Hydrophis jerdonii
| Hydrophis jerdonii IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Tekening van de kop. | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Hydrophis jerdonii Gray, 1849 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Hydrophis jerdonii op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Hydrophis jerdonii is een slang uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae) en de onderfamilie zeeslangen (Hydrophiinae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door John Edward Gray in 1849. Het was lange tijd de enige soort uit het monotypische geslacht Kerilia, dat niet meer wordt erkend. De soortaanduiding jerdonii is een eerbetoon aan de Britse zoöloog en botanist Thomas Claverhill Jerdon (1811 - 1872).[2]
Ondersoorten
[bewerken | brontekst bewerken]De soort wordt verdeeld in twee ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Hydrophis jerdonii jerdonii | Gray, 1849 | De rest van het verspreidingsgebied |
| Hydrophis jerdonii siamensis | Smith, 1926 | Vietnam, Maleisië, Golf van Thailand, China, Taiwan |
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De slang bereikt een lichaamslengte tot ongeveer een meter. De korte kop is lastig te onderscheiden van het lichaam door het ontbreken van een duidelijke insnoering. Het lichaam is cilindrisch van vorm en is overal ongeveer even dik, waar andere zeeslangen vaak een dunner voorste deel van het lichaam hebben. De staart is sterk zijwaarts afgeplat. De slang heeft 21 tot 23 rijen schubben in de lengte op het midden van het lichaam, zelden 19. De schubben aan de bovenzijde zijn sterk gekield en overlappen elkaar. Er zijn 200 tot 278 kleine schubben gelegen aan de buikzijde.[3]
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]De slang is eierlevendbarend; de jongen komen levend ter wereld, meestal vier per keer. Op het menu staan palingachtigen, de slang is giftig en wordt beschouwd als gevaarlijk voor mensen.[3]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]De slang komt voor in de Indische Oceaan, Zuid-Chinese Zee, Golf van Thailand en de Golf van Bengalen en komt voor langs de kust van de landen Sri Lanka, India, Myanmar, Taiwan, China, Maleisië en Indonesië.[2] De habitat bestaat uit ondiepe kustwateren met een bodem van zand, modder of kiezelstenen. De soort is aangetroffen tot een diepte van ongeveer 30 meter onder het zee-oppervlak.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[4]
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ (en) Hydrophis jerdonii op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Hydrophis jerdonii.
- ↑ a b Indraneil Das (2015). A Field Guide To The Reptiles Of South-East Asia. Bloomsbury Publicing, Pagina 323. ISBN 978-1-4729-2057-7.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hydrophis jerdonii (als Kerilia jerdoni) - IUCN Red List. Gearchiveerd op 27 juli 2021.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Hydrophis jerdonii - Website Geconsulteerd 25 mei 2021