Figeac

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Figeac
Gemeente in Frankrijk Vlag van Frankrijk
Blason Figeac.svg
Figeac (Frankrijk)
Figeac
Situering
Regio Occitanie
Departement Lot (46)
Arrondissement Figeac
Kanton hoofdplaats van 2 kantons: Figeac-Est en Figeac-Ouest
Coördinaten 44° 37′ NB, 2° 2′ OL
Algemeen
Oppervlakte 35,16 km²
Inwoners
(1 januari 2020)
9.784[1]
(278 inw./km²)
Hoogte 170 - 451 m
Overig
Postcode 46100
INSEE-code 46102
Website http://www.ville-figeac.fr/
Foto's
Gezicht op Figeac
Gezicht op Figeac
Place Champollion
Place Champollion
De Célé
De Célé
Portaal  Portaalicoon   Frankrijk

Figeac is een Franse gemeente in de regio Occitanie. Het is met 9.784[1] inwoners (op 1 januari 2020) de op een na grootste gemeente in het departement Lot.

Figeac heeft zich in de middeleeuwen, op het kruispunt van Auvergne, Rouergue en Quercy ontwikkeld tot een van de meest florerende middeleeuwse steden. Een relatief groot deel van de oude bebouwing is bewaard gebleven; de stad heeft veel oude monumenten.

Figeac is gelegen aan de rivier de Célé, een zijrivier van de Lot.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In de negende eeuw liet Pepijn de Eerste, koning van Aquitanië, een abdij stichten, een zuster van de abdij van Conques. Figeac groeide hieromheen als een van de meest florerende steden in deze streek. Het werd een koopmansstad op de grote pelgrimsroutes, en al in de 14e eeuw bouwde Figeac zijn muren. De rivaliteit tussen de kooplieden en de abt gaf de Franse koning de mogelijkheid om zijn macht in Figeac te vestigen door middel van de benoeming van een landvoogd.[bron?]

De Honderdjarige Oorlog vertraagde de ontwikkeling van Figeac. Quercy lag destijds in het centrum van het conflict en de handel had er duidelijk onder te lijden. Door de ligging van Figeac aan de grote handelsroutes tussen het noorden en de Middellandse Zee volgde tijdens de renaissance echter een opleving van de stad.

In de periode van 1576-1623 was Figeac een van de vluchtplaatsen voor de Franse protestanten. In die periode werd een groot aantal godsdienstconflicten uitgevochten, met als gevolg dat de ontwikkeling van Figeac stilstond. Daarna ontwikkelde Figeac zich verder. Met name langs het kanaal (een in de 20e eeuw gedempte gracht, nu alleen nog te herkennen aan de straatnaam Rue du Canal) ontwikkelde zich een industrie van leerlooierijen en molens.

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Figeac heeft veel oude bebouwing. Al in de belle époque (de periode voor de Eerste Wereldoorlog) is een begin gemaakt met het behouden van het cultureel erfgoed, en is het Hôtel de la Monnaie gerestaureerd. Nog steeds is het een van de hoogtepunten in Frankrijk van de middeleeuwse bouwkunst. Met name de zuidgevel toont nog de originele opzet met de arcades.

In Figeac is de ontwikkeling van het bouwen van de 12e tot de 14e eeuw goed terug te vinden. De grote huizen (hôtels) van de rijke kooplieden hadden op de begane grond de werkplaats en het magazijn; aan de voorkant de arcades met de etalage. De woonruimte was op de eerste etage, via een smalle wenteltrap te bereiken. De zolders waren meestal droogzolders, voor het drogen van fruit, geverfde stoffen en dergelijke. De versiering van de façades was tot begin 13e eeuw Romaans, met bebaarde personages, mythische dieren en gestileerde bladmotieven, zoals te zien op het Maison du Griffon. De eropvolgende Franse gotiek kenmerkt zich door de grotere ramen en de sierlijke bladmotieven. De 14e eeuw kenmerkt zich door de luxueuze stenen paleizen van de oligarchie van Figeac (bijvoorbeeld het Hôtel d'Auglanat).

Tijdens de renaissance volgde een nieuwe generatie van huizen; de vensters werden nog groter, de toegangen van de huizen van de gegoede burgers werden monumentale trappen met fijnbewerkte deuren (bijvoorbeeld het Maison de Galiot de Genouillac).

Opvallend is op de Place des Écritures de afbeelding van de steen van Rosetta, gemaakt in zwart graniet door de Amerikaanse kunstenaar Joseph Kosuth. Het is een monument voor het levenswerk van Jean-François Champollion, samen met de bijbehorende ruimtes met een vertaling in het Frans van de tekst op de steen, en een tuin met onder meer papyrus, verwijzend naar het oudste papier waarop geschreven werd.

In Figeac bevindt zich het Champollion Museum, dat gewijd is aan de Egyptische kunst.

De Chemin du Puy, de 18 km lange pelgrimsroute tussen Figeac en Montredon, is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

De oppervlakte van Figeac bedraagt 35,16 km², de bevolkingsdichtheid is 279 inwoners per km² (per 1 januari 2019).

De onderstaande kaart toont de ligging van Figeac met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.

46102-Figeac-Sols.png

Demografie[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Grafiek inwonertal gemeente

Geboren[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Figeac van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.