Gebruiker:Mark Heddema/Léa Drucker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Léa Drucker
Léa Drucker in 2006
Algemene informatie
Volledige naam Léa Dorothy Irène Drucker
Geboren 23 januari 1972
Geboorteplaats Caen
Land Frankrijk
Werk
Jaren actief 1991-heden
Beroep Actrice
Portaal  Portaalicoon   Film

Léa Dorothy Iréne Drucker (Caen, 23 januari 1972) is een Franse actrice.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Léa Drucker is de oudste dochter van Jacques Drucker, hoogleraar geneeskunde (wiens ouders, geboren in Oostenrijk-Hongarije, in 1925 in Frankrijk aankwamen en in 1937 werden genaturaliseerd)[1] en van Martine Le Cornec, ex-lerares Engels aan het Lycée Émile-Littré in Avranches, het Collège Le Clos Tardif in Saint-James, en aan het Lycée de l'Europe in Duinkerke en sinds 2008 eigenares van kunstgalerie 'Galerie-mlc' te Vains.[2]

Ze bracht haar jeugd door in de Verenigde Staten tussen Washington D.C., Boston en de Chausey-eilanden.[3] Het was tijdens deze tijd dat ze haar passie voor schaatsen ontdekte. Maar haar werkelijke roeping ontdekte zij pas echt in 1987, toen ze deelnam aan de theaterclub van het Lycée Molière in Parijs.[4]

Léa Drucker is de nicht van presentator Michel Drucker, M6-oprichter Jean Drucker, en van journaliste Marie Drucker.[2]


Catégorie:Article à référence nécessaire

Zabou Breitman en Léa Drucker in 2006.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Léa Drucker heeft acteerlessen gevolgd aan de École de la rue Blanche. Édouard Baer hielp haar ook door haar aan te nemen als columnist bij Radio Nova.[2] Haar carrière als theateractrice nam in 1999 een grote vlucht in klassieke toneelstukken (waaronder Le Misanthrope, geregisseerd door Roger Hanin) of hedendaagse toneelstukken (zoals Blanc, van Emmanuelle Marie, geregisseerd door Zabou Breitman en Matthieu Le Bihan, een toneelstuk waarin ze de jongere zus van Isabelle Carré speelt).

Ze verscheen in een paar tv-films en tv-series zoals Colis d'oseille in 1993 en Anne Le Guen in 1995.[3]

Haar filmdebuut maakte ze in 1991 in de film La Thune van Philippe Galland.

In 2001 werd ze genomineerd voor de 26ste Césaruitreiking voor haar rol in Chaos van Coline Serreau.

In 2002 speelde ze haar eerste hoofdrol in een bioscoopfilm met Papillons de nuit, geregisseerd door John Pepper.

In 2012 komen Léa Drucker en Thomas Gilou elkaar weer tegen als ze in zijn film La Vérité si je mens ! 3 speelt. Het is dan 17 jaar na een van haar eerste rollen in Raï, ook een film van Thomas Gilou.

Ze leidt een carrière waarin film, televisie en theater elkaar afwisselen.

Van 2015 tot 2017 speelde ze de rol van psychiater van de DGSE (een instituut vergelijkbaar met de Amerikaanse CIA) in de serie Le Bureau des legendes.

In 2019 won ze de César voor beste actrice voor haar rol in Jusqu'à la garde.

Van 2019 tot 2022 speelt ze de rol van een astrofysicus bij de IRAM (Institut de radioastronomie millimétrique) in de serie War of the Worlds.

In 2022 speelde ze de rol van Nathalie in de film Close, die de hoofdprijs won op het Filmfestival van Cannes 2022.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Léa Drucker heeft een geregistreerd partnerschap met regisseur Julien Rambaldi. Samen hebben ze een dochter genaamd Martha, geboren op 11 juli 2014.

Films (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Korte films[bewerken | brontekst bewerken]

Geanimeerde speelfilms[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Televisiefilms[bewerken | brontekst bewerken]

Televisieseries[bewerken | brontekst bewerken]

Animatieseries[bewerken | brontekst bewerken]

Theater[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Globes de cristal 2007: Beste actrice voor L'Homme de sa vie
  • 44ste Césaruitreiking: César voor beste actrice voor Jusqu'à la garde

Nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Molières 2001: Molière van de theatrale revelatie voor Danny en de grote blauwe
  • Molières 2004: Molière van de theatrale revelatie voor 84 Charing Cross Road
  • Molières 2016: Molière van de actrice in een privé theatershow voor A love that never ends
  • Kristallen bol 2019: Beste actrice voor voogdij
  • Internationale perslichten 2019 : Light voor Beste Actrice voor Voogdij
  • Molières 2020 : Molière van de actrice in een privé theatervoorstelling voor La Dame de chez Maxim

Decoraties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Chevalière de l'ordre des Arts et des Lettres op 12 maart 2019.[7]

Aantekeningen en referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ (fr) La famille DRUCKER | Mémoire vir(e)tuelle. www.memoire-viretuelle.fr. Geraadpleegd op 6 oktober 2018.
  2. ↑ a b c Caroline de Bodinat, Léa Drucker, tout vient à point. liberation.fr (5 février 2018).
  3. ↑ a b http://www.web-libre.org/profil/toli,82.html, Léa Drucker : biographie - Web-Libre. www.web-libre.org. Geraadpleegd op 18 mei 2017.
  4. ↑ (fr) (19 mai 2017). Léa Drucker. Pure People. Geraadpleegd op 18 mei 2017.
  5. ↑ (fr) Blaise. ARTE. Geraadpleegd op 18 mei 2017. .
  6. ↑ Article du site ActuaLitté.com du 2 août 2016.
  7. ↑ (fr) Nomination dans l'ordre des Arts et des Lettres - hiver 2019. Ministère de la Culture. Geraadpleegd op 2019-6-03. .

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Op andere Wikimedia-projecten

Catégorie:Catégorie Commons avec lien local identique sur Wikidata

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Mark_Heddema/Léa_Drucker&oldid=63360315"