Gewoon speldenkussentje
| Gewoon speldenkussentje | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Pertusaria pertusa (L.) Tuck. (1845) | |||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||
|
Pertusaria communis | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Gewoon speldenkussentje op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Het gewoon speldenkussentje (Pertusaria pertusa) is een korstmos behorend tot de familie Pertusariaceae. Het komt voor op schors van bomen. Zeldzaam komt het ook voor op kiezelhoudende rotsen of op muren. Het leeft in symbiose met een chlorococcoïde alg. Het sporuleert vooral in de maanden oktober tot en met januari.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het thallus is korstvormig, dik en min of meer glanzend. De kleur is grijs tot groenachtig grijs en glad of grof gerimpeld. Er is een prothallus aanwezig.
De vruchtlichamen (apothecia) zijn kussenvormig met kleine gaatjes. De wratachtige uitsteeksels produceren 3-7 apothecia met schijven als kleine zwarte pitjes.
Het gewoon speldenkussentje heeft een volgende kenmerkende kleurreacties: K+ (geel), C-, KC+ (geel), P+ (diep oranje), UV+/- (oranje).
De asci bevat meestal twee sporen. De ascosporen meten 150-250 × 40-80 µm.
Habitat[bewerken | brontekst bewerken]
Volgens een studie uit Litouwen komt het vooral voor aan de goedbelichte zuidkant van de stam van oude zomereiken, in gebieden met veel neerslag[1]
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Het is inheems in Eurazië en Zuidelijk Afrika. In Nederland komt het vrij zeldzaam voor. Het staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.[2]
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
-
Sporen -
Ascus
_Tuck_226742.jpg)
_Tuck_226741.jpg)
Bronnen, noten en/of referenties
|