Kalkblaaskorst
| Kalkblaaskorst | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Thalloidima sedifolium (Scop.) Kistenich, Timdal, Bendiksby & S. Ekman (2018[1]) | |||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||
|
Toninia coeruleonigricans | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Kalkblaaskorst op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De kalkblaaskorst (Thalloidima sedifolium) is een korstmos behorend tot de familie Ramalinaceae. Deze steenbewoner komt voor in de kustduinen. Hij komt voor op kalkrijke grond en duinen, op korte kalkrijke graszoden en in spleten in kalkhoudende rotsen. Hij leeft in symbiose met een chlorococcoïde alg.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De wrattenachtige kostvormige thallus van Toninia sedifolia wordt overheerst door blaren en gezwollen schubben, die olijfbruin tot grijsgroen lijken, vooral als ze nat zijn en vaak bedekt zijn met blauwachtig wit berijping. De apothecia zijn zwart, tot 3 mm breed en meestal mat als ze jong zijn. Het epithecium is grijsachtig, K+ violet. De asci zijn 8-sporig. De ascosporen zijn enkelvoudig gesepteerd en meten 14-25 × 2,5-5 µm.[2]
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De kalkblaaskorst komt is te vinden in Midden-Europa, met name in lage bergketens, en wordt als karakteristieke soort van de zogenaamde "kleurrijke aardkorstmossengemeenschap" vaak geassocieerd met Fulgensia fulgens of het witgerand grondschubje (Psora decipiens).
In Nederland komt hij zeer zeldzaam voor. Hij staat op de rode lijst in de categorie 'Ernstig Bedreigd'.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|