Glad brilkruid
| Glad brilkruid | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Biscutella laevigata L. (1771) | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Glad brilkruid op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Glad brilkruid (Biscutella laevigata) is een overblijvende[1] soort plant in de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). De naam brilkruid is afgeleid van de vorm van de hauwtjes. Ook de Duitse naam glattes Brillenschötchen en de Franse naam Lunetiere lisse verwijzen hier naar.
Taxonomie
De Encyclopedia of Life onderkent een aantal ondersoorten:[1]
- Biscutella laevigata subsp. australis Raffaelli & Baldoin
- Biscutella laevigata subsp. austriaca (Jord.) Mach.-Laur.
- Biscutella laevigata subsp. hispidissima (Posp.) Raffaelli & Baldoin
- Biscutella laevigata subsp. hungarica Sóo
- Biscutella laevigata subsp. kerneri Mach.-Laur.
- Biscutella laevigata subsp. laevigata L.
- Biscutella laevigata subsp. ossolana Raffaelli & Baldoin
- Biscutella laevigata subsp. prinzerae Raffaelli & Baldoin
- Biscutella laevigata subsp. varia (Dumort.) Rouy et Foucaud
Beschrijving
De 15-70 cm[2] hoge plant is een hemikryptofyt. De gesteelde[3] bladeren van het wortelrozet zijn borstelig behaard tot bijna kaal, 3-12 cm lang en 3-20 mm breed.[2] De lancetvormige stengelbladen zijn gaafrandig.[3] De 5-10 mm grote gele bloemetjes staan in een vertakte pluim.[3] De platte vruchtjes zijn 5-9 mm hoog en 7-14 mm breed.[2] De zaadjes hebben gemiddeld een massa van 5,6 mg aan versgewicht, waarvan 3,6 mg drooggewicht.[1] De bloeiperiode is afhankelijk van de plaats in Europa en de hoogte.
Verspreiding
De plant is vrij algemeen in de Alpen, de Jura, de Pyreneeën, de Balkan, de Tatra en de Apennijnen.[2] In België geldt ze als zeldzaam in de vallei van de Maas en in de Ardennen.[4] Ze bereikt hoogten van 2600 tot 2800 meter.
Bronnen
- ↑ a b c Encyclopedia of life
- ↑ a b c d Angerer, O., Muer, T., 2004, AlpenPflanze, Stutgart: Ulmer natuhrfuhrer, ISBN 978-3-8001-3374-1
- ↑ a b c Bergflora van Europa, door Christopher Grey-Wilson, Marjorie Blamey, ISBN 978-90-5210-828-5
- ↑ Brilkruid (Biscutella laevigata), wilde-planten.nl