Koninklijke Hockey Club Dragons

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf KHC Dragons)
KHC Dragons
KHC Dragons vs. RRC Brussel tijdens de 1/8e finales van de EHL 2016-'17 te Eindhoven.
Algemeen
Volledige naam Koninklijke Hockey Club Dragons
Bijnaam The Reds, De Draken
Dragonettes (dames)
D-Side (fans)
Plaats Vlag van België Brasschaat
Sport Hockey
Geschiedenis
Stamnummer 704
Opgericht 26 oktober 1946
als Dragons Hockey Club
Structuur
Voorzitter Vlag van België Philippe Nowé
Vlag van België Renaud Stiers
Trainer Vlag van Zuid-Afrika Craig Fulton
Competities
Veldcompetitie : Hockey League
: Hockey League
Zaalcompetitie ♂: Eerste nationale
♀: Ere-afdeling
Infrastructuur
Stadion The Mansion of Dragons
Gemeentepark 12
2930 Brasschaat
Velden Vier
Media
Website www.dragons.be
Thuis
Uit
Portaal  Portaalicoon   Sport

Koninklijke Hockey Club Dragons, kortweg Dragons met een Franse uitspraak (drʁagõ), is een Belgische hockeyclub uit Brasschaat.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Dragons werd opgericht op 30 oktober 1946 in Café Royal te Berchem.[1] Na op verschillende accommodaties te hebben gespeeld (onder meer in Wilrijk, Deurne en Edegem), trok de nog jonge club in 1961 naar de huidige terreinen in het park van Brasschaat. Sinds 1976 is ze bij de KBHB aangesloten onder het stamnummer 704.

Midden jaren tachtig werd het eerste kunstgrasveld in gebruik genomen en in 1992 werd het tweede. Tijdens het 50-jarig bestaan van de club op 26 oktober 1996 verkreeg het het predicaat Koninklijk. In 1997 werd het eerste waterveld in gebruik genomen. Op 16 mei 2013 werd het derde veld (en tweede waterveld) in gebruik genomen. Tevens werd het tweede veld voorzien van een sproei-installatie waardoor het een semi-waterveld werd. Na het organiseren van de 3de ronde van de World League in 2015, kon de club een vierde (derde watervelden) aanleggen op de voormalige terreinen van honkbalclub Brasschaat Braves.

De club speelt zowel bij de dames als de heren op het hoogste niveau. De heren werden meermaals landskampioen, de dames eenmaal. Het mannenteam strijdt sinds 1986 op het hoogste niveau van de Belgische hockeybond, de Hockey League. Na vijf titels rond de eeuwwisseling (1997, 1999, 2000, 2001 en 2003) moesten de Dragons zeven jaar wachten op een nieuwe titel. In 2010 werden ze onder leiding van de Australische coach, Colin Batch kampioen door in de finale van de play-offs Racing Brussel te verslaan. Sindsdien speelden ze telkens de play-offs van het kampioenschap. Daarin behaalden de Dragons verschillende malen de finales en pakten ze zeven landstitels (2010, 2011, 2015, 2016, 2017, 2018 en 2021).

Door de landstitel in 2010 mocht de club het daaropvolgende seizoen voor het eerst aantreden in de Euro Hockey League. Op het hoogste Europese toneel verraste de Brasschaatse club meteen. In de poulefase versloeg het titelverdediger Uhlenhorster HC en het Russische Izmaylovo Moskou. In de 1/8ste finale versloegen ze de toenmalige Duitse kampioen Rot-Weiss Köln met 2-1 en in de kwartfinale ging Dragons er tegen Reading HC uit na het nemen van shoot-outs. Het seizoen 2011-2012 bevestigde de Dragons door als eerste Belgische club een medaille te pakken in de EHL. Sinds de eerste deelname in 2010 wist het herenteam zich telkens te kwalificeren voor de Euro Hockey League en bereikte de club drie keer de Final Four in de EHL. Daarin pakte het voor de derde keer in de geschiedenis de bronzen medaille.

De dames van hun kant spelen sinds 1989 onafgebroken in de hoogste afdeling van de veldcompetitie. De laatste prijs van de Dragonettes dateert van seizoen 1996-1997 toen ze de landstitel in de zaalcompetitie binnenhaalden. Eerder behaalden ze in seizoen 1993-'94 de dubbel (Beker van België en landskampioen) in de veldcompetitie. Het voorbije decennium streden de dames van Dragons altijd om een plaats in de play-offs, maar verder dan een halve finale geraakten zij niet.

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Bestuur[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Voorzitter
1946 - ? Louis Lille
Jean Marynen
Guy Hopchet
Jacques Daems
Thierry Decostere
2005 - 2006 Patrick Celis[2]
Periode Voorzitter
2006 - 2012 Jean-Pierre Speleers[3]
2012 - 2013 Luc Thys[4]
2013 - 2019 Johannes Borstiap[5]
2019 - 2023 Philippe Nowé[6]
2023 - heden Philippe Nowé
Renaud Stiers[7]

Sportieve leiding[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Hoofdcoach
1997 - 1997 Vlag van België Serge Pilet
Vlag van Nederland Bert Wentinck
Vlag van Nederland Ronald Hugers
Vlag van Australië Jay Stacey
Vlag van Nederland Bart Van Lidth
2009 - 2011 Vlag van Australië Colin Batch
Periode Hoofdcoach
2011 - 2013 Vlag van Nederland Eric Verboom
2013 - 2019 Vlag van België Jean Willems
2019 - 2021 Vlag van Nederland Gilles van Hesteren[8][9]
2021 - 2022 Vlag van Nederland Dennis Dijkshoorn[10][11]
2022 Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Cosma
2022 - heden Vlag van Zuid-Afrika Craig Fulton[12]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden in de Club Trophy[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Ronde Thuis Uit Score
2021-2022[15] groepsfase KHC Dragons Vlag van Zwitserland EHC Olten 10-0
groepsfase Vlag van Engeland East Grinstead HC KHC Dragons 1-3
groepsfase KHC Dragons Vlag van Oekraïne MSC Sumchanka 2-1
finale Vlag van Duitsland Mannheimer HC KHC Dragons 0-1
2022-2023[16] groepsfase Dragons Vlag van Oekraïne MSC Sumchanka 7-0
groepsfase Vlag van Italië HF Lorenzoni KHC Dragons 0-5
groepsfase KHC Dragons Vlag van Tsjechië HC 1972 Rakovník 16-0
finale KHC Dragons Vlag van Duitsland Mannheimer HC 1-0

Heren[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden in de Euro Hockey League[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Ronde Thuis Uit Score
2010-2011 groepsfase Vlag van Rusland Ismajlovo Moskou KHC Dragons 1-5
groepsfase KHC Dragons Vlag van Duitsland UHC Hamburg 4-2
1/8ste finale KHC Dragons Vlag van Duitsland Rot-Weiss Köln 3-2
kwartfinale KHC Dragons Vlag van Engeland Reading HC 2-2 (3-4 n.s.)
2011-2012 groepsfase Vlag van Zwitserland Rot-Weiss Wettingen KHC Dragons 0-7
groepsfase KHC Dragons Vlag van Nederland HC Rotterdam 5-4
1/8ste finale KHC Dragons Vlag van Rusland Dinamo Elektrostal 2-0
kwartfinale KHC Dragons Vlag van Engeland Reading HC 3-1
halve finale Vlag van Duitsland UHC Hamburg KHC Dragons 2-2 (4-3 n.s.)
kleine finale KHC Dragons Brons Vlag van Nederland HC Rotterdam 3-3 (4-3 n.s.)
2012-2013 groepsfase KHC Dragons Vlag van Frankrijk Saint-Germain 2-1
groepsfase Vlag van Engeland Reading HC KHC Dragons 3-4
1/8ste finale KHC Dragons Vlag van Ierland Lisnagarvey HC 7-2
kwartfinale Vlag van Engeland Reading HC KHC Dragons 1-5
halve finale KHC Dragons Vlag van Duitsland Rot-Weiss Köln 3-3 (9-8 n.s.)
finale KHC Dragons Zilver Vlag van Nederland HC Bloemendaal Goud 0-2
2013-2014 groepsfase KHC Dragons Vlag van Spanje Club de Campo 2-1
groepsfase Vlag van Rusland Dinamo Kazan KHC Dragons 0-3
1/8ste finale Vlag van Nederland Kampong KHC Dragons 2-2 (5-6 n.s.)
kwartfinale Vlag van Nederland HC Rotterdam KHC Dragons 0-1
halve finale KHC Dragons Vlag van Nederland Oranje Zwart 0-3
kleine finale Vlag van België Racing KHC Dragons Brons 1-2
2014-2015 1/8ste finale Vlag van Duitsland Harvestehuder THC KHC Dragons 2-6
kwartfinale Vlag van Nederland HC Bloemendaal KHC Dragons 4-3
2015-2016 1/8ste finale KHC Dragons Vlag van Spanje Atlètic Terrassa 1-1 (3-4 n.s.)
2016-2017 1/8ste finale KHC Dragons Vlag van België Racing 2-1
kwartfinale KHC Dragons Vlag van Frankrijk Racing Club de France 5-1
halve finale KHC Dragons Vlag van Duitsland Rot-Weiss Köln 3-5
kleine finale Vlag van Engeland Wimbledon KHC Dragons Brons 1-3
2017-2018 1/8ste finale KHC Dragons Vlag van Nederland HC Bloemendaal 0-8*
plaatsing 8-16 KHC Dragons Vlag van Ierland Three Rock Rovers 20-10*
2018-2019 1/8ste finale KHC Dragons Vlag van Ierland Three Rock Rovers 4-2
kwartfinale KHC Dragons Vlag van België Waterloo Ducks 1-1 (2-3 n.s.)

(*)In het seizoen 2017-2018 telden veldgoals dubbel.

Bekende (ex-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]