Het Erfgoed

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Erfgoed (oorspronkelijke Engelse titel: Inheritance Cycle) is een vierdelige serie van epische fantasy boeken geschreven door de Amerikaanse schrijver Christopher Paolini. Oorspronkelijk was Het Erfgoed bedoeld als een trilogie, maar Paolini voegde nog een vierde deel aan de serie toe.

Het eerste boek in de serie, Eragon, werd in 2002 uitgegeven door het familiebedrijf van Paolini en, nadat de romanschrijver Carl Hiaasen het onder hun aandacht bracht, in 2003 overgenomen door uitgeverij Alfred A. Knopf. Het verhaal werd vervolgd in Oudste (2005) en in Brisingr (2008). Beide kwamen bovenaan de New York Times Bestsellers List en waren goed voor 20 miljoen verkochte exemplaren. In 2011 verscheen het vierde deel, Erfenis.

De verhalen van Eragon spelen zich af in de fictieve wereld Alagaesia, waar de jonge Eragon in het bezit van een draak komt en het op moet nemen tegen de duistere koning Galbatorix en zijn volgelingen. Eragon, die samen met zijn draak Saphira een bijzondere band smeedt, blijkt uiteindelijk een van de laatste mysterieuze Drakenrijders te zijn en de enige die Alagaesia van de onderdrukking kan redden.

In 2006 werd Eragon verfilmd door 20th Century Fox met in de hoofdrollen Edward Speleers (Eragon), Jeremy Irons (Brom) en John Malkovich (Galbatorix).

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

Hoofdserie:

Spin-offs:

Personages[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Eragon[bewerken | brontekst bewerken]

Eragon is het hoofdpersonage van Het Erfgoed. Eragon is opgegroeid bij zijn oom Garrow en neef Roran in het dorp Carvahall. Zijn moeder, Selena, heeft hij nooit gekend, en pas na de dood van Brom hoort hij dat Brom zijn vader was.

In het begin van het verhaal is Eragon 'slechts' een boerenzoon die bij zijn oom Garrow woont, maar dat verandert als Eragon een mysterieuze blauwe steen vindt. De steen blijkt een drakenei te zijn en wanneer Saphira uit het ei komt, verandert het leven van Eragon voorgoed. Eragon blijkt de laatste Drakenrijder te zijn. Pas later in het verhaal komt Eragon erachter dat er nog een Drakenrijder, naast Galbatorix, in leven is.

Eragons oom wordt al snel gedood door "het Rijk". Galbatorix zit achter Eragon en de, zoals Galbatorix op dat moment nog denkt, laatste vrouwelijke draak aan en stuurt de Ra'zac om hem te pakken te krijgen. Eragon vlucht, samen met Brom uit Carvahall, om wraak te nemen op de Ra'zac. Al gauw komt Eragon erachter dat dit niet zijn enige taak is: hij is de enige die Galbatorix zou kunnen verslaan.

Na de dood van Brom komt hij bij de Varden, de enige rebellengroep, aan. Bij de Varden wordt hij echter eerst met wantrouwen behandeld. Pas na het doden van een Schim wordt hij als een held behandeld. Bij de Varden ontmoet hij Arya, op wie hij verliefd wordt, en samen met haar vertrekt Eragon naar de Elfen om zijn opleiding te vervolgen. Bij de Elfen komt Eragon erachter dat er nog een Drakenrijder en een draak zijn, genaamd Oromis en Glaedr. Oromis onderwijst hem, totdat Eragon terug naar de Varden moet om te vechten met het Rijk.

Tijdens het gevecht blijkt er nóg een drakenrijder te zijn; Murtagh en zijn draak Thoorn. Murtagh verslaat Eragon, maar neemt Eragon niet mee naar Galbatorix. Hij laat hem vrij, maar neemt wel Eragons zwaard, Zar'roc, af. Dit zwaard was namelijk eigendom van zijn vader, Morzan, tot Brom hem gedood had. Na dit gevecht doodt Eragon, met behulp van Roran, eindelijk de Ra'zac en bevrijden ze samen Katrina, Rorans verloofde. Als Eragon weer op bezoek gaat bij de elfen, nadat Orik tot koning van de Dwergen benoemd is, krijgt Eragon een nieuw zwaard, Brisingr.

Galbatorix[bewerken | brontekst bewerken]

Galbatorix is de duistere koning van Alagaesia. In de eerste drie boeken is hij een ongezien personage. In Brisingr komt hij heel even voor in het beleg van Gil'ead. Als Murtagh en Thoorn tegen Oromis en Glaedr vechten, spreekt hij door het lichaam van Murtagh en doodt Oromis en Glaedr.

Galbatorix is geboren in de provincie Inzilbêth, die ten tijde van het verhaal niet meer bestaat. Hij was al van jongs af aan een zeer getalenteerd Drakenrijder, waardoor hij snel als volleerd Drakenrijder beschouwd werd.

Toen Galbatorix met twee vrienden naar het land van de Urgals reisde, werd hij overvallen door Urgals. Zijn twee vrienden, hun draken en de draak van Galbatorix werden gedood. Vervuld van waanzin trok hij door Het Schild, jagend op wild met zijn magie. Hij werd zwaargewond teruggevonden, waarna hij vier dagen en vier nachten aan één stuk door sliep. Toen kwam het bij hem de gedachte op dat de andere Rijders hem een nieuwe draak konden geven. Toen de raad bijeenkwam om die kwestie te bespreken, weigerden ze dit echter. Galbatorix werd woedend, lokte een oudere Rijder in de val en doodde hem.

Galbatorix vluchtte hierna weg, weg van de andere Rijders die hem achtervolgden. Toen kwam hij Morzan tegen, waarmee hij een jonge draak stal. Samen met hem vocht Galbatorix tegen de andere Rijders. Er sloten nog twaalf andere Rijders bij hem aan, die samen met Morzan de Meinedigen vormden. Na deze slachtpartij waren er nog maar vijftien Rijders over: Galbatorix, Brom, de Meinedigen en Oromis, de elf die de latere leermeester van Eragon wordt.

De nieuwe draak van Galbatorix heet Shruikan en is zwart van kleur.

Ajihad[bewerken | brontekst bewerken]

Ajihad was de leider van de Varden. Ajihad heeft een zwarte huid, net als zijn dochter Nasuada, iets wat in Alagaesia niet veel voorkomt. Alleen in het eerste boek leidt hij de Varden, in het begin van het tweede boek wordt hij gedood door Urgals die hij, samen met Murthagh en een aantal varden, opjaagt in de gangen onder Farthen Dûr. Ajihad en zijn dochter Nasuada worden door de Urgals "Nachtjager" genoemd. Als eerbetoon van de dwergen wordt hij na zijn dood in de zalen begraven, waar ook de dwergenleiders begraven worden.

Brom[bewerken | brontekst bewerken]

Brom is de verhalenverteller van het dorpje Carvahall. Als de boerenjongen Eragon een merkwaardige steen vindt, dat later een Drakenei blijkt te zijn, wordt zijn oom Garrow vermoord door de huurmoordenaars van koning Galbatorix, de Ra’zac. In een wanhopige poging Garrow te redden, sleurt Eragon zijn oom met behulp van zijn draak Saphira naar het dorp. Dan ontdekt Brom, de verhalenverteller van het dorpje Carvahall in de Palancarvallei, dat Eragon een drakenrijder is en gaat hij met Eragon weg uit het dorp. Hij reist met Eragon door het land tot Brom uiteindelijk ook gedood wordt door de Ra’zac, waarna Eragon het lichaam van Brom afdekte met stenen. Saphira veranderde daarna, in een emotionele opwelling, de stenen in diamant, waardoor Broms lichaam nu in een diamanten graftombe ligt.

Brom is geboren in Kuasta, zijn vader heette Holcomb en zijn moeder heette Velda. Hij ging in de leer bij Oromis en had Morzan als partner. Brom keek erg tegen hem op en deed alles wat Morzan hem vroeg te doen. Toen Morzan de rijders verraadde aan Galbatorix en samen met hem een draak stal, raakte Brom zwaar teleurgesteld in Morzan. Toen Morzan daarna zijn draak, ook Saphira genaamd, gedood had, werd Brom tedelijk gek van verdriet en was het doden van Morzan nog zijn enige doel. Dit lukte hem, en naast de dood van Morzan doodde hij nog drie andere Meinedigen en was verantwoordelijk voor de dood van nog eens vijf. Hij richtte de Varden op en stond later het leiderschap af.

in 'Brisingr', het 3de boek in de reeks, ontdekt Eragon dat Brom zijn vader is.

Garrow[bewerken | brontekst bewerken]

Garrow is de oom en pleegvader van Eragon en de echte vader van Roran. Garrow speelt een kleine rol in de serie; hij komt ook alleen maar voor in het eerste boek. In dat boek wordt hij gedood en zijn huis wordt in brand gestoken door de Ra'zac, die op zoek waren naar het ei van Saphira. Hij is de zoon van Cadoc en de broer van Selena.

Hrothgar[bewerken | brontekst bewerken]

Dit was de voormalige koning van de Dwergen en voorstander van de Varden. Hij is vermoord door Murtagh in het gevecht op De Brandende Vlakten. Hij heeft Eragon opgenomen in Dûrgrimst Ingeitum als eerste Mens ooit.

Morzan[bewerken | brontekst bewerken]

Morzan ging in de leer bij Oromis, samen met Brom, waar hij een zeer grote invloed op had. Brom keek naar hem op en deed alles wat Morzan vroeg. Toen Morzan Galbatorix tegenkwam, stal hij met hem een jonge draak. Hij vocht met Galbatorix en nog twaalf andere rijders (de Meinedigen), tegen de andere rijders.

Hij huwde Selena, en kreeg met haar een zoon, die ze Murtagh noemde. Morzan wilde zijn zoon echter verborgen houden en sloot Murtagh op in een toren. Toen Murtagh drie jaar oud was gooide hij zijn zwaard Zar'roc naar hem. Die trof hem in zijn rug waar het een groot litteken naliet. Toen Selena nog een keer zwanger was, dit keer van Brom, verliet ze Morzan en vluchtte naar Carvahall om haar ongeboren zoon te behoeden voor haar man. Ze smeekte haar broer Garrow en zijn vrouw Marian om voor hem te zorgen. Toen deze daarmee instemden, ging ze weg en zei tegen haar broer en zijn vrouw om hem Eragon te noemen. Niemand zag haar daarna ooit terug.

Morzan werd uiteindelijk gedood door Brom, die de Varden had opgericht. Daarna pakte Brom zijn zwaard af, dat hij later aan Eragon gaf.

Oromis[bewerken | brontekst bewerken]

Oromis is, naast Galbatorix, de laatste drakenrijder van de Oude Orde. Oromis' draak is Glaedr.Hij onderwijst Eragon, in alle zaken die hij als Rijder moet weten. Oromis heeft zich jaren schuilgehouden in Du Weldevarden. Er is niemand die van het bestaan van Oromis af weet, op Eragon, zijn draak Saphira, Orik en de elfen na. Oromis is niet in staat te vechten tegen de tiran Galbatorix, omdat hij lijdt aan een ongeneeslijke ziekte die hem krampaanvallen bezorgt. Deze ziekte is ontstaan tijdens de oorlog tussen de Rijders en de Meinedigen. Kialandi en Formora hielden Oromis en Glaedr gevangen en braken de geest van Oromis. Hierdoor kan hij alleen maar kleine hoeveelheden magie kan gebruiken en krijgt hij bij overbelasting krampaanvallen. Oromis was een van de Rijders die Galbatorix een nieuw drakenei weigerde. Oromis en Glaedr worden gedood door Murtagh en zijn draak Thoorn, tijdens het beleg van Gil'ead.

Ra'zac[bewerken | brontekst bewerken]

De Ra'zac zijn personages uit de serie Het Erfgoed geschreven door Christopher Paolini. Ze probeerden het Drakenei van Eragon te stelen en hebben de boerderij afgebrand en zijn oom Garrow vermoord. Daarna gaat Eragon ze achterna maar hij wordt in een hinderlaag gelokt door diegenen die hij achtervolgde en daarbij kwam Brom om het leven. In het tweede deel van de serie proberen ze Eragons neef Roran te ondervragen, maar Roran vluchtte uit Carvahall en hield zich schuil in het Schild, waardoor zich een reeks incidenten voordeed. De Ra'zac komen van oorsprong uit het geboorteland van de mensen maar ze zijn naar Alagaesia gegaan en hebben zich daar gevestigd. De rijders echter wilden hen doden maar er konden 2 Ra’zac met hun Pupae ontsnappen. Die zijn dan door koning Galbatorix in dienst genomen. De Pupae hebben een soort pantser dat na 20 jaar afvalt, waarna ze vleugels krijgen. De Pupae rijden op een soort gevleugelde beesten die dus eigenlijk hun ouders zijn. Ze hebben een soort zwarte huid met een snavel en een stinkende adem waardoor mensen van angst verstijven. De Dwergen zijn daar beter tegen bestendig. De Elfen daarentegen zijn er immuun voor.

De Ra'zac en hun ouders, de Lethrblaka, worden door Eragon, Roran en Saphira gedood in de Helgrind.

Roran Garrowszoon[bewerken | brontekst bewerken]

In Eragon, het eerste boek van de serie is Roran minder aanwezig. Hij staat alleen bekend als de neef van Eragon en geliefde van Katrina. Na lange tijd bij zijn vader op het land te hebben gewerkt, besluit Roran naar Therinsfort te gaan voor een baan om zo de bruiloft met Katrina te kunnen betalen.

De meedogenloze Ra'zac hebben zijn vader vermoord in het begin van het eerste deel terwijl hij afwezig was en de boerderij is platgebrand. Eragon is gevlucht samen met Brom, en Roran gaat terug naar Carvahall. Hij probeert het dorp in veiligheid te brengen voor de Ra’zac. en gaat samen met de mensen uit het dorp naar de Varden om tegen Het Rijk te vechten

Nadat ook zijn geliefde Katrina wordt ontvoerd, besluit hij op de Ra’zac te jagen. Daarvoor brengt hij de bewoners van Carvahall naar Surda, waar ze veilig zijn voor de Ra’zac en de toorn van Galbatorix. Eenmaal in Surda aangekomen ontdekt Roran dat zijn neef Eragon de nieuwe drakenrijder uit de geruchten is, en gaat hij na afloop van een veldslag met Eragon achter de Ra’zac aan.

In het voorlaatste deel, Brisingr, gaat hij met Eragon Katrina bevrijden. Nadat dit is gelukt, dient hij Nasuada door voedselkonvooien en soldaten te overvallen. Hij neemt ook deel aan het beleg van Feinster. Als ze Katrina hebben bevrijd gaan ze terug naar het kamp van de Varden in de buurt van Feinster en trouwt Roran met Katrina. Roran is ook een unieke strijder want hij vecht niet met een zwaard of strijdbijl maar met een hamer. In Brisingr wordt Roran gegeseld omdat hij niet naar zijn leider luistert. Maar Roran is bereid dit te doorstaan omdat hij er velle levens mee heeft gered. ook heeft hij in één strijd eigenhandig bijna 200 soldaten gedood.

Arya Dröttningu[bewerken | brontekst bewerken]

Arya is de elf die ambassadeur van het elfenvolk is, en de elf die voor het transport van Saphira's ei heeft gezorgd. Haar metgezellen werden door Durza gedood, maar zij kon het ei naar Het Schild teleporteren. Hier vond Eragon het. Arya wordt later gered door Eragon, als ze gemarteld wordt door Durza. Ze reist dan mee naar Farthen Dûr.

In het tweede boek komt Eragon te weten dat Arya een prinses is, de dochter van Islanzadí, de huidige elfenkoningin.

In het derde boek dient ze De Varden door heel het boek. Ook doodt ze de schim Varaug tijdens het beleg van Feinster omdat Eragon hem lang genoeg kon afleiden. Eragon is dan ook tot over zijn oren verliefd op Arya. In het vierde boek wordt ze ook een drakenrijder. De draak Krijgt de naam Fírnen.

Na de dood van haar moeder Islanzadì in Erfenis, volgt ze haar op als koningin van de elfen.

Nasuada[bewerken | brontekst bewerken]

In het eerste boek komt Nasuada amper voor. Ze is de dochter van Ajihad en heeft, net als hij, een zwarte huid. Daarom wordt ze door de Urgals 'Vrouwe Nachtjager' genoemd.

Als Ajihad sterft, neemt zij de leiding van de Varden op zich. Eragon zweert trouw aan haar. Ze blijft leidster tot zover de boeken gaan. Ze vecht zelf amper, maar de grootste uitdaging die ze kreeg, was de Beproeving van de Lange Messen, die ze uiteindelijk won.

Saphira[bewerken | brontekst bewerken]

Saphira (voluit Saphira Bjartskular) is een blauwe, vrouwelijke draak.

Eragon, de hoofdpersoon, vindt op een nachtelijke jacht in het woud een vreemde blauwe steen. Al gauw blijkt dat deze steen een Drakenei is. Een paar dagen later breekt het ei open en komt Saphira er uit, een blauwe draak. Eragon kan door zijn geest praten met Saphira. Later blijkt dat de draak van Brom, de verhalenverteller ook Saphira heette, zij is gedood door Morzan, een van de dertien dienaren van Galbatorix. Haar vader heette Lormúngr en haar moeder Vervada wat stormkliever betekent. Deze beide draken werden gedood voor aanvang van de boekenreeks tijdens de du fyrn skulblaka. Saphira is heel erg ijdel en ze vindt zichzelf de mooiste en knapste draak die er is.

Murtagh[bewerken | brontekst bewerken]

Murtagh is de zoon van Morzan en de halfbroer van Eragon. Beiden hebben Selena als moeder. Murtagh is in het eerste deel een vriend van Eragon, maar in het begin van het tweede deel verdwijnt hij. In het tweede deel (Oudste) wordt duidelijk dat Murtagh nog leeft, maar dat hij door Galbatorix is ingelijfd en dat er een Drakenei voor hem is uitgekomen. Murtagh is dus een vijandige rijder van Eragon. Zijn rode draak heet Thoorn. Murtagh doodt Hrotgar op de slag van de brandende vlakten.

Islanzadì[bewerken | brontekst bewerken]

Islanzadì is de koningin van de elfen. Haar dochter is Arya.

In het laatste deel wordt ze vermoord door heer Barst, tijdens de belegering van Uru'baen.

Orik[bewerken | brontekst bewerken]

Orik is in de eerste twee delen een metgezel en vriend van Eragon, die ook meegaat naar Du Weldevarden. Hij is ook afgezant van de dwergen. In het derde deel wordt hij gekozen als koning van zijn clan, als opvolger van Hrothgar,in boek vier wordt hij de koning van alle dwergen. Hij is getrouwd met Hvedra. Orik is de neef van Hrothgar.

Katrina[bewerken | brontekst bewerken]

Katrina is de dochter van de slager Sloan. Ze is de geliefde en verloofde van Roran, Eragons neef. In het tweede boek wordt ze, samen met haar vader, gevangengenomen door de Ra'zac. Eragon en Roran bevrijden haar uiteindelijk, maar ze weet niet dat haar vader nog leeft. En in het derde boek trouwt ze uiteindelijk met Roran, en wordt zwanger van hem.

Sloan[bewerken | brontekst bewerken]

Sloan is slager in Carvahall. Hij is de vader van Katrina en zij betekent alles voor hem. Zijn vrouw is ooit verdronken in het Schild en daarom heeft hij er een hekel aan. Hij verraadt Eragon aan de Ra'zac, maar wordt later gevangengenomen door hen. Eragon bevrijdt hem, maar Sloan is dan blind.Omdat Eragon het niet over zijn hart kan krijgen Sloan te vermoorden stuurt hij hem te voet naar de elfen. Eragon zorgt er echter wel voor dat Sloan geen contact meer kan hebben met zijn dochter en Roran.

In het eind van erfenis herstelt Eragon Zijn visie weer.

Volkeren, groepen en soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Kuhl of Kull[bewerken | brontekst bewerken]

Kuhl zijn de reuzen onder de Urgal. Ze worden 8 tot 8,5 voet groot. Kull kunnen net als Urgals geen magie gebruiken, maar zijn wel net zo sterk als 5 mensen. Ze kunnen 4 tot 5 dagen even hard lopen als een paard en nog altijd klaar zijn voor de strijd. Als een Urgal het oude bloed in de aderen had en hij acht voet hoog zou worden, moest hij tientallen gevaarlijke opdrachten volbrengen om een Kull te worden.

Kull woonden in hetzelfde land als de elfen, maar toen die daar vertrokken, zijn ze hen achterna gereisd. Kull woonden in het Schild, maar in Eragon verhuisden ze op het bevel van Galbatorix naar de lege dwergenstad Orthíad.

Bij Kull wordt de rang bepaald door het aantal mannen dat ze hebben gedood. Als ze een leider begroeten, stoten ze een luide brul uit. In plaats van buigen laten ze hun keel zien, want buigen wordt gezien als de bedreiging om je op de hoorns te nemen. Als ze iemand respecteren, krijgt die de onzijdige titel Nar zoals de Kull Nar-Gazhvog uit Oudste.

In Eragon worden de Kull het eerst genoemd als Eragon, Saphira, Murthagh en Arya op weg zijn naar de Varden. Als ze door een dal trekken, worden ze voortdurend gevolgd. Eragon en Saphira weten hen op te houden door grote rotsblokken op hen te laten vallen, maar kunnen de Kull niet tegenhouden. Deze groep Kull worden afgemaakt door de boogschutters van de Varden. De Urgals zelf komen in het eerste hoofdstuk voor, als ze Arya en haar wachters in haar lijfwacht in de val laten lopen. In de slag om Farthen'Dur vechten de Urgals en Kull voor Galbatorix onder leiding van Durza de Schim. Als Durza wordt gedood door Eragon beginnen de stammen elkaar te bevechten. In Oudste doden ze Ajihad en ontvoeren ze de Tweeling en Murtagh. Later tijdens de slag bij de Brandende Vlakten vechten ze voor de Varden.

Meinedigen[bewerken | brontekst bewerken]

De Meinedigen zijn de handlangers van Galbatorix. De eerste was Morzan, de vader van Murtagh. Morzan hielp Galbatorix een net uitgekomen ei van een jonge rijder te stelen. Na de rijder gedood te hebben, vluchtten ze. Galbatorix en Morzan vermoordden veel van de drakenrijders, ook de draak van Brom, waardoor veel rijders zich bij Galbatorix aansloten. Brom was woest toen Morzan zijn draak gedood had en doodde Morzan, waarna hij de Varden oprichtte. Brom heeft drie van de Meinedigen gedood en was verantwoordelijk voor de dood van nog vijf anderen. Veel Meinedigen stierven ook door zelfmoord. In het boek Eragon zijn er geen meer.

Varden[bewerken | brontekst bewerken]

In de serie Het Erfgoed van Christopher Paolini zijn de Varden een rebellerende groep die vecht tegen koning Galbatorix om twee redenen:

  1. Hij heeft samen met de Meinedigen bijna alle drakenrijders en hun draken gedood
  2. Hij is een wreed heerser over Alagaesia die de inwoners uitbuit.

De Varden zijn opgericht door Brom. Hij deed er na een tijd afstand van zijn leiderschap en uiteindelijk belandde het leiderschap bij Ajihad, die na de slag van Farthën Dûr werd gedood. Na Ajihad was zijn dochter Nasuada de leider van de Varden. Zij heeft het leger van de Varden bij de slag op de brandende vlakten aangevoerd.

Bij de Varden zijn er niet veel magiërs. De meeste ervan zijn helers. De rest van de magiërs kent bijna niets van de oude taal. De groep van magiërs heet Du Vrängr Gata, wat 'Het Zwervende Pad' betekent. Saphira zegt op een gegeven moment wel dat het grammaticaal Du Gata Vrängr zou moeten zijn, wat volgens haar hun onwetendheid bewijst.

Schimmen[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste drie boeken komen er maar 2 Schimmen voor. De eerste is Durza, de meest bekende, die door Eragon gedood wordt in het eerste boek. De tweede is Varaug. Dit is in het boek nog even een gewone man die door 3 magiërs tijdens het beleg van Feinster tot Schim wordt gemaakt en zichzelf Varaug noemt. Hij wordt echter direct gedood door Eragon en Arya.

Plaatsen, steden en dorpen[bewerken | brontekst bewerken]

Alagaësia[bewerken | brontekst bewerken]

Het fictieve werelddeel waarin zich tot nu toe de hele boekenserie afspeelt. Zie ook Alagaesia.

De Brandende Vlakten[bewerken | brontekst bewerken]

Op De Brandende Vlakten zijn in de geschiedenis van Alagaesia twee grote veldslagen, en één kleine veldslag geweest. De eerste was tussen de Drakenrijders zelf. Daar heeft het ook de naam aan verdiend: Door het vuur van de draken en het gas dat in de grond zit, stond de hele vlakte in vuur en vlam. De tweede grote slag was een gevecht tussen het Keizerrijk en de Varden. De Varden werden bijgestaan door de Dwergen, de Kull en natuurlijk Eragon. In dit gevecht is Hrothgar vermoord door Murtagh. In deze veldslag was er ook een gevecht tussen Murtagh en Eragon. Murtagh met zijn draak Thoorn verplettert Eragon. Murtagh heeft de keuze om Eragon gevangen te nemen of te doden, maar hij laat hem vrij. In dit gevecht neem Murtagh Zar'roc af van Eragon, met als reden dat hij de oudste zoon van Morzan is. Eragon komt later te weten dat Murtagh zo sterk was doordat hij verscheidene Eldunarí bij hem heeft. In het derde kleinere gevecht komen Eragon en Murtagh alweer tegenover elkaar te staan. Nu kunnen Saphira en Eragon Thoorn en Murtagh verjagen door middel van de Blödhgarm en Arya. Daar vechten ook voor het eerst de 'Mensen zonder pijn', het nieuwe werktuig van Galbatorix.

Palancarvallei[bewerken | brontekst bewerken]

Het is een vallei tussen het Schild en een uitloper ervan en er zijn twee dorpen gevestigd, Carvahall en Therinsford. Het is de plaats waar koning Palancar in het begin van de tijd van mensen zich vestigde. In de vallei is de drakenrijder Eragon geboren. Christopher Paolini heeft de Palancervaleli vernoemd naar John Jude Palencar, die de omslag van zijn boek had geschilderd.

Carvahall[bewerken | brontekst bewerken]

Carvahall is een dorp boven Therinsford en tussen het Schild. Er leven zo'n 300 mensen. In het tweede deel van de serie moeten de dorpsbewoners Carvahall verlaten omdat ze bedreigd worden door de soldaten van koning Galbatorix, die onder de leiding staan van de Ra'zac.

Uru'baen[bewerken | brontekst bewerken]

Uru'baen is de 'hoofdstad' van het Rijk. Hier bevindt Galbatorix zich ook en deze stad veroveren ( en in de verovering Galbatorix doden) is het doel van de Varden. Vroeger toen de elfen nog Uru'baen regeerden heette het Ilirea.

Ellesméra[bewerken | brontekst bewerken]

Ellesméra is de hoofdstad van de elfen in Du Weldevarden (het elfenbos). Hier verblijft Eragon als hij onderwezen wordt door Oromis en Glaedr.

Farthen Dûr[bewerken | brontekst bewerken]

Farthen Dur, dwergs voor Onze Vader, is de hoofdstad van het Dwergenrijk in de Beorbergen. In deel 1 (en een gedeelte van deel twee) bevindt Eragon zich daar en hier wordt ook Eragons eerste veldslag geleden, tegen de Urgals onder leiding van Durza de schim.

Verfilming[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 is Eragon verfilmd. De hoofdrol werd gespeeld door Edward Speleers. Stefen Fangmeier was de regisseur. Jeremy Irons en John Malkovich speelden respectievelijk de rollen van Brom en koning Galbatorix. De film verscheen 14 december 2006 in de bioscoop.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]