Gebruiker:Robert Prummel/Domenico Serlupi Crescenzi Ottoboni

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Het vermeerderde wapen met baldakijn en markiezenkroon op het Grootkruis in de Orde van Sint Stefanus paus en martelaar
Het oorspronkelijke wapen met de lelies van de Welfen

Domenico Serlupi Crescenzi Ottoboni, in het Italiaans voluit S.E. il Marchese Dr don Domenico Serlupi Crescenzi Ottoboni, patrizio romano e nobile di Corneto, Titulair Hertog van Fiano, (It: Duca titolare di Fiano) [1](Florence, 11 december 1939) is een Italiaans aristocraat[2].

Don Domenico Serlupi behoort tot de hoge Italiaanse en Pauselijke adel. De Serlupi behoren tot de Italiaanse feodale adel en dank zij de afstamming van drie Pauselijke families Ottoboni, Borghese en Crescenzi heeft Don Domenico het recht zich een Markies met de baldakijn te noemen [3]. Een dergelijke markies is binnen de Italiaanse adel hoger in rang dan andere makiezen maar lager in rang dan de prinsen en hertogen. Als teken van deze waardigheid mag Don Domenico eenbaldakijn met de gekruiste sleutels van de HeiligePetrus boven zijn |wapenschild plaatsen.

Don Domenico is de zoon van markies Don Giuseppe Serlupi Crescenzi patrizio romano e nobile di Corneto en donna Anna Maria dei Principi Borghese uit het gelijknamige prinselijke geslacht. Hij stamt af van de Pauselijke families van Alexander VIII uit het geslacht der Ottoboni en van de familie van Johannes XIII uit het geslacht der Crescenzi. De familienaam van zijn voorouder Prinses Donna Giovanna Ottoboni dei Duchi di Fiano, een telg uit de pauselijke en prinselijke Romeinse familie van de Hertogen van Fiano uit het geslacht Ottoboni voegde hij in 1977 toe aan zijn naam. Hij beriep zich daarbij op de "surrogazione romana", het Romeins familierecht en de fideïcomis van Paus Alexander VIII uit het Huis Ottoboni[4]. Umberto II, koning in ballingschap, gaf in januari 1980 toesteming om zijn wapen met de kwartieren van de Ottoboni te vermeerderen. De President van de Italiaanse Republiek gaf in 1977 in een decreet toestemming om de naam Ottoboni bij de familienaam te voegen.

Serlupi volgende een studie rechten in Florence, die hij afsloot met een promotie op de positie van de adel in de Italiaanse grondwet [5].

Serlupi heeft jarenlang gepubliceerd over heraldiek, faleristiek, adelsrecht, orderecht en de geschiedenis van de Pauselijke Staat. Ook zijn familiegeschiedenis heeft hij in tal van artikelen, ook op het internet[6], uit de doeken gedaan. Hij ontving hiervoor een prijs, het "insignito dal Centro Studi Araldici del "Gran Premio Scudo d'Oro". 2009"[7]. Na zijn studie volgde een ambtelijke loopbaan.


De Italiaanse dynastieke orden[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn de dynastieke orden van de voormalige Italiaandse heersers over Toscane en Napels weer opgebloeid. Ook de orden van de voormalige koningen van Italië uit het Huis Savoye spelen weer een rol. De hernieuwde bloei van deze orden hangt samen met de grotere rol die de nakomelingen van de in 1866 en 1947 verdreven vorsten na hun terugkeer uit ballingschap zijn gaan spelen. De titulair Groothertog van Toscane zocht opnieuw een positie in Toscane en de Napolitaanse titulair koning deed hetzelfde in Napels. De orden verzamelen Italiaanse edelen, intelectuelen en zakenlieden. De katholieke kerk speelt eveneens een grote rol in deze dynastieke orden.

Serlupi is momenteel lid van het secretariaat van de Titulair Groothertog van Toscane en bestuurt de dynastieke Orden van de Groothertogelijke familie. Balì Ridder Grootkruis van Justitie en vice-Groot kanselier van de Heilige Militaire Orde van Sint Stefanus paus en martelaar, Ridder Grootkruis en vice-kanselier van de Orde van verdienste onder de titel van St. Jozef, Grootkanselier en Ridder Grootkruis in de Orde van Civiele Verdienste van Toscane.

Is hij een "Cavaliere Gran Croce di Giustizia" (Ridder Grootkruis van Justitie), lid van het Kapittel en de Commissie voor Italië van de Heilige Militaire Constantinische Orde van Sint-Joris van de pretendent van de Napolitaanse kroon[8].

Zoals zoveel hoge katholieke Italiaanse edelen is ook Don Domenico Ridder van Eer en Devotie van de Soevereine en Militaire Orde van Malta.

De titel "Zijne Excellentie" ontleend de markies aan zijn ridderorden.

Serlupi is lid van de gezaghebbende International Commission for Orders of Chivalry. Hij is veranwoordelijk voor kwesties rond de Toscaanse orden[9].

De Serlupi waren erfelijk opperstalmeesters van de pausen. Deze honoraire functie bracht allerlei voorrechten, zoals diplomatieke immuniteit, een Vaticaans nummerbord en accijnsvrije benzine met zich mee. De grote hervorming en vereenvoudiging van het Pauselijk hof heeft de Serlupi en tal van leden van de zwarte adel van haar functies en voorrechten beroofd.

Heraldiek[bewerken | brontekst bewerken]

Het wapen van de Serlupi, oorspronkelijk "Lupi" wat "wolven" betekent, gaat terug naar de middeleeuwse familiegeschiedenis, en meer in het bijzonder tot de tijd van de strijd tussen de Welfen en de Ghibellijnen. De Markies heeft veel aandacht aan de heraldiek van zijn geslacht, de families Serlupi, Crescenzi, Ottoboni en d'Ongran, besteed. [10].

Bij de vermeerdering of augmentatie van het wapen werd bij het plaatsen van de vier kwartieren voorrang gegeven aan de kwartieren Crescenzi (eerste kwartier) en Ottoboni (linkerhelft[11] van het schild) met hun Pauselijke geschiedenis. Het oorspronkelijke stamhuis Serlupi is het bescheiden vierde kwartier.

De markies voert een wapen met tal van pronkstukken en onderscheidingen waaronder grootlinten. Als helmteken wordt boven de markiezenkroon een wolf afgebeeld.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Domenico Serlupi Crescenzi Ottoboni: Le distinzioni nobiliari e la Carta Costituzionale italiana (proefschrift)
  • Domenico Serlupi Crescenzi Ottoboni en Alessandro Panajia: "Le concessioni dell’Ordine di San Giuseppe dal 1859 al 1908". In "Nobiltà", NOBILTA', Rivista di Araldica, Genealogia, Ordini Cavallereschi van het "Istituto Araldico Genealogico Italiano" indice generale anno 2007 Blz. 59
  • Domenico Serlupi Crescenzi Ottoboni: Brevi cenni sull’Ordine del Merito Civile e Militare (I.&R. Casa Granducale di Toscana). In "Nobiltà" indice generale anno 2007 Blz.467[12]