Lakenhal
Een lakenhal (in Vlaanderen ook wel lakenhalle), eerder ook wel (ge)wanthuis of (ge)wandhuis en in het Latijn aangeduid als Domus Pannorum, is een gebouw dat zijn oorsprong kent in de middeleeuwen als handels- en stapelplaats voor het laken. In sommige plaatsen vonden er ook keuringen plaats, en werd de kwaliteit van het laken bevestigd door de toekenning van een lakenlood.
In steden in België, Nederland en Frankrijk fungeren de nog bestaande voormalige markthallen meestal als museum of tentoonstellingsruimte en zijn er enkele in gebruik genomen als stadhuis. In Duitsland is er een aantal als concertzaal of theater in gebruik, zoals het Gewandhaus in Leipzig waar het Gewandhausorchester haar naam aan ontleent.
Steden met een lakenhal
Nederland
- Deventer (Wanthuis, sinds de 15e/16e eeuw onderdeel van het Stadhuis van Deventer[1])
- Leiden (Museum De Lakenhal)
- Middelburg
België
- Brugge
- Dendermonde
- Diest
- Doornik
- Eeklo
- Geel (voormalig stadhuis)
- Gent
- Herentals
- Ieper (Lakenhalle van Ieper)
- Heestert
- Leuven (Lakenhal van Leuven)
- Lier (het huidige Stadhuis van Lier)
- Mechelen
- Oudenaarde
- Peer (Voormalig stadhuis van Peer)
- Tielt (Hallentoren Tielt)
- Zinnik
- Zoutleeuw (Lakenhalle van Zoutleeuw)
Duitsland
Polen
Referenties
- ↑ Ter Kuile, E.H., & Koch, A.C.F. (1964). Zuid-Salland. Den Haag: Staatsuitgeverij, geraadpleegd van DBNL