Gehoornde pofadder
| Gehoornde pofadder | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Bitis caudalis Smith, 1839 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Gehoornde pofadder op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De gehoornde pofadder[1] (Bitis caudalis) is een giftige slang uit de familie Viperidae (adders). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Andrew Smith in 1839. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Vipera (Cerastes) caudalis gebruikt.[2]
Uiterlijke kenmerken
Deze terrestrische slang heeft meerdere kleurvariaties, zoals grijs, bruin, rood of oranje. Boven elk oog bevindt zich een hoornschub. Het afgeplatte lichaam is bezet met ruwe schubben. De lichaamslengte bedraagt 30 tot 50 cm.
Leefwijze
De gehoornde pofadder lokt zijn prooien door met zijn staart te trillen waardoor deze op een worm lijkt en insecteneters aantrekt. Deze worden vervolgens buitgemaakt. De adder jaagt meestal ’s avonds.
Verspreidingsgebied
Deze soort komt voor in delen van zuidelijk Afrika en leeft in de landen Angola, Botswana, Namibië, Zambia, Zimbabwe en Zuid-Afrika.
Bronvermelding
Referenties
- ↑ David Burnie (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp) (2001). Animals (Dieren). Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Bitis caudalis.
Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Bitis caudalis - Website Geconsulteerd 17 mei 2015
- David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).