Naar inhoud springen

J. Bernlef

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 145.121.93.237 (overleg) op 25 sep 2019 om 06:26. (Biografie: link)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Bernlef
J. Bernlef thuis aan de Waldeck Pyrmontlaan, Amsterdam (2002)
J. Bernlef thuis aan de Waldeck Pyrmontlaan, Amsterdam (2002)
Algemene informatie
Volledige naam Hendrik Jan Marsman
Pseudoniem(en) Bernlef
Geboren 14 januari 1937
Geboorte­plaats Sint Pancras
Overleden 29 oktober 2012
Overlijdensplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep Schrijver, dichter, vertaler
Werk
Jaren actief 1959–2012
Bekende werken Hersenschimmen (1984)
Uitgeverij Querido
Dbnl-profiel
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

J. Bernlef (pseudoniem voor Hendrik Jan Marsman, Sint Pancras, 14 januari 1937Amsterdam, 29 oktober 2012) was een Nederlands schrijver, dichter en vertaler. Vanaf 2002 publiceerde hij onder het pseudoniem Bernlef (zonder de initiaal J.), soms als Henk Bernlef (hij heeft eerder vertalingen gemaakt als Jan Bernlef).

Biografie

Bernlef bezocht de hbs in Haarlem en studeerde daarna enige tijd politieke en sociale wetenschappen.[1]

Hij debuteerde in 1959 onder het pseudoniem J. Bernlef als dichter met Kokkels, en in hetzelfde jaar als prozaïst met Stenen spoelen. Voor Kokkels ontving hij in november 1959 de Reina Prinsen Geerligsprijs. In 1984 werd hij bij het grote publiek bekend met zijn roman Hersenschimmen, waarin hij het dementeringsproces uitvoerig beschrijft vanuit het oogpunt van een oude dementerende man. De roman werd in 1988 verfilmd door Heddy Honigmann en werd in 2006 in bewerking als toneelstuk uitgevoerd door het Ro Theater onder regie van Guy Cassiers. In 2007 werd de novelle Vallende Ster door het O.T. Theater als toneelstuk uitgevoerd. Acteur René van 't Hof vertolkte de figuur van variété-artiest Wim Witteman. Hiervoor ontving hij de VSCD-Mimeprijs. Bernlef was getrouwd met Eva Hoornik (dochter van de dichter Ed. Hoornik). Ze hadden twee kinderen.[2]

Bernlef heeft ook gepubliceerd onder de pseudoniemen Ronnie Appelman, J. Grauw, Cas den Haan, S. den Haan en Cas de Vries. Het pseudoniem Bernlef is ontleend aan de blinde Friese dichter Bernlef uit de 8e eeuw.

Als vertaler heeft Bernlef in het Nederlandse taalgebied tal van Amerikaanse en Zweedse dichters geïntroduceerd, onder wie Marianne Moore, Elizabeth Bishop en Tomas Tranströmer. Van de Zweed, die door velen als een van de grootste hedendaagse dichters wordt beschouwd, heeft hij zelfs het hele werk integraal vertaald onder de titel Die herinneringen zie mij. In 1973 verscheen zijn vertaling van Het record van Per Olov Enquist, in 2006 werd deze oorspronkelijke vertaling herzien door Cora Polet. In 1985 verscheen zijn vertaling van Stig Dagermans ‘Nattens lekar’ uit 1947 en ‘Vårt behov av tröst’ (1955), onder de titel ‘Natte sneeuw’.

Bernlef was de schrijver van het Boekenweekgeschenk in 2008, met het boek De pianoman. In 2009 schreef Bernlef in opdracht van O.T. Theater/Opera O.T. de tekst voor de operasolo Ophelia.

Hij overleed na een kort ziekbed. In zijn geboortedorp Sint Pancras is een pad naar hem vernoemd.

Prijzen

Een titelloos gedicht van Bernlef, in twee delen, op de gevel van een huis in Leiden, Nederland

Bibliografie

J. Bernlef (1965)
  • 1960 - Kokkels (poëzie)
  • 1960 - Stenen spoelen (verhalen)
  • 1961 - Morene (poëzie)
  • 1962 - De overwinning: het verslag van een nederlaag (bekroond met een reisbeurs van OK&W)
  • 1963 - Onder de bomen (verhalen)
  • 1965 - Ben even weg (poëzie)
  • 1965 - Het strikken van een das (poëzie, 3 ex.)
  • 1965 - Wat zij bedoelen (met K. Schippers, interviews)
  • 1965 - Stukjes en beetjes (roman, later uitgegeven als: Achterhoedegevecht)
  • 1966 - De schoenen van de dirigent (poëzie)
  • 1966 - Paspoort in duplo (roman)
  • 1967 - De schaduw van een vlek (verhalen)
  • 1967 - Een cheque voor de tandarts (met K. Schippers, documentaire)
  • 1968 - Bermtoerisme (poëzie)
  • 1968 - De dood van een regisseur (roman)
  • 1969 - De verdwijning van Kim Miller (verhalen)
  • 1970 - Wie a zegt (essays)
  • 1970 - Hoe wit kijkt een eskimo (poëzie)
  • 1971 - Het verlof (roman)
  • 1971 - Rondom een gat (een winterboek)
  • 1972 - De maker (roman)
  • 1972 - Grensgeval (poëzie)
  • 1973 - Sneeuw (roman)
  • 1974 - Brits (poëzie)
  • 1974 - Hondedromen (verhalen)
  • 1974 - Het komplot (verhalen)
  • 1975 - Meeuwen (roman)
  • 1976 - De man in het midden (roman)
  • 1976 - Zwijgende man (poëzie)
  • 1977 - Gedichten 1960-1977 (poëzie)
  • 1978 - Anekdotes uit een zijstraat (verhalen)
J. Bernlef (1979)
  • 1979 - Stilleven (poëzie)
  • 1979 - Nachtrit (toneel)
  • 1980 - De ruïnebouwer (verslag en schouwspel)
  • 1980 - De kunst van het verliezen (poëzie)
  • 1981 - Onder ijsbergen (roman)
  • 1982 - Alles teruggevonden/niets bewaard (poëzie)
  • 1984 - Hersenschimmen (roman, in 1988 bewerkt tot film en in 2006 tot theaterstuk)
  • 1985 - Verschrijvingen (prozagedichten)
  • 1986 - Wolftoon (poëzie)
  • 1987 - Publiek geheim (roman)
  • 1987 - Drie eilanden (een bundel waarin opgenomen de romans sneeuw, meeuwen en onder ijsbergen)
  • 1988 - Gedichten 1970-1980 (poëzie)
  • 1988 - Geestgronden (poëzie)
  • 1989 - Vallende ster (novelle)
  • 1989 - Achterhoede gevecht (een bewerking van het in 1965 als prozadebuut uitgegeven Stukjes en beetjes)
  • 1990 - De noodzakelijke engel (poëzie)
  • 1990 - Doorgaande reizigers (verhalen)
  • 1991 - Verborgen helden (bloemlezing)
  • 1991 - Ontroeringen (essays)
  • 1992 - De witte stad (roman)
  • 1992 - De herinneringen zien mij (integrale vertaling van het werk van Tranströmer)
  • 1993 - Niemand wint (poëzie)
  • 1993 - Eclips (roman)
  • 1993 - Schiet niet op de pianist. Over jazz (essays)
  • 1994 - Vreemde wil (poëzie)
  • 1994 - Esther (toneel)
  • 1995 - Alfabet op de rug gezien (poëzievertalingen)
  • 1995 - Cellojaren (verhalen)
  • 1997 - Achter de rug Gedichten 1960-1990
  • 1997 - Verloren zoon (roman)
  • 1997 - Schijngestalten (bevat tevens Hersenschimmen, Vallende ster en Eclips)
  • 1997 - Onder ijsbergen (herdruk als Grote Lijsters 1997 Nr.1, literaire reeks voor scholieren)
  • 1998 - De losse pols (essays)
  • 1998 - Aambeeld (poëzie)
  • 1999 - Meneer Toto-tolk ter gelegenheid van de jaarwisseling 1998-1999
  • 1999 - Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw? (essays)
  • 1999 - Tindeman's Dilemma (verhalen)
  • 2000 - Boy (roman)
  • 2000 - Kokkels & Stenen spoelen (verzen & verhalen)
  • 2000 - Bernlefs beste volgens Bernlef (verhalen)
  • 2001 - Bagatellen voor een landschap (gedichten)
  • 2001 - Tegenliggers (portretten en ontmoetingen)
  • 2002 - Verbroken zwijgen (verhalen)
  • 2003 - Buiten is het maandag
  • 2004 - Kiezel en traan (gedichten)
  • 2005 - De onzichtbare jongen (roman)
  • 2005 - Een jongensoorlog (roman, een door de schrijver zelf herziene versie van de eerdere romans Stukjes en beetjes en Achterhoedegevecht)
  • 2006 - Hoe van de trap te vallen (jazzverhalen)
  • 2006 - Hersenschimmen (leesclubeditie)
  • 2007 - Op slot (roman)
  • 2008 - Het begin van tranen (verhalen)
  • 2008 - Dwaalwegen (poëzie)
  • 2008 - De pianoman (boekenweekgeschenk)
  • 2009 - De rode droom (roman)
  • 2009 - Ophelia (tekst operasolo)
  • 2010 - De tweede ruimte (essays)
  • 2010 - Geleende levens (novellen)
  • 2010 - Kanttekeningen (gedichten)
  • 2011 - De een zijn dood (roman)
  • 2012 - Help me herinneren (verhalen)
  • 2012 - Onbewaakt ogenblik (roman)
  • 2015 - Een onschuldig meisje (roman) allerlaatste, voltooide roman

Over J. Bernlef

  • J. Bernlef. Themanummer BZZLLETIN 176-177, mei/juni 1990 (Den Haag: Stichting BZZTôH)
Zie de categorie J. Bernlef van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Wikiquote heeft een of meer citaten van of over J. Bernlef.