Jungledwergijsvogel
| Jungledwergijsvogel IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_Photograph_by_Shantanu_Kuveskar.jpg)
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Ceyx erithaca (Linnaeus, 1758) Originele combinatie Alcedo erithaca | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Jungledwergijsvogel op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De jungledwergijsvogel (Ceyx erithaca) is een vogel uit de familie van de ijsvogels (Alcedinidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 als Alcedo erithaca gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2] Deze soort komt voor in tropisch regenwoud op het Indisch subcontinent en Zuidoost-Azië.
Veldkenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De jungledwergijsvogel is 13 tot 14 cm lang. De vogel heeft een gele borst en buik en is donkerblauw met zwart op de vleugels. De rug en de stuit zijn roze-rood; de snavel is vrij fors en oranjerood evenals de bovenkant van de kop.[3]
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Over de taxonomische status is geen consensus. De IOC World Bird List onderscheidt drie ondersoorten:[4]
- C. e. erithaca: van in India en Sri Lanka tot in het zuidoosten van China, Indochina en Sumatra.
- C. e. macrocarus: Andamanen en Nicobaren.
- C. e. motleyi: Filipijnen, Java, Borneo en de Kleine Soenda-eilanden.
Deze laatste ondersoort wordt door sommige auteurs opgevat als een ondersoort van Ceyx rufidorsa, die alleen voorkomt in het noordoosten van Borneo en ook de nominaat wordt gesplitst in een soort die voorkomt op het Indisch subcontinent (C. erithaca) en een in Zuidoost-Azië (C. rufidorsa).[3]
De jungledwergijsvogel is een vogel van beekgeleidende ondergroei in regenwoud in laagland.
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De jungledwergijsvogel heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar populaties gaan door ontbossingen in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze dwergijsvogel (en de soort die door BirdLife International C. rufidorsa wordt genoemd) als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|