Naar inhoud springen

Karel Fonteyne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Encycloon (overleg | bijdragen) op 28 mrt 2021 om 14:54. (->waar ik "is" zei, bedoelde ik "o.a.")
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Bestand:KAREL F-Photo Bernaded Dexters.jpeg
Photo Bernaded Dexters

Karel Fonteyne (1950) is een Belgisch kunstfotograaf, geboren in Koningshof in Antwerpen. Hij raakte internationaal bekend door zijn werk binnen de modewereld gedurende de jaren '80 en begin jaren '90.

Biografie

Door de aanzienlijke leeftijdskloof met zijn broer en zus is hij vaak alleen in zijn kindertijd en spendeert veel tijd in de natuur. Zo verdiept hij nog zijn grote aangeboren gevoeligheid voor de wereld die hem omringt, met haar specifieke vibraties en haar immateriële, ongrijpbare dimensies. Hij is geboeid door alles wat onverklaarbaar, mysterieus en onvatbaar is. Dat kenmerk van zijn persoonlijkheid is het grondthema van heel zijn œuvre. Niets wees erop dat hij fotograaf zou worden.[bron?]

Vooral de Zuid-Amerikaanse literatuur van Borges, Marquez en Cortázar en de film Matthew’s Days van de Poolse cineast Witold Leszczyński alsook Ingmar Bergman en Fellini openden de weg naar fotografie.

Na zijn artistieke studies aan het SISA in Antwerpen vat Karel Fonteyne een carrière als kunstfotograaf aan. Tentoonstellingen in het Museum voor Schone Kunsten in Brussel en I.C.C., het Koninklijk Paleis op de Meir in Antwerpen, geven hem meteen erkenning. In 1980 verhuist hij naar Italië waar hij onmiddellijk gelanceerd wordt in een carrière van modefotograaf die 17 jaar zal duren en hem over de hele wereld brengt. Vanaf 1996 legt hij zijn focus opnieuw op kunstfotografie.[1]

Al die tijd sluit Karel Fonteyne geen compromissen en krijgt hij carte blanche voor het visualiseren en interpreteren van de parfum- of kledingmerken die hij in beeld brengt. Met name in het Franse magazine Vogue haalt hij de mode uit haar conformistische context om haar in een nieuw universum te plaatsen, waarbij hij zowel de meest fantasierijke verbeeldingskracht als de meest dramatisch realistische retoriek hanteert, altijd met een vleugje humor weliswaar. Hij roept zowel bewondering als controverse op, maar nooit onverschilligheid.[bron?]

Hij werkte samen met Martin Margiela, Dirk Bikkembergs, Walter Van Beirendonck, Marina Yee et Dirk Van saene.

In 1994 besluit hij een punt te zetten achter dit hectische bestaan en opent een art questhouse in Menorca en legt zich opnieuw toe op zijn eigen kunstfotografie.

Tegenwoordig woont en werkt Karel Fonteyne zowel in Mechelen als in Menorca.

Werk

Het werk van Karel Fonteyne is moeilijk onder te brengen in de traditionele categorieën. Elk beeld is eigenlijk een toneel, een verhaal. Karel Fonteyne gebruikt de fotografie zoals een schrijver zijn woorden gebruikt om elke keer opnieuw een unieke wereld te creëren. Die wereld verwart ons, want zij situeert zich tussen het onmogelijke en de realiteit. Voor de fotograaf bestaat het concept ‘tijd’ niet : de tijd is bij hem uitgetrokken en gezwollen : in een beeld voelen en zien we ook wat ervoor en erna plaatsvindt. We wonen verschillende momenten bij die samenvallen, we ontdubbelen, treden soms uit onszelf. Men zou kunnen stellen dat de derde dimensie ‘tijd’ voor de fotografie van Fonteyne is wat The Twilight Zone was voor de beroemde Amerikaanse series van de jaren zestig : een open deur naar een wonderlijke en mysterieuze wereld, soms verontrustend, maar steeds esthetisch.

Karel Fonteyne vertrekt van een intuïtief aanvoelen dat hij laat rijpen en evolueren. Meestal geeft hij zijn ideeën eerst vorm aan de hand van tekeningen en schetsen om tot de gewenste compositie te komen. De uiteindelijke opstelling en uitvoering gebeuren dan vlot. Vaak is het maar wanneer het hele proces is afgewerkt dat de kunstenaar zelf de betekenis van zijn oorspronkelijke intuïtie helemaal vat. Hij beleeft zijn kunst als de transformatie van een onbewuste inspiratie tot een leesbaar werk.

Zijn uitgebreide oeuvre (het resultaat van 50 jaar fotografie) bestaat uit reeksen die geïnspireerd zijn door het dagelijkse leven of door de actualiteit die hij heriinterpreteerd en als een puzzel  terug intuitief ineen legt. De compositie en de montage van de verschillende elementen van zijn werk zijn van essentieel belang. Zijn beelden maken indruk, want ze geven op subtiele wijze de tegenstelling weer tussen geweld en kwetsbaarheid, kracht en zwakte, schoonheid en gruwel. Een voorbeeld daarvan is de reeks Pistoleros. Daarin brengt hij twijgjes uit zijn eigen tuin en takjes van het nest van een vredesduif samen en rangschikt en fotografeert die als waren het dodelijke wapens.

Hij verkent het interne universum, maar nog meer dat van de toeschouwer. Tales of Silence, zetten aan tot reflectie en introspectie.

Stilte en reflectie zijn immers nauw met elkaar verbonden, waarbij het ene fenomeen het andere oproept.  De scènes baden dan ook in een stilte die bijna voelbaar weegt, geaccentueerd door de bijzondere manier waarop het concept ‘tijd’ wordt benaderd. De tijd lijkt opgeschort, bevroren : het is niet duidelijk of we kijken naar een moment of naar een eeuwigheid.

De kunstenaar streeft ernaar een idee of een visie weer te geven, eerder dan louter een picturaal onderwerp uit te beelden. Dat idee wordt weergegeven met sterke symbolen (het handschrift, een brood, een stilleven), maar vooral de ontdubbeling van één en dezelfde realiteit is een constante: het levende en het levenloze, het zichtbare en het onzichtbare, het aangeklede en het naakte, het robuuste en het fragiele, alsook wat werd beleefd tegenover dat wat enkel in een droom bestond.

Het resultaat is bevreemdend en ongewoon, en roept vragen op. De essentie van de dingen bevindt zich binnenin en laat zich niet zomaar kennen. Ze laat zich nu eens ontdekken als bij verrassing, dan weer na het afleggen van een hele weg. Niets is gemakkelijk of vanzelfsprekend.

Boeken

  • 1980 - Entre chien et loup
  • 1987 - See Stars
  • 1990 - Black Earth
  • 2007 - Pistoleros
  • 2014 - Tales of Silence
  • 2020 - Spell.[2]

Tentoonstellingen

Fonteyne kon zijn werk reeds tentoonstellen in Maison Européenne de la Photographie (Parijs), Bozar (Brussel), Rencontres de la photographie d'Arles (Arles), Fotoforum Kassel (Kassel), Museo Fundació Joan Miró (Barcelona), Museo Español de Arte Contemporáneo (Madrid), Internationaal Cultureel Centrum (ICC) (Antwerpen), Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen (muhka) (Antwerpen), Noorderlicht (Groningen), Biennale de Photographie en Condroz (België).

Publicaties

Campagnes en Catalogi

  • Michel Klein
  • Bloomingsdales
  • Basile
  • Hermes
  • Shicheido
  • Nikos
  • Cotler
  • Lee
  • Bad Boys
  • Xandres
  • Olivier Strelli
  • Rue Blanche
  • Bellerose
  • Nathan
  • Walter Van Beirendonck
  • Dirk Bikkembergs
  • Santens
  • Romeo Gigli
  • George Rech
  • Scapa

Externe links

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karel_Fonteyne&oldid=58596612"