Naar inhoud springen

Italiaans vestingstelsel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RomaineBot (overleg | bijdragen) op 9 sep 2019 om 06:23. (|{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb|)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Italiaans vestingstelsel, kenmerkend: lange courtines, kleine bastions. In het midden op de courtine een kat.

Het Italiaans vestingstelsel of Oud Italiaans vestingstelsel is een vroege vorm van vestingbouw met bastions, naar oorspronkelijk Italiaans ontwerp. Kenmerkend zijn de lange courtines met kleine bastions, voorzien van teruggetrokken flanken met daarin kazematten.

Aan het einde van de 15e eeuw moest men in Italië de stadsverdediging aanpassen nadat daar voor het eerst het kanon werd ingezet. Zij verlaagden de stadsmuur en braken waltorens tot op muurhoogte af. Hierdoor kon het horizontaal schietende kanon zowel als verdedigings- als aanvalswapen worden ingezet. De wiskunde werd gebruikt om rekening te houden met het schootsveld waardoor de nieuwe karakteristieke stervorm van de vestingstad werd bepaald. Uit de Italiaanse stijl kwam later het Oud-Nederlands vestingstelsel voort.