Katholieke Kerk in Libië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MatthijsWiki (overleg | bijdragen) op 16 nov 2018 om 11:44. (Wijzigingen door 77.168.78.64 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Edoderoo)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Katholieke kerk te Massah in 1940
De kathedraal van Tripoli in de jaren 60.
De kathedraal van Benghazi in de jaren 60.

De Katholieke Kerk in Libië is een onderdeel van de wereldwijde Rooms-Katholieke Kerk, onder het geestelijk leiderschap van de paus en de curie in Rome.

In 2005 waren ongeveer 74.000 (1,5%) inwoners van Libië lid van de Katholieke Kerk.[1] Het land is niet ingedeeld in bisdommen maar is verdeeld over drie apostolische vicariaten en een apostolische prefectuur. De bisschoppen zijn samen met collegas uit Algerije , Marokko, Tunesië en de Westelijke Sahara lid van de bisschoppenconferentie van Noord-Afrika. President van de bisschoppenconferentie is Vincent Louis Marie Landel, aartsbisschop van Rabat (Marokko). Verder is men lid van de Symposium des Conférences Episcoaples d’Afrique et de Madagascar.

Apostolisch nuntius voor Libië is aartsbisschop Alessandro D’Errico, die tevens apostolisch nuntius is voor Malta.

Geschiedenis

Het christendom is al sinds de Romeinse tijd aanwezig in Libië.

Met de opkomst van het Islamitisch Kalifaat in de 7e eeuw kwam christelijk Noord-Afrika onder islamitische heerschappij. Het christendom in Libië zou langzaam verdwijnen.

Begin 19de eeuw nam het aantal katholieken in Libië toe nadat het een Italiaanse kolonie was geworden. Na de onafhankelijkheid van Libië werden in 1969 veel Italiaanse katholieken uit het land verdreven door Moammar al-Qadhafi.

Indeling

Nuntius

Zie ook

Referenties

  1. "Global catholic statistics 1905 and today", Albert J. Fritsch, SJ, PhD., 2005

Externe links