Naar inhoud springen

Hipocras

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vervaardigen en proeven van hipocras

Hipocras (ook: hippocras) is een drank op basis van wijn, honing of suiker en specerijen. De drank was breed bekend in middeleeuws Europa. De legende wil dat de drank in de 5e eeuw v.Chr. werd uitgevonden door de Griekse geneesheer Hippocrates. De naam 'hipocras' komt echter pas voor vanaf de 14e eeuw.

Samenstelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Hipocras is een sterk met honing gesuikerde wijn. Er gaat ongeveer 200 gram honing in drie liter wijn. Daarnaast werden er 'koninklijke kruiden' toegevoegd, welke is niet altijd even duidelijk, maar kaneel en gember waren essentieel. Verder gebruikte men kruidnagel, peper, muskaatnoot, kardemom, majoraan, rozenwater of oranjebloesem. Men liet het mengsel rusten en daarna werd het gefilterd. Het kon jaren bewaard worden.

De Romeinen kenden al gekruide wijnen. In het receptenboek van Apicius De re coquinaria staan recepten voor gekruide wijn en in de Naturalis Historia van Plinius zijn ook drie recepten te vinden. Gekruide wijn kwam via Catalonië en de landen van de Langue d'Oc in Europa terecht. In de 12e eeuw werd door Chrétien de Troyes melding gemaakt van een gekruide wijn die men 'pimen' of 'piment' noemde. Montpellier was befaamd om de handel in gekruide wijnen met Engeland.

Hipocras was doorheen de middeleeuwse bij banketten populair. Het werd gebruikt als aperitief of als digestief. Op het befaamde Banket van de Fazant van Filips de Goede was een fontein die hipocras spoot voorzien. De drank werd ook door geneeskundigen voorgeschreven. Bekende liefhebbers waren Gilles de Rais, Rabelais, Hendrik IV en Lodewijk XIV.