Gebruiker:Martina W Smits/Kladblok

Robert Vernooy
	"Ons doel is dat wij streven"
Algemene informatie
Volledige naam	Robert Vernooy
Geboren	18 februari 1961
Geboorteplaats	Hilversum
Beroep	auteur en vertaler; metabolist
Werk
Jaren actief	1983-
Bekende werken	De tedere tirannie
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Robert Vernooy (Hilversum, 18 februari 1961) is een Nederlandse schrijver van romans, verhalenbundels en essayistisch werk. Daarnaast is hij vertaler.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Robert Vernooy is zoon van elektrotechnisch ingenieur Jos Vernooij en Ans In den Berken. Hij groeide op in Hilversum en bezocht daar het Gemeentelijk Gymnasium. Aan de Universiteit van Amsterdam studeerde hij muziekwetenschap, kunstgeschiedenis, esthetica en cultuurfilosofie. In 1986 studeerde hij cum laude af in de muziekwetenschap met een scriptie over correspondenties in literatuur, muziek en schilderkunst van het Franse fin de siècle. Tijdens zijn studie debuteerde hij als schrijver met de verhalenbundel Het zwelgen (1983). Meer verhalen en essaybundels volgden, onder andere Doodstop (1985), De postperistaltici (1987) en de essaybundel De contramine (1989). Over Doodstop schreef een recensent: ‘Vernooy heeft niet alleen het vakmanschap om bij het begin van een verhaal meteen beslag te leggen op de aandacht van de lezer, maar ook om die aandacht vast te houden. Bovendien heeft hij een heel eigen suggestieve toon van vertellen met af en toe een verrassend uitschietende humor.’ ^[1] In 1989 werd hij (door Jaap Goedegebuure) beschouwd als deel uitmakend van ‘een nieuwe pleiade van schrijvers aan het literaire firmament’.^[2]

Naast verhalen en essays schreef Vernooy ook romans, waarvan De tedere tirannie het meeste bekendheid en de hoogste oplage kreeg.

In 1994 was Vernooy 'writer in residence' aan de University of Michigan in Ann Arbor. In dat jaar begon hij ook met wado-ryu karate, waarin hij een zwarte band (vierde dan) haalde. Lichamelijkheid, levenskunst en oosterse filosofie spelen een belangrijke rol in zijn werk, zoals in zijn boek Honderd gezichten op een houding (2000) en in Van de weg naar de straat (2022). In deze laatste monografie onderzoekt hij wat de hedendaagse, westerse mens kan leren van inzichten uit de oosterse krijgs- en levenskunst voor zijn dagelijks leven. ‘De weg’ of do is een belangrijk concept in het oosterse denken. Die do staat centraal in budo, de verzamelnaam voor bekende Japanse krijgskunsten zoals judo, aikido, kendo en karatedo. Anders dan de meer competitieve vechtsporten worden zulke krijgskunsten gezien als een persoonlijk ontwikkelingstraject. Daarbij gaat het om een bijzondere vorm van lichamelijke opvoeding, begrepen als geestelijke vorming door middel van lichamelijke oefening.

Zelf omschrijft Vernooy zich als ‘metabolist’; iemand die stoffen uitwisselt.

Behalve als auteur is Vernooy ook werkzaam als vertaler, onder andere van het werk van Francis Fukuyama, Niall Ferguson, Jane Goodall en Frans de Waal. Hij vertaalde meer dan zeventig titels, zowel fictie als non-fictie.