Leendert Langstraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leendert Langstraat
Geboren 14 mei 1909, Rotterdam
Overleden 13 maart 1941, Waalsdorpervlakte
Land Nederland
Groep De Geuzen

Leendert Langstraat (Rotterdam, 14 mei 1909 - Waalsdorpervlakte, 13 maart 1941) was een Nederlandse verzetsstrijder in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Langstraat was machinebankwerker en machinist bij Wilton-Fijenoord. Hij sloot zich aan bij de Geuzengroep rond Bernardus IJzerdraat. Na zijn arrestatie op 2 december 1940 tot zijn dood zat Langstraat vast in het Huis van Bewaring in Scheveningen ('Oranjehotel'). Langstraat was een van de veroordeelden uit het Geuzenproces en werd gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte te Scheveningen.

Leendert Langstraat is een van de achttien uit het gedicht Het lied der achttien dooden van Jan Campert. In Schiedam is een straat naar hem vernoemd, het Leendert Langstraathof.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]