Heksenboterkorrelwebzwam
| Heksenboterkorrelwebzwam | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Nectriopsis violacea (J.C. Schmidt ex Fr.) Maire (1911) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De heksenboterkorrelwebzwam (Nectriopsis violacea) is een schimmel die behoort tot de orde Bionectriaceae. Deze biotrofe parasiet groeit op uitsluitend op de heksenboter.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het aethalium van de gastheer, de heksenboter, is volledig overwoekerd door een bleek violette hyfenmatje, die gestippeld lijkt door de dicht bezaaide, donkerviolette perithecia verzonken in het mycelium. Deze zijn 0,2 tot 0,4 mm breed, afgerond tot peervormig, aan de buitenkant behaard en hebben slechts een dunne celwand.
Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De cilindrische buizen meten (40) 50-60 × 3-5 µm. Binnenin bevinden zich elk acht cilindrische sporen, die 5-6 × 2-2,5 µm groot zijn. Ze zijn enkelvoudig septaat, glad en hyaliene.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De heksenboterkorrelwebzwam is wijdverbreid in Europa en Noord-Amerika, vooral in moerassen waar de heksenboter op veenmos leeft. In Nederland komt hij zeldzaam voor.
Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]
Nectriopsis violacea werd voor het eerst beschreven door Schmidt in 1817 en vervolgens door Fries gepubliceerd als Sphaeria violacea. Het werd toen lange tijd in het geslacht Nectria geplaatst. Maire plaatste de soort vervolgens in 1911 in het geslacht Nectriopsis. Dit geslacht omvat soorten met ronde of lichtpuntige ascosporen en perithecia ingebed in een hyfenmatje.
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
-
Ascus met sporen
| Bronnen, noten en/of referenties |