Joke Bruijs
| Joke Bruijs | ||||
|---|---|---|---|---|
Joke Bruijs op de set van Toen was geluk heel gewoon (1993)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Johanna Maria Bruijs | |||
| Geboortedatum | 14 januari 1952 | |||
| Geboorteplaats | Rotterdam | |||
| Overlijdensdatum | 16 september 2025 | |||
| Overlijdensplaats | Wassenaar | |||
| Land | ||||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1970–2022 | |||
| Beroep(en) | comédienne, actrice, zangeres | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| ||||
Johanna Maria (Joke) Bruijs, beter bekend onder haar artiestennaam Joke Bruijs (Rotterdam, 14 januari 1952 – Wassenaar, 16 september 2025) was een Nederlands comédienne, actrice en zangeres.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Bruijs groeide op in de Moerkerkestraat te Rotterdam-Zuid, en verhuisde op driejarige leeftijd naar Poelenburg in Zuidwijk.[1] Haar moeder trouwde op haar achttiende, kreeg eerst drie zonen en vervolgens een dochter (Jopie). Bruijs komt uit een muzikale familie; haar vader Kees maakte voor de Tweede Wereldoorlog deel uit van The Four Dutch Serenaders, net als Johnny Hoes. Zij bezocht de ULO, de detailhandelsschool en ten slotte de huishoudschool, maar maakte geen enkele opleiding af.[2] In 1966 trad de geboren Rotterdamse als dertienjarige zangeres toe tot de plaatselijke popgroep The Spitfires,[3] Bruijs nam daar in 1968 afscheid van, want zij won een talentenjacht en werd op haar vijftiende gevraagd in dienst te treden bij het Vara-dansorkest.[2] Zij zong vervolgens ook voor radio-orkesten als The Skymasters en The Ramblers. Bruijs ontmoette in 1970 Jan Blaaser tijdens een gezamenlijk optreden in de Koepelgevangenis te Breda. Ze besloten samen te gaan werken en als duo te gaan optreden op onder andere verenigingsavonden en personeelsfeesten.
Bruijs stond al spoedig ook als zangeres en actrice in het theater, onder andere in cabaretvoorstellingen met Blaaser, Don Quishocking, Mini & Maxi en De Mounties, met wie zij onder meer speelde in de klucht Drie in de pan. Zij speelde en zong ook in musicals als Kaat Mossel en Mooi Katendrecht. In 1970 nam Bruijs deel aan het Nationaal Songfestival 1970, met het liedje Okido. Bruijs was in 1995 met het lied De laatste dans namens Radio Rijnmond de regionale inzending voor Het Nederlandse Songfestival 95, dat werd gehouden in de Grote Zaal van Muziekcentrum Vredenburg. Ze eindigde als tweede, achter de winnares Wia Buze.
Van 2004 tot en met 2006 stond Bruijs samen met André van Duin in diverse theaters met de André van Duin Jubileumshow (2004–2005) en de De Nieuwe André van Duin Show (2006). In 2014 was Bruijs samen met haar voormalige echtgenoot Gerard Cox op het toneel te zien met Alles went behalve een vent, geproduceerd door Bastiaan Ragas en Henrike van Engelenburg. Ze vierde in 2017 haar vijftigjarig jubileum als artieste met een gala-concert in De Doelen.[4] Van 2008 tot aan haar overlijden in 2025 was Bruijs ambassadrice van Stichting Dierenhulp,[5] een vrijwilligersorganisatie voor hulp aan dieren.
In 2019 was Bruijs te zien in het RTL 4-programma The Masked Singer, waarin zij gemaskerd als hond de vierde ronde bereikte.[6]
In 2023 was Bruijs te zien bij The Roast of Famke Louise van Comedy Central als roaster. In datzelfde jaar was zij te zien in het televisieprogramma DNA Singers, waarin ze samen met haar nicht zong.
Toen was geluk heel gewoon
[bewerken | brontekst bewerken]Bruijs speelde samen met Gerard Cox in de tv-serie Vreemde praktijken, waarin zich al het patroon aftekende van de sjoemelende en zelfingenomen man die telkens het onderspit delft, en die later opnieuw opdook in de gedaante van Jaap Kooiman in de tv-serie Toen was geluk heel gewoon. Bruijs speelde hierin de rol van zijn eega Nel Kooiman en samen beleefden zij in de geromantiseerde soberheid van de jaren vijftig tot en met zeventig alledaagse avonturen met het echtpaar dat boven hen woonde, gespeeld door Sjoerd Pleijsier en Mouna Goeman Borgesius. De serie liep van 1994 tot 2009.
Goede tijden, slechte tijden
[bewerken | brontekst bewerken]Tussen 2009 en 2011, en in 2018 was Bruijs meerdere malen te zien in de RTL 4-soap Goede tijden, slechte tijden. Ze vertolkte de rol van Maria de Jong, de in Canada woonachtige moeder van Rik (Ferri Somogyi) en Danny de Jong (Jan Kooijman). Later blijkt ze nog een zoon Daan Stern (Dorian Bindels) te hebben. Bruijs nam de rol over van actrice Janine Veeren. Bruijs was op 14 december 2018 voor het laatst als Maria te zien. Een aantal maanden later, in maart 2019, overleed het personage buiten beeld aan een beroerte.
Pensioen
[bewerken | brontekst bewerken]In oktober 2022 kondigde Bruijs haar pensioen aan. Op 70-jarige leeftijd stopte ze met zingen en acteren voor grote films en producties.[7] De reden was een cognitieve beperking, met als gevolg geheugenproblemen.[8] De romantische komedie Casa Coco was haar laatste grote rol.[9]
In april 2023 maakte Bruijs bekend aan een progressieve vorm van de ziekte van Parkinson te lijden. Ze vertelde aansluitend meteen te stoppen met haar werkzaamheden als actrice en zangeres. Begin april 2025 kondigde Gerard Cox aan dat de gezondheid van zijn ex-vrouw hard achteruitging. Een normaal leven voor Bruijs was volgens Cox nauwelijks nog mogelijk.[10] Op 16 september 2025 overleed Bruijs op 73-jarige leeftijd in haar woonplaats Wassenaar,[11][12] drie dagen nadat ook Cox overleden was.[13] Bruijs stelde haar lichaam ter beschikking aan de wetenschap.[14]
Onderscheiding
[bewerken | brontekst bewerken]In 2003 ontving Bruijs wegens haar verdiensten op het gebied van cultuur de Erasmusspeld van de stad Rotterdam.

Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Albums
[bewerken | brontekst bewerken]- Gerard Cox & Joke Bruijs: Sentimental Journey - 28 Gouden Songs Uit 1946, (1975)
- Rotterdam 1990 (1990), gezongen samen met Lee Towers en Gerard Cox
- Kaat Mossel (1994) gezongen samen met het Rotterdams Operette gezelschap
- Joke Bruijs & Eddy Doorenbos: Niets meer aan te doen (1994)
- You Make me Feel So Young (1996)
- Toen Was Geluk Heel Gewoon (1999), gezongen samen met Gerard Cox, Sjoerd Pleijsier en Mouna Goeman Borgesius
- Close To Me (2003)
- Leef Wat Je Kan (2006)
- When Christmas Time Is Near (2007)
- On The Road (2010) samen met Frits Landesbergen en Rosenberg & Van Mullem Trio
- De Oase Bar (2016) gezongen samen met Gerard Cox en Peggy Vrijens
- Young At Heart (2017)
Singles
[bewerken | brontekst bewerken]- Als Een Vogel Zonder Vleugels (1968)
- Veel geluk Daar Op de Maan (1969)
- Oki Do (1970)
- Het Kan Me Niets Schelen (I Can't Make You Love Me) (1970
- Oh Nee Oh Nee (1970)
- Waterman (1970) samen met: Anita Meyer en Letty de Jong
- Wakkadoe (1972)
- Met Jou (1973)
- Naar Het Strand Neem Ik Je Mee (1975)
- Gerard Cox & Joke Bruijs: Neem de Metro Mamma! (1986)
- Gerard Cox & Joke Bruijs: Kermis (2000)
- Er komen altijd schepen (2007)
- Andre van Duin & Joke Bruijs: Wie wil er nou geen duo zijn (2010)
- Metropole Orkest & Joke Bruijs: Rotterdam (2019), van het album Like Nobody's Watching als single uitgebracht op diverse streaming platforms voor muziek waaronder Spotify en Apple Music. Ook als live video registratie opgenomen en uitgebracht tijdens een concert in de LantarenVenster te Rotterdam.
Liedjes samen met het kinderkoor Prettig Weekend
[bewerken | brontekst bewerken]- Een Wandeling In Blijdorp (2001)
- Morgen krijg ik een hondje (2002)
- Het Gemaskerde bal der Dieren (2015)
- Je Stroop Je Mouwen Op (2017)
Hitsingles
[bewerken | brontekst bewerken]| Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 | Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Oki Do | 1970 | tip29 |
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Film
[bewerken | brontekst bewerken]- 1983: Drie in de pan, als Roos Uilenburg
- 1996: De zeemeerman, als mevrouw Romijn
- 2012: Sorry, als Martha
- 2014: Toen was geluk heel gewoon (film), als Nel Kooiman
- 2016: De Prinses op de Erwt: Een Modern Sprookje, als mevrouw Krans
- 2017: Sinterklaas & het Goude Hoefijzer, als oma
- 2022: Casa Coco, als Pleun
- 2022: Ome Cor, als demente versie van zichzelf
Televisie
[bewerken | brontekst bewerken]Als actrice
[bewerken | brontekst bewerken]- 1980: De Boris en Bram Show, als Marie
- 1986: De Bluffers, als Bloesem, Gin-Seng (stemrol)
- 1987-1990: DuckTales, als Zwarte Magica (stemrol)
- 1987: De film van Ome Willem, als Joke
- 1988: Drie recht, één averecht
- 1989-1993: Vreemde praktijken, als Sjaan de Vries
- 1994-2009: Toen was geluk heel gewoon, als Nel Kooiman
- 2003: Baantjer, als Bianca van het Oever
- 2009-2010, 2011, 2018: Goede tijden, slechte tijden, als Maria de Jong (2)[15]
- 2016: La Famiglia, als Annie van Voorst-Vliegenthart
- 2020: Kerstgezel.nl, als Rita
- 2021: De K van Karlijn, als Leonoor
- 2021: Sinterklaasjournaal, als vrouw die haar straatje schoonveegt
- 2021: Scrooge Live, als collectant
Overig
[bewerken | brontekst bewerken]- 2019: The Masked Singer, als hond
- 2023: The Roast of Famke Louise, als roaster
- 2023: DNA Singers, samen met haar nicht
Boek
[bewerken | brontekst bewerken]- Ben Valkhoff, Joke Bruijs, swingend door het leven. Rotterdam: Trichis, 2012
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- In 1987 poseerde Joke Bruijs naakt in het novembernummer van het mannenblad Penthouse.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en)
Joke Bruijs in de Internet Movie Database - (mul)
Joke Bruijs in The Movie Database
- ↑ BEN JE IN ROTTERDAM GEBOREN, interview op officiële website. Gearchiveerd op 30 maart 2023.
- ↑ a b Koelewijn, Rinskje, "Joke Bruijs: ‘Alle vrouwen van mijn leeftijd beginnen op elkaar te lijken’", NRC, 16 juni 2017. Gearchiveerd op 16 september 2025. Geraadpleegd op 19 september 2025.
- ↑ Later The Nazz genoemd.
- ↑ Joke Bruijs viert 50-jarig jubileum met galaconcert in De Doelen. Rijmond.nl (5 januari 2017). Gearchiveerd op 26 augustus 2021. Geraadpleegd op 5 januari 2017.
- ↑ Joke Bruijs. Stichting Dierenhulp. Gearchiveerd op 3 december 2024. Geraadpleegd op 19 september 2025.
- ↑ The Masked Singer: Weggestemde Hond blijkt Joke Bruijs. Gids.TV (18 oktober 2019). Gearchiveerd op 18 oktober 2019. Geraadpleegd op 19 oktober 2019.
- ↑ Joke Bruijs. www.theater.nl. Gearchiveerd op 21 oktober 2022. Geraadpleegd op 21 oktober 2022.
- ↑ van Leeuwen, Marlies, "Joke Bruijs doet het rustiger aan vanwege geheugenproblemen", Eindhovens Dagblad, 19 april 2023. Gearchiveerd op 20 april 2023. Geraadpleegd op 19 september 2025.
- ↑ Nieuwe Rotterdamse film Casa Coco met Gerard Cox en Joke Bruijs hoopt succes van De Marathon te evenaren. Rijnmond.nl (2 november 2022). Gearchiveerd op 1 augustus 2024. Geraadpleegd op 1 augustus 2024.
- ↑ Gerard Cox deelt vreselijk nieuws over Joke Bruijs. Showblad.nl (6 april 2025). Gearchiveerd op 26 april 2025. Geraadpleegd op 7 april 2025.
- ↑ Zangeres en actrice Joke Bruijs (73) overleden. Noordhollands Dagblad (16 september 2025). Geraadpleegd op 16 september 2025.
- ↑ Zangeres en actrice Joke Bruijs (73) overleden. De Telegraaf (16 september 2025). Geraadpleegd op 19 september 2025.
- ↑ Actrice Joke Bruijs (73) overleden, drie dagen na ex-man Gerard Cox. NOS.nl (16 september 2025). Geraadpleegd op 16 september 2025.
- ↑ Eshuis, Nina, "Actrice en zangeres Joke Bruijs (73) overleden, onder andere bekend van ‘Toen was geluk heel gewoon’", NRC, 16 september 2025. Gearchiveerd op 16 september 2025. Geraadpleegd op 19 september 2025.
- ↑ Jorien de Wit, Joke Bruijs keert terug in Goede Tijden, Slechte Tijden. Algemeen Dagblad (26 augustus 2018). Gearchiveerd op 26 januari 2023.