Johan Schröder
| Johan Schröder | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Johann Hinrich Schröder | |||
| Geboren | Tungeln, Wardenburg, 17 juli 1866 | |||
| Overleden | Bloemendaal, 10 april 1935 | |||
| Geboorteland |  Duitsland
| |||
| Beroep(en) | Beeldhouwer | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Johann Hinrich (Johan) Schröder (Tungeln, Wardenburg, 17 juli 1866 - Bloemendaal, 10 april 1935) was een in Duitsland geboren Nederlandse beeldhouwer.[1]
Leven en werk
Schröder werd geboren in Duitsland als zoon van stukadoor Johann Heinrich Schröder en Maria Catharina Hibbeler. Zijn ouders trokken niet lang na zijn geboorte naar Nederland. Het gezin woonde eerst in Harlingen en vanaf 1868 in Leeuwarden. Schröder werd net als zijn vader stukadoor en volgde daarnaast vanaf 1881 lessen in de stad Groningen aan de Academie Minerva. In 1885 verhuisde hij naar Amsterdam. Hij vervolgde er zijn opleiding aan de Kunstnijverheidsschool Quellinus. In 1887 behaalde hij de m.o. boetseren en in 1888 rondde hij de opleiding af. Hij woonde na zijn studie enige tijd in Brussel en vanaf 1890 in Leeuwarden. In 1893 trouwde hij met kleermakersdochter Alida Cornelia Kleingeld. Het paar vestigde zich in 1898 in Amsterdam.
Schröder maakte vooral beeldhouwwerk voor gebouwen. Ook schiep hij vrije sculpturen, zoals het beeld van Eeltje Halbertsma, dat hij maakte voor het Selskip foar Fryske Taal en Skriftekennisse en in 1904 werd geplaatst in Grouw.
Werken
- Standbeeld Eeltje Halbertsma (1904) in Grouw
- Mausoleum van Cooper (1906) in Akkrum
- Nederlandse Maagd (1911-1912) op het gebouw van de Nationale Levensverzekeringsbank in Amsterdam
-
Eeltje Halbertsma (1904) -
Mausoleum van Cooper (1906) -
Nederlandse Maagd (1911-1912)
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties |