Goud(I)chloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Goud(I)chloride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van goud(I)chloride
Algemeen
Molecuulformule AuCl
IUPAC-naam goud(I)chloride
Andere namen goudchloride, goudmonochloride
Molmassa 232,41955 g/mol
SMILES
[Au]Cl
InChI
1S/Au.ClH/h;1H/q+1;/p-1
CAS-nummer 10294-29-8
EG-nummer 233-655-8
PubChem 27366
Wikidata Q2371753
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H314 - H317
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel
Dichtheid 7,6 g/cm³
Smeltpunt 298 °C
Goed oplosbaar in organische oplosmiddelen
Slecht oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur tetragonaal
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Goud(I)chloride is een anorganische verbinding van goud en chloor met als brutoformule AuCl, waarin goud zich in oxidatietoestand +1 bevindt. Het behoort tot de goudhalogeniden. Goud(I)chloride ontstaat bij thermische ontleding van goud(III)chloride boven een temperatuur van 298°C. Het is een gele vaste stof die zeer slecht oplosbaar is in water.

Reacties[bewerken | brontekst bewerken]

De verbinding is weinig stabiel. Bij verhitting met water disproportioneert goud(I)chloride in metallisch goud en goud(III)chloride:

De reactie met kaliumbromide geeft kaliumtetrabromoauraat(III), kaliumchloride en metallisch goud:

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Goud(I)chloride irriteert huid en ogen, schaadt de nieren en vermindert het aantal witte bloedcellen.