Gebruiker:Zomerklokje/Hitchcock

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Sir Alfred Joseph Hitchcock (Leytonstone (Londen), 13 augustus 1899Bel-Air (VS), 29 april 1980) was een Brits filmregisseur.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Ontdekking van de filmwereld[bewerken | brontekst bewerken]

Number 13 (1922)
De allereerste film waarvan Hitchcock de regie deed bleef onvoltooid en is nu spoorloos... Geproduceerd door Warbour & F.
Always Tell Your Wife (1922)
Nadat de regisseur ziek werd, maakten Hitchcock en producent Seymour Hicks de film af.

De vijf films met Graham Cutts[bewerken | brontekst bewerken]

Het Amerikaanse filmbedrijf Famous Players-Lasky, dat tot dan toe films had gemaakt in Londen, stopte ermee. Hitchcock en een kleine crew bleven in dienst van de Islington Studios. Toen Michael Balcon met Victor Saville en John Freedman een onafhankelijke filmmaatschappij oprichtte, nam hij Hitchcock in dienst en vertrouwde hij hem diverse taken toe.

Ook deze films werden opgenomen in de Islington Studios in Hoxton (Londen), behalve The Blackguard, dat een coproductie van Gainsborough Studios en het Duitse UFA was en waarvoor de crew afreisde naar Potsdam (bij Berlijn). Drie films (Woman to Woman, The White Shadow en The Prude's Fall) werden geproduceerd door het trio Michael Balcon, Victor Saville en John Freedman, de andere door het nieuwe productiehuis Gainsborough, dat in 1924 werd opgericht door Michael Balcon, toen die zonder de andere twee doorging. De scenario's van The White Shadow en The Passionate Adventurer schreef Hitchcock in samenwerking met Michael Morton, wiens toneelstuk de basis vormde voor de Woman to Woman. Elke film kostte zes weken om te maken. De kern van de crew bestond uit:

Woman to Woman (1922-1923)
Hoofdrollen: Betty Compson, Clive Brook

Tijdens de opnamen van deze film ontmoette Hitchcock zijn toekomstige vrouw Alma Reville, die op dat moment meer filmervaring had dan Hitchcock.

De film is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Michael Morton en gaat over... Er zijn geen kopieën bekend van Woman to Woman.

The White Shadow (1923)
Hoofdrollen: Betty Compson, Clive Brook

Ook The White Shadow werd lange tijd als verloren beschouwd totdat er in 20.. in Nieuw-Zeeland twee filmrollen opdoken met het begin van de film. (Korte inhoud)

The Passionate Adventurer (1924)
Hoofdrollen: Alice Joyce, Clive Brook, Lilian Hall-Davies
The Blackguard (1924)
Hoofdrollen: Walter Rilla, Jane Novak, Frank Stanmore, Bernard Goetzke

Tijdens de opnamen van The Blackguard in Berlijn kreeg Hitchcock de gelegenheid om F.W. Murnau aan het werk te zien. Die maakte op dat moment het expressionistische meesterwerk Der Letzte Mann. Murnau gebruikte in deze film vrijwel geen titelkaarten met dialogen of verklarende teksten en liet de beelden het verhaal vertellen. Verder paste cameraman Karl Freund voor het eerst op grote schaal de "entfesselte Kamera" toe, een vrij bewegende camera waarmee acteurs over de set gevolgd konden worden. Hitchcock zou deze lessen goed onthouden.

The Prude's Fall (1925)
Hoofdrollen: Jane Novak, Julanne Johnston, Warwick Ward (met een gastrol voor Betty Compson)

Volgens Hitchcock stamt deze film van na The Blackguard, hoewel The Prude's Fall nog geproduceerd werd door het productieteam Balcon, Saville en Freedman. Sommigen denken daarom dat het eigenlijk de derde film van de reeks is, maar daar is geen uitsluitsel over. Plot (volgens ...): Een kapitein haalt een rijke weduwe over zijn minnares te worden, maar het is een list om haar liefde te testen. Jane Novak zou later nog een rolletje krijgen in Hitchcocks Foreign Correspondent (1940).

The Pleasure Garden (1925)
Omdat regisseur Graham Cutts niet meer met Hitchcock wilde samenwerken, vroeg producent Michael Balcon of hij niet zelf hun volgende film wilde regisseren. Het was weer een Brits-Duitse coproductie en Alma werd zijn assistent. Samen reisden ze af naar München.
The Mountain Eagle (1926)
Van Hitchcocks tweede film, The Mountain Eagle, zijn alleen een tiental foto's bewaard gebleven, de film zelf is waarschijnlijk verloren vergaan. En dat is maar goed ook, volgens Hitchcock.[1]

De eerste echte Hitchcock: The Lodger[bewerken | brontekst bewerken]

The Lodger: A Story of the London Fog (1927)[bewerken | brontekst bewerken]

The Lodger is de eerste film waarin Hitchcock zijn

Downhill (1927)[bewerken | brontekst bewerken]

Easy Virtue (1928)[bewerken | brontekst bewerken]

gebaseerd op een toneelstuk van Noel Coward

The Ring (1927)[bewerken | brontekst bewerken]

The Farmer's Wife (1928)[bewerken | brontekst bewerken]

Champagne (1928)[bewerken | brontekst bewerken]

The Manxman (1928)[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste Britse geluidsfilm: Blackmail[bewerken | brontekst bewerken]

Blackmail (1929)[bewerken | brontekst bewerken]

Meteen in zijn eerste geluidsfilm experimenteert hij met de soundtrack -> mes op bord

Juno and the Paycock (1930)[bewerken | brontekst bewerken]

Murder! (1930)[bewerken | brontekst bewerken]

Elstree Calling (1930)[bewerken | brontekst bewerken]

samen met Adrian Brunel, Andre Charlot, Jack Hulbert en Paul Murray

The Skin Game (1931)[bewerken | brontekst bewerken]

Number Seventeen (1932)[bewerken | brontekst bewerken]

Rich and Strange (1932)[bewerken | brontekst bewerken]

Waltzes from Vienna (1933)[bewerken | brontekst bewerken]

The Man Who Knew Too Much (1934)[bewerken | brontekst bewerken]

Een rijzende ster: The 39 Steps[bewerken | brontekst bewerken]

The 39 Steps (1935)[bewerken | brontekst bewerken]

Secret Agent (1936)[bewerken | brontekst bewerken]

Sabotage (1936)[bewerken | brontekst bewerken]

Young and Innocent (1938)[bewerken | brontekst bewerken]

The Lady Vanishes (1938)[bewerken | brontekst bewerken]

Jamaica Inn (1939)[bewerken | brontekst bewerken]

met Charles Laughton

Een Engelsman in Hollywood: Rebecca[bewerken | brontekst bewerken]

Rebecca (1940)[bewerken | brontekst bewerken]

Foreign Correspondent (1940)[bewerken | brontekst bewerken]

Mr. & Mrs. Smith (1941)[bewerken | brontekst bewerken]

Suspicion (1941)[bewerken | brontekst bewerken]

Saboteur (1942)[bewerken | brontekst bewerken]

Shadow of a Doubt (1943)[bewerken | brontekst bewerken]

Lifeboat (1944)[bewerken | brontekst bewerken]

Aventure malgache (1944)[bewerken | brontekst bewerken]

Franstalige korte film gemaakt voor het British Ministry of Information

Bon Voyage (1944)[bewerken | brontekst bewerken]

korte Franstalige propagandafilm

Spellbound (1945)[bewerken | brontekst bewerken]

Onafhankelijkheid: Notorious[bewerken | brontekst bewerken]

Notorious (1946)[bewerken | brontekst bewerken]

The Paradine Case (1947)[bewerken | brontekst bewerken]

Rope (1948)[bewerken | brontekst bewerken]

Under Capricorn (1949)[bewerken | brontekst bewerken]

Stage Fright (1950)[bewerken | brontekst bewerken]

Strangers on a Train (1951)[bewerken | brontekst bewerken]

I Confess (1953)[bewerken | brontekst bewerken]

Technische perfectie: Rear Window[bewerken | brontekst bewerken]

Dial M for Murder (1954)[bewerken | brontekst bewerken]

Rear Window (1954)[bewerken | brontekst bewerken]

To Catch a Thief (1955)[bewerken | brontekst bewerken]

The Trouble with Harry (1955)[bewerken | brontekst bewerken]

The Man Who Knew Too Much (1956)[bewerken | brontekst bewerken]

remake van de gelijknamige film uit 1934

The Wrong Man (1956)[bewerken | brontekst bewerken]

Versus: POV-voorbeeld

Vertigo (1958)[bewerken | brontekst bewerken]

North by Northwest (1959)[bewerken | brontekst bewerken]

Nieuwe wegen: Psycho[bewerken | brontekst bewerken]

Psycho (1960)[bewerken | brontekst bewerken]

The Birds (1963)[bewerken | brontekst bewerken]

Marnie (1964)[bewerken | brontekst bewerken]

Torn Curtain (1966)[bewerken | brontekst bewerken]

Topaz (1969)[bewerken | brontekst bewerken]

Frenzy (1972)[bewerken | brontekst bewerken]

De laatste Hitchcock: Family Plot[bewerken | brontekst bewerken]

Family Plot (1976)[bewerken | brontekst bewerken]

The Short Night[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen en noten[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Truffaut, François, 1984, Hitchcock, New York, Simon and Schuster, ISBN 9780671526016
  • (nl) Dagrada, Elena, 1988, De diëgetische blik. Pragmatiek van het point-of-view shot (vertaling Paul Verstraten), in: Versus, 3/1988, Nijmegen, SUN, ISBN 9061689457, p. 123-136
  • (en) McGilligan, Patrick, 2003, Alfred Hitchcock. A life in darkness and light, New York, Regan Books, ISBN 9780060393229
  • (en) Jacobs, Steven, 2007, The Wrong House: The Architecture of Alfred Hitchcock, Rotterdam, 010 Publishers, ISBN 9789064506376