Hommelkolibrie
| Hommelkolibrie IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Atthis heloisa (Lesson & Delattre, 1831) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Hommelkolibrie op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De hommelkolibrie (Atthis heloisa) is met 5,7 cm het kleinste vogeltje van Noord-Amerika en een van de kleinste ter wereld (de kleinste is de bijkolibrie).
Kenmerken
Kolibries staan onder andere bekend om hun zeer hoge vleugelfrequentie (soms boven de 100 slagen per seconde = 100 Hz).
Leefwijze
Deze kolibries eten vooral nectar; ze vliegen van bloem naar bloem en zuigen de nectar er uit met hun relatief lange snavels. Kolibries hebben de bijzondere eigenschap dat ze niet alleen stil kunnen hangen in de lucht, maar ook achteruit kunnen vliegen.
Verspreiding en leefgebied
Dit vogeltje leeft in Mexico en wordt vaak aangezien voor een hommel.
De soort telt 2 ondersoorten:
- A. h. margarethae: noordwestelijk en westelijk Mexico.
- A. h. heloisa: noordoostelijk, centraal en zuidelijk Mexico.
Voorkomen in Nederland
In Nederland leven er kolibries in de vlindertuin in Dierenpark Emmen.
| Bronnen, noten en/of referenties |