Gebruiker:JPWfriesland/Moordpoging op Ronald Reagan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Op 30 maart 1981 pleegde John Hinckley Jr. een aanslag op het leven van toenmalige president van de Verenigde Staten Ronald Reagan terwijl hij het Washington Hilton Hotel in Washington D.C. verliet, Reagan was toen net 61 dagen beëdigd als president. John Hinckley deed dit om indruk te maken op actrice Jodie Foster. Ronald Reagan en drie anderen raakten gewond. Hinckley is nooit schuldig bevonden omdat hij psychisch ziek was. Ondanks Reagans leeftijd herstelde hij snel van zijn verwondingen.

Reagan was de eerste president van de Verenigde Staten die een aanslag overleefde. Er vond geen officiële inauguratie (van de vice-president) plaats. Hoewel de minister van buitenlands zaken Alexander Haig een controversionele speech gaf waarin hij aangaf aan de aan de macht te zijn. Dit staat voor de korte periode dat de vice president George H.W. Bush niet aanwezig was. Bush zat in Air foce two op de terugweg naar Washington DC. Hij had die dag een speech gegeven in Fort Worth. Hinckley werd niet schuldig bevonden wegens zijn gestoordheid en bleef kort in een psychiatrische inrichting.

Jaren voor de aanslag en motivatie[bewerken | brontekst bewerken]

De motivatie om Reagan te vermoorden was voor John Hinckley Jr. de obsessie voor actrice Jodie Foster. De film waardoor Hinckley aan deze obsessie kwam was Taxi Driver (hij keek de film minstens 15 maal) ook hij kon zich sterk met de hoofdpersoon(Travis Bickle) identificeren..[1][2] In de jaren daarna volgde hij Foster door het hele land. Dat ging zelfs zo ver dat hij zichzelf in 1980 heeft geschreven voor de Yale universiteit toen hij ontdekte dat Foster er ook studeerde.[3] Ook schreef hij brieven en notities naar haar.[4] en belde haar twee keer en weigerde op te geven toen zij hem erop wees dat zij niet geïnteresseerd in hem was.[2]. Hierna bedacht hij dat als hij nationaal bekend zou worden hij een gelijke van Foster zou zijn. Hij begon toen met het stalken van toemaling president Jimmy Carter dat ging zelfs zo ver dat hij een wapen bij zich had. Daarvoor werd hij gearresteerd op het vliegveld van Nashville voor het illegaal bezit van een vuurwapen en kreeg een boete. Zijn keuze voor Carter was ook gebasseert op de film Taxi Driver. [5] Begin maart 1981 stuurde hij Foster nogmaals drie of vier notities. Foster gaf deze notities aan haar decaan die gaf ze vervolgens aan de Yale politie die hem nog geprobeerd heeft op te sporen maar dit mislukte. [6][7]

De dag van de aanslag[bewerken | brontekst bewerken]

Aankomst Reagan[bewerken | brontekst bewerken]

Hinckley arriveerde in Washington, D.C. op zondag 29 maart, één dag voor de aanslag met een Greyhound Lines [8] bus en checkte in bij het Park Central Hotel[3]. De volgende ochtend ontbeet hij bij McDonald's waar hij las in de Washington Star het schema van president Reagan las en hij besloot dat het tijd werd om zijn plan uit te voeren[9]. Wetende dat de kans groot was dat hij waarschijnlijk de aanslag niet zou overleven schreef hij twee uur voor de aanslag nog een brief (aan Foster) om over de aanslag te vertellen maar hij poste de brief niet. Hij hoopte haar te imponeren met de omvang van zijn actie..[10] Op 30 maart 1981 hield Reagan een lunchtoespraak voor AFL-CIO vertegenwoordigers in het Washington Hilton Hotel. Hij ging het gebouw rond 13.45 uur binnen en hij werd verwelkomd door een grote menigte van media en burgers.

Aanslag[bewerken | brontekst bewerken]

Even voor 14.30 uur kwam Reagan uit het hotel en liep naar de naar de klaar staande limousine. Hinckley maakte zich los van de menigte en vuurde zes keer in drie seconden met zijn Röhm RG-14 revolver. .[11] De eerste kogel trof Witte Huiswoordvoerder James Brady in het hoofd. Hij raakte zwaargewond en sindsdien is hij deels verlamd.[12] De tweede kogel trof Thomas Delahanty in de rug.[13][12][14] De derde kogel kreeg een betere bestemming die ging over het hoofd van Reagan en raakte het raam aan de overkant van de straat. Het vierde schot raakte Secret Service agent Timothy McCarthy die een kogel voor Reagan opving in zijn buik[13][12]. De vijfde kogel trof het kogelvrije glas van de presidentiële limousine. De zesde en laatste kogel ketste af op de zijkant van de limousine en raakte Reagan 4 centimeter van zijn hart. Hinckley werd zonder problemen gearresteerd, hij probeerde niet eens te vluchten[9].

Zestien minuten na de moordaanslag werd bekendgemaakt door de AFT dat het wapen bij Rocky's Pawn Shop in (Dallas, Texas) vandaan kwam. Het wapen was geladen met zes Devastator-kogels waar kleine beetjes explosief poeder in zaten die voor een explosie moesten zorgen.]][15]. De kogels waren niet in de VS geproduceerd, die zijn daar namelijk verboden. Illegale explosiemiddelen waren door de Amerikaanse federale wet op het moment dat Hinckley ze kocht verboden. Geen enkele kogel ontplofte.

Het hele incident werd op video vastgelegd door ten minste vijf cameramannen, waaronder alle grote televisiezenders. Cable News Network (CNN) had net de toespraak van Reagan live uitgezonden en haar medewerkers waren nog steeds in het gebouw Hinckley heeft bij zijn arrestatie de agenten gevraagd of de Academy Awards een dag later uitgezonden zouden kunnen worden door de aanslag, dit is ook echt gebeurd. Pas de volgende avond werden de Academy Awards uitgezonden[5].

Reagan in het George Washington universitair ziekenhuis[bewerken | brontekst bewerken]

Al snel na de aanslag werd Reagan weggedragen door Secret Service-agenten naar de presidentiële limousine. Toen wisten ze nog niet dat Reagan gewond was; een kogel was onder zijn oksel ingeslagen. Pas toen Secret Service-medewerker Jerry Parr Reagan controleerde op revolverkogels; Reagan hoestte licht schuimig bloed op, wat een teken is dat zijn longen geraakt waren. Reagan, die erg veel pijn had, dacht dat een van zijn ribben gekneusd was toen agent Parr hem in de limousine duwde. Parr gaf opdracht aan het convooi van auto's om naar het nabijgelegen Washington universitaire ziekenhuis uit te wijken[16].

Ondanks dat het personeel van de noodsituatie zaal op de hoogte was gebracht dat neerschoten slachtoffer binnen kwamen stond er geen brancard klaar. Reagan kwam de limousine uit en werd geholpen naar de noodsituatieruimte. Terwijl hij klaagde over het moeilijke ademen trok één van zijn knieën zich krom en hinkelde hij verder op één knie.[16]

Het traunateam werd geleid door Dr. Joseph Giordano, Reagan werd aangesloten op Infuus, zuurstof, tetanospasmine en een "borstbuis" (dit wordt gebruikt om zuurstof, vocht of etter te verwijderen uit de borstkas[16]. Toen First Lady Nancy Reagan arriveerde in de noodsituatieruimte nadat ze het verschrikkelijke bericht te horen had gekregen, zei Reagan tegen haar "Honey, I forgot to duch (Schat, ik ben vergeten te bukken)" dat was ook wat bokser Jack Dempsey zei tegen zijn vrouw toen hij verslagen werd door Gene Tunney[17].

Grote hoeveelheden bloed kwamen uit de borst van Reagan. Hoofd borstkaschirurgie in het Washington ziekenhuis Dr. Benjamin L. Aaron besloot om te gaan opereren omdat het bloeden maar doorging. Uiteindelijk Reagan verloor meer dan de helft van totaal aan bloed. [16]

In de operatiezaal zei Reagan tegen de artsen "Please tell me you're all Republikeinen(Alsjeblief vertel me dat jullie allemaal Republikeinen zijn". Giordano, een liberaal en democraat, antwoordde "We're all Republicans today. (Vandaag zijn we allemaal Republikeinen.)" De operatie duurde ongeveer drie uren. Na de operatie had Reagan koorts, waarvoor hij met meerdere antibiotica behandeld werd. [16]

Na de operatie verliep het verstel voorspoedig, nog de dag na de operatie ondertekende Reagan een wetswijziging. Na dertien dagen in het ziekenhuis geweest te zijn, werd Reagan uit het ziekenhuis ontslagen. In het begin werkte hij twee uur per dag tot er 26 dagen voorbij waren, hij kwam niet uit Washington D.C. tot dag 49 en hij hield geen persconferentie tot er 79 dagen voobij waren. Pas in Oktober was hij volgens zijn artsen volledig hersteld[16].

Op de dag van de aanslag had Reagan behalve de lunch met de vertegenwoordigers van AFL-CIO ook nog een bezoek aan Philadelphia. Terwijl een verpleegkundige een intubatie aanlegde mompelde Reagan "All in all, I'd rather be in Philadelphia. (Al met al, heb ik liever Philadelphia, )" dat was een verwijzing naar de slogan van komiek W.C. Fields. [16][17]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

James Brady Donald Regan Tim McCarthy

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Moordpoging op Ronald Reagan. van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.


[[Categorie:Aanslag]] [[Categorie:Geschiedenis van de Verenigde Staten (1980-1988)]] [[Categorie:1981]] [[Categorie:Geschiedenis van Washington D.C.]] [[de:Attentat auf Ronald Reagan]] [[es:Intento de asesinato de Ronald Reagan]] [[en:Reagan assassination attempt]] [[he:ההתנקשות ברונלד רייגן]] [[ja:レーガン大統領暗殺未遂事件]] [[ru:Покушение на Рейгана]] [[zh:雷根遇刺案]]