Harold Gould

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Harold Gould
Harold Gould (2010)
Algemene informatie
Geboortenaam Harold Vernon Goldstein
Geboren 10 december 1923
Overleden 11 september 2010
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1951-2010
Beroep Acteur
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Harold Gould (geboren als Harold Vernon Goldstein) (Schenectady, 10 december 1923Los Angeles, 11 september 2010), was een Amerikaans acteur.

Hij werd vijf keer genomineerd voor een Primetime Emmy Award: in 1975 voor een eenmalige bijrol als Andrea Basic in de dramaserie Police Story, in 1978 voor zijn bijrol als Martin Morgenstern in de sitcom Rhoda, in 1980 voor zijn bijrollen in drie televisiefilms dat jaar samen, in 1986 voor zijn bijrol als Marvin Elias in de televisiefilm Mrs. Delafield Wants to Marry en in 1990 voor zijn gastrol in To The Chicago Abyss, een aflevering van de anthologieserie The Ray Bradbury Theater.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Gould speelde in 40 films, 71 televisiefilms meegerekend. Daarnaast had hij rollen als wederkerende personages in 26 verschillende televisieseries én eenmalige rollen in meer dan 90 andere. Zo speelde Gould in 1972 Howard Cunningham in Love and Happy Days, een segment van een aflevering van de anthologieserie Love, American Style. Dit stuk vormde de aanleiding voor de televisieserie Happy Days, waarin diezelfde Howard Cunningham een hoofdpersonage is, alleen dan gespeeld door Tom Bosley.

Dat Gould eenmalige rollen had in meer dan 90 series, betekent niet dat hij in al die titels ook maar één keer te zien was. In meer dan twintig van deze series speelde hij in meerdere afleveringen, alleen dan elke keer als een ander personage. Voorbeelden hiervan zijn The F.B.I. (1965-1972, zeven keer als een ander personage), Dennis the Menace (1961-1963, twee keer), Dr. Kildare (1963-1965, twee keer), The Virginian (1962-1965, zes keer), The Fugitive (1964-1967, drie keer), The Wild Wild West (1967-1968, twee keer), The Big Valley (1967-1969, drie keer), I Dream of Jeannie (1969, twee keer), The Streets of San Francisco (1972-1974, twee keer), Cannon (1971-1975, drie keer), Police Story (1974-1977, drie keer) en Touched by an Angel (1996-2001, twee keer).

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

*Exclusief 29 televisiefilms

Televisieseries[bewerken | brontekst bewerken]

*Exclusief eenmalige gastrollen

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Gould trouwde in 1950 met Lea Shampanier, met wie hij samenbleef tot aan zijn overlijden, een paar weken na hun diamanten bruiloft. Samen kregen ze drie kinderen, dochter Deborah en zoons Joshua en Lowell. Hoewel geen professioneel actrice, was Shampanier samen met Gould te zien in twee op elkaar volgende afleveringen van The Love Boat in 1978 (als televisieverslaggeefster) en ook in de avonturenfilm The Dream Chasers uit 1982 (als verpleegster in het verpleegtehuis), waarin haar man een hoofdrol speelde.

Gould overleed op 86-jarige leeftijd in het Motion Picture & Television Country House and Hospital aan de gevolgen van prostaatkanker.