ondersteunen verschillende functies, namelijk:

  • Realiseren van audio- en videostreaming of andere data.
  • Ophalen van netwerkinformatie zoals IP-adressen, poorten en uitwisseling van deze gegevens met andere WebRTC-cliënten om verbinding in te schakelen, zelfs via NAT (Network Address Translation) en firewalls.
  • Informatie uitwisselen over media- en cliëntfaciliteit, zoals de resolutie en de codecs die worden gebruikt.

Ontwerp[bewerken | brontekst bewerken]

De belangrijkste onderdelen van WebRTC zijn:

  • getUserMedia: dit geeft de webbrowser toegang tot de camera en microfoon.
  • PeerConnection: de WebRTC-component die een stabiele en efficiënte communicatie van datastreaming tussen peers behandelt.
  • DataChannels: hiermee delen browsers gegevens via peer-to-peer (p2p). De RTCDataChannel-API maakt peer-to-peer (p2p) uitwisseling van willekeurige data mogelijk, met een lage latentie (vertraging) en een hoge doorvoer.

Ondersteuning[bewerken | brontekst bewerken]

WebRTC wordt ondersteund door volgende browsers:

  • Google Chrome: de eerste browser die zowel getUserMedia en PeerConnection ondersteunde. De RTCDataChannel API wordt nog niet ondersteund.
  • Mozilla Firefox: deze ondersteunt alle drie de WebRTC API’s
  • Opera: Opera 12 ondersteunt alleen de getUserMedia API.

Andere partijen zoals Apple, Microsoft, Ericsson, Cisco en kleinere real-time-communicatiebedrijven bieden momenteel nog geen ondersteuning.

Mobiele browsers[bewerken | brontekst bewerken]

De webbrowsers Chrome, Firefox en Opera willen in de toekomst WebRTC ook gaan ondersteunen op Android. Ontwikkeling van deze techniek wordt bemoeilijkt doordat de processoren niet krachtig genoeg zijn en een beperkte levensduur van de batterij.

Voordelen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Betere videokwaliteit: WebRTC-videokwaliteit is merkbaar beter dan Flash.
  • Verminderde audio/video latentie: WebRTC biedt significante verbetering in latentie, hetgeen natuurgetrouwe gesprekken toestaat.
  • Tot zesmaal snellere verbindingstijden
  • Native HTML5-elementen: Met de nieuwe videotag in HTML5, is de vormgeving bewerkbaar zoals elk ander element op een webpagina.

Nadelen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Browserincompatibiliteit:
    • De verschillende WebRTC-applicaties worden nog niet ondersteund in alle browsers en het is nog niet mogelijk dat WebRTC-applicaties samenwerken tussen alle browsers.
    • Rond Apple blijft het momenteel stil, er wordt geen informatie verstrekt over het supporten van WebRTC. WebRTC-implementaties werken niet in Safari.
  • Webbrowers buiten Google Chrome en Mozilla Firefox, kunnen het niet eens worden over welke videocodec gebruikt moet worden in WebRTC.
Bedrijf VP8 H.264
Google X
Mozilla X
Opera X
Cisco X X
Microsoft X
Apple X
Ericsson X

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]