Laagveen
Laagveen is een van de belangrijkste soorten drasland. Andere soorten zijn het moeras, broekbos en hoogveen.
Voeding
Laagveen wordt meestal gevoed door mineraalrijk (minerotroof) oppervlaktewater of grondwater. Het wordt gekenmerkt door pH-neutraal of basisch water, met een relatief hoog niveau aan opgeloste mineralen, maar met weinig andere plantenvoedingsstoffen. Laagveen onderscheidt zich daarin van hoogveen, dat door regen gevoed zuur, mineraalarm (oligotroof) water bevat en meestal gedomineerd wordt door een overvloed aan veenmossen van het geslacht Sphagnum en door zegges en struiken.
Flora
Laagveen wordt meestal gedomineerd door moeras-plantengemeenschappen van de klasse van de kleine zeggen (Parvocaricetea) en de riet-klasse (Phragmitetea) met grassen en zeggen, en bevat vaak mossen als Scorpidium en Drepanocladus. Laagveen heeft vaak een grote diversiteit aan plantensoorten, waaronder vleesetende planten zoals Pinguicula. De plantensoorten die er voorkomen, zijn soms goede indicatoren voor de milieu-omstandigheden.
De verspreiding van de verschillende soorten laagveenplanten is vaak nauw verbonden met waterhuishouding en nutriëntenconcentraties. Zij kunnen ook voorkomen langs grote meren en rivieren, waar seizoensgebonden veranderingen in waterpeil natte gronden met weinig houtige planten veroorzaken.
Gebruik
In het verleden zijn grote delen van het laagveen ten behoeve van de turfwinning afgegraven. Op andere plaatsen heeft klink plaatsgevonden door het verlagen van het grondwaterpeil ten behoeve van landbouw. Laagveen kan door veenoxidatie in bepaalde omstandigheden geheel verdwijnen. Sommige venen worden anno 2015 zorgvuldig hersteld. De belangrijkste uitdagingen zijn om de natuurlijke waterstroom te herstellen, de kwaliteit van het water te waarborgen en de invasie van houtige gewassen te voorkomen.