Naar inhoud springen

Hans-Jürgen Stumpff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hans-Jürgen Stumpff
Generaloberst Hans-Jürgen Stumpff, juni 1942.
Generaloberst Hans-Jürgen Stumpff, juni 1942.
Geboren 15 juni 1889
Colberg, Koninkrijk Pruisen, Duitse Keizerrijk
Overleden 9 maart 1968
Frankfurt am Main, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats Bonn, Bad Godesberg, Noordrijn-Westfalen, Zentralfriedhof. Abt V-Graf 199/200[1][2]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Luftwaffe
Dienstjaren 1907 - 1945
Rang Generaloberst
Eenheid Grenadier-Regiment „Prinz Carl von Preußen“ (2. Brandenburgisches) Nr. 12
1 april 1907 -
30 september 1912[3]
Führerreserve (OKL)
7 november 1943 -
5 januari 1944[3]
Bevel Personeelsbureau (Luftwaffe)
1 september 1933 -
31 mei 1937
Generale Staf (Luftwaffe)
1 juni 1937 -
31 januari 1939[3]
Luftflotte 1
12 januari 1940 -
10 mei 1940[3]
Luftflotte 5
10 mei 1940 -
26 november 1943[3]
Luftwaffen-Befehlshaber Mitte
6 januari 19446 januari 1944 /
23 december 1944 -
5 / 8[3] februari 1945
Luftflotte Reich
9 februari 1945 - 8 mei 1945[3]
Waarnemend Chef des Generalstabes der Luftwaffe
8 mei 1945 - 23 mei 1945[3]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties

Hans-Jürgen Stumpff (Colberg, 15 juni 1889 - Frankfurt am Main, 9 maart 1968) was een Duits Generaloberst van de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog en medeondertekenaar van de Duitse capitulatie op 8 mei 1945 in Berlin-Karlshorst.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog voerde Hans-Jürgen Stumpff verschillende luchtvloten aan en werd op 19 juli 1940 tot Generaloberst bevorderd. Zo voerde hij van juni 1940 tot november 1943 het commando van Luftflotte 5 die vanaf Noorwegen onder andere bombardementen uitvoerde op Engeland. Op 18 september 1941 ontving hij de Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes. Hij werd vanaf januari 1944 verantwoordelijk voor de luchtverdediging tegen de geallieerde bommenwerpers.

Hans-Jürgen Stumpff was een van de personen die op 8 mei 1945 de onvoorwaardelijke Duitse capitulatie van het Duitse Wehrmacht ondertekende. Hij was de plaatsvervanger van de gewonde bevelhebber van de Luftwaffe, Robert von Greim. In oktober 1947 werd Hans-Jürgen Stumpff uit Britse krijgsgevangenschap ontslagen, nadat hij vrijgesproken werd van oorlogsmisdaden. Hij zette zich daarna in voor eerherstel van de Wehrmacht.

Hans-Jürgen Stumpff was twee keer getrouwd. Uit zijn eerste huwelijk had hij drie kinderen, van wie de enige zoon op 11 juli 1941 in het Oosten sneuvelde[4]. Dit trok Hans-Jürgen Stumpff zich zwaar aan. Op 9 maart 1968 overleed Hans-Jürgen Stumpff op 78-jarige leeftijd.

Stumpff tekent de onvoorwaardelijke overgave.

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (de) Beschrijving op Ritterkreuztraeger-1939-45.de
Zie de categorie Hans-Jürgen Stumpff van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.