Geelkapbladspeurder
| Geelkapbladspeurder IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Dendroma rufa (Vieillot, 1818) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Geelkapbladspeurder op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De geelkapbladspeurder ( Dendroma rufa synoniem: Philydor rufum) is een zangvogel uit de familie Furnariidae (ovenvogels).
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Zijn verenkleed is zandbruin, met roodbruine vleugels. Hij heeft vrij lange poten, een stevige priksnavel en een lange staart. De lichaamslengte bedraagt ongeveer 19 cm.[2]
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Deze vogels zoeken in de boomkruinen naar insecten, waarbij ze soms ondersteboven hangen.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Het legsel bestaat uit 3 tot 5 (soms tot 9) stuks. Het broeden neemt meestal 15 tot 20 dagen in beslag. Na 13 tot 18 dagen verlaten de jongen het nest.
Verspreiding en leefgeboed[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort komt plaatselijk algemeen voor in de vochtige bergbossen van Costa Rica tot Argentinië en telt zeven ondersoorten:
- D. r. panerythra: van Costa Rica tot de oostelijke Andes van Colombia.
- D. r. riveti: de westelijke Andes van Colombia en noordwestelijk Ecuador.
- D. r. columbiana: noordelijk Venezuela.
- D. r. cuchiverus: zuidelijk Venezuela.
- D. r. boliviana: van oostelijk Ecuador tot centraal Bolivia.
- D. r. chapadense: zuidwestelijk Brazilië.
- D. r. rufa: van oostelijk Brazilië tot oostelijk Paraguay en noordoostelijk Argentinië.
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De grootte van de populatie is in 2019 geschat op 0,5-5 miljoen volwassen vogels. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|