Naar inhoud springen

Kaliumcarbonaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kaliumcarbonaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van watervrij kaliumcarbonaat
Structuurformule van watervrij kaliumcarbonaat
Kaliumcarbonaatpoeder
Kaliumcarbonaatpoeder
Algemeen
Molecuul­formule K2CO3
IUPAC-naam kaliumcarbonaat
Andere namen potas, parelas, dikaliumcarbonaat
Molmassa 138,2 g/mol
SMILES
C(=O)([O-])[O-].[K+].[K+]
CAS-nummer 584-08-7
EG-nummer 209-529-3
PubChem 11430
Wikidata Q379885
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 2,29 g/cm³
Smeltpunt 891 °C
Goed oplosbaar in water
Onoplosbaar in ethanol
Nutritionele eigenschappen
Type additief zuurteregelaar, rijsmiddel, stabilisator
E-nummer E501
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kaliumcarbonaat is een anorganische verbinding van kalium, met als brutoformule K2CO3. De zuivere stof komt voor als een wit poeder, dat oplosbaar is in water en daarbij een basische oplossing vormt.

Kaliumcarbonaat werd in 1742 gezuiverd en beschreven door Antonio Campanella. De stof kan verkregen worden uit een reactie van kaliumhydroxide met koolstofdioxide:

Kaliumcarbonaat wordt gebruikt bij de productie van glas. Verder wordt het als voedingsadditief gebruikt onder de naam E501. Het is een onderdeel van bakpoeder: het zorgt ervoor dat het deeg rijst.

Kaliumcarbonaat is ook het belangrijkste bestanddeel van potas.

[bewerken | brontekst bewerken]