Gewone zeecitroenkorst
| Gewone zeecitroenkorst | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Flavoplaca maritima (B. de Lesd.) Arup, Frödén & Søchting (2013) | |||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||
|
Caloplaca maritima | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Gewone zeecitroenkorst op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De gewone zeecitroenkorst (Flavoplaca maritima) is een korstmos uit de familie Teloschistaceae. Hij groeit op steen (basalt, graniet, kalksteen, zandsteen, beton, baksteen en asfalt). Ook komt hij voor op verweerde houten palen en steigers in de nabijheid van zout.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het thallus is korstvormig en heeft een geel tot oranje gele kleur. De structuur is bobbelig tot bijna schubbig. De apothecia zijn dooier geel met een lichtere rand en ongeveer 0,5 mm in grootte. De ascosporen zijn 10-18 μm groot en het septum is 3-5 μm dik.
Hij lijkt op:
- betoncitroenkorst, maar deze is gladder en het thallus is meer groengeel.
- kerkcitroenkorst, maar hierbij is het thallus meestal berijpt en de apothecia voorzien van een opgezwollen rand.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
In Nederland komt hij vrij zeldzaam voor. Hij is vrij algemeen langs de Waddenkust, de Eems, Deltagebied en langs het IJsselmeer. Hij is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst.
Bronnen, noten en/of referenties
|