Jean Echenoz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean Echenoz
Jean Echenoz
Algemene informatie
Geboren Orange, 26 december 1947
Geboorteplaats Orange
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Genre romans
Bekende werken Je m'en vais (Ik ben weg)
Uitgeverij De Bezige Bij
Dbnl-profiel
(en) IMDb-profiel
Lijst van Franstalige schrijvers
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Jean Echenoz (Orange, 26 december 1947) is een Franse schrijver.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Echenoz studeerde sociologie en civiele techniek in onder meer Aix-en-Provence, Marseille en Parijs, en heeft zich in 1970 in de laatste stad gevestigd. Zijn eerste boek, Le méridien de Greenwich (De breedtegraad van Greenwich), verscheen in 1979. Sindsdien heeft hij nog negen romans gepubliceerd en een tiental Franse prijzen ontvangen, waaronder de prix Médicis 1983 voor Cherokee en de prix Goncourt 1999 voor Je m'en vais (in het Nederlands verschenen als Ik ben weg). Echenoz' werk wordt alom bejubeld in de Franse literaire kritiek.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Le méridien de Greenwich - Minuit, 1979.
  • Cherokee - Minuit, 1983.
  • L'équipée malaise - Minuit, 1986.
  • L'occupation des sols - Minuit 1988 (Nederlandse vertaling door Martin de Haan en Jan Pieter van der Sterre: Bodembestemming, Voetnoot 2004).
  • Lac - Minuit, 1989 (Nederlandse vertaling door Truus Boot en Mirjam de Veth: Meer, G.A. van Oorschot, 1991). Bekroond met de European Literary Prize
  • Nous trois - Minuit, 1992.
  • Les grandes blondes - Minuit, 1995.
  • Un an - Minuit, 1997.
  • Je m'en vais - Minuit, 1999 (Nederlandse vertaling door Théo Buckinx: Ik ben weg, De Geus, 2000).
  • Jérôme Lindon - Minuit, 2001.
  • Au piano - Minuit, 2003 (Nederlandse vertaling door Martin de Haan en Jan Pieter van der Sterre: Aan de piano, De Geus, 2004).
  • Ravel - Minuit, 2006 (Nederlandse vertaling door Martin de Haan en Jan Pieter van der Sterre: Ravel, De Geus 2007).
  • Courir - Minuit, 2008 (Nederlandse vertaling door Jan Pieter van der Sterre: Hardlopen, De Geus, 2011).
  • Des éclairs - Minuit, 2010 (Nederlandse vertaling door Martin de Haan en Jan Pieter van der Sterre: Flitsen, World Editions 2014).
  • 14 - Minuit, 2012 (Nederlandse vertaling door Martin de Haan: 14, De Geus, 2015).
  • Caprice de la reine (kortverhaals) - Minuit, 2014.
  • Envoyée spéciale - Minuit, 2016 (Nederlandse vertaling door Reintje Ghoos en Jan Pieter van der Sterre: De spionne, De Geus 2017).
  • Vie de Gérard Fulmard - Minuit, 2020

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]