Ljoedmyla Kitsjenok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ljoedmyla Kitsjenok
Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Oekraïne Oekraïne
Geboorteplaats Dnipro, Oekraïne
Geboortedatum 20 juli 1992
Woonplaats Dnipro, Oekraïne
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 2.338.985 US dollar
Coach Stanislav Khmarskiy
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 203–166
Titels 0 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 156e (21 juli 2014)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 435–287
Titels 9 WTA, 28 ITF
Hoogste positie 7e (20 maart 2023)
WTA Finals halve finale (2022)
Olympische Spelen kwartfinale (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2019)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 14–13
Titels 1
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2019, 2022, 2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2018, 2022, 2023)
Laatst bijgewerkt op: 8 april 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Met zus Nadija, Washington 2023, waar zij de halve finale bereikten

Ljoedmyla Kitsjenok (Oekraïens: Людмила Кіченок; Engelse transcriptie Lyudmyla Kichenok) (Dnipro, 20 juli 1992) is een professioneel tennisspeelster uit Oekraïne. Zij begon met tennis toen zij acht jaar oud was.[1] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2006.

Ljoedmyla is de tweelingzus van Nadija Kitsjenok (eveneens rechtshandig), met wie zij tot 2016 bijna al haar dubbelspel­toernooien speelde.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In 2007 stond Ljoedmyla Kitsjenok voor het eerst in de hoofdtabel van een ITF-toernooi, in Tsjerkasy in haar geboorteland – zij bereikte de kwartfinale. Zij stond voor het eerst in een finale op het ITF-toernooi van Charkov (Oekraïne) in 2009 – zij versloeg haar tweelingzus Nadija en won daarmee haar eerste titel. Tot op heden(april 2024) won zij zes ITF-enkelspeltitels, de meest recente in 2013 in Kazan (Rusland).

In 2013 kwalificeerde Ljoedmyla zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Tasjkent. Zij sneuvelde in de eerste ronde. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de kwartfinale, in Florianópolis in 2016 waar zij als lucky loser aan het hoofdtoernooi kon deelnemen.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Bij haar allereerste deelname aan een ITF-toernooi (2006 in Podgorica, Montenegro) wist zij meteen tot de finale door te dringen, samen met zus Nadija. Dat zette vanaf het begin de toon dat de zussen in het dubbelspel succesvoller werden dan in het enkelspel. Zij wonnen hun eerste titel in 2009 op het ITF-toernooi van Alphen aan den Rijn. Tot op heden(april 2024) won Ljoedmyla 28 ITF-dubbelspeltitels, waarvan 22 met Nadija.

In het WTA-circuit stond zij in 2010 voor het eerst in een hoofdtoernooi, op het toernooi van Tasjkent – het bleef toen bij de eerste ronde. Een jaar later op diezelfde locatie wisten de zussen door te dringen tot de finale – zij verloren van Eléni Daniilídou en Vitalia Djatsjenko. In Tasjkent in 2012 versloegen zij in hun openingspartij de als derde geplaatste Eva Birnerová en Eléni Daniilídou (revanche op de Griekse!) maar strandden in de tweede ronde. Uiteindelijk wonnen de zussen hun eerste titel in januari 2015 in Shenzhen.

Twee keer won Kitsjenok het B-kampioenschap aan het eind van het jaar, eenmaal in 2018 met haar zus Nadija, en andermaal in 2019 met de Sloveense Andreja Klepač aan haar zijde. Tot op heden(april 2024) won Ljoedmyla negen WTA-dubbelspel­titels, waarvan vier met Nadija en drie met Jeļena Ostapenko.

In 2022 bereikte zij de halve finale op Roland Garros, samen met Jeļena Ostapenko uit Letland – daarmee haakte zij nipt aan bij de top 20 van de wereldranglijst. Met dezelfde partner won zij het grastoernooi van Birmingham. Op Wimbledon bereikten zij weer de halve finale. Met dezelfde partner won zij het WTA-toernooi van Cincinnati – daarmee haakte zij nipt aan bij de top tien van de wereldranglijst.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 7e plaats, die zij bereikte in maart 2023.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte Kitsjenok de kwartfinale op Wimbledon 2017, samen met de Kroaat Mate Pavić. Met de zelfde partner won zij de titel op Wimbledon 2023.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2010–2022 maakte Kitsjenok enkele keren deel uit van het Oekraïense Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 5–7.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2008 718 379
2009 548 282
2010 260 162
2011 363 141
2012 235 111
2013 187 116
2014 184 74
2015 326 53
2016 365 68
2017 873 53
2018 – 35
2019 – 41
2020 – 46
2021 – 38
2022 982 9
2023 – 35

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2015-01-10 Vlag van China WTA Shenzhen hardcourt Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van China Liang Chen
Vlag van China Wang Yafan 		6-4, 7-6 details
2. 2016-08-04 Vlag van Brazilië WTA Florianópolis hardcourt Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van Hongarije Tímea Babos
Vlag van Hongarije Réka Luca Jani 		6-3, 6-1 details
3. 2018-11-04 Vlag van China Elite Trophy hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Wit-Rusland Lidzija Marozava 		6-4, 3-6, [10-7] details
4. 2019-10-27 Vlag van China Elite Trophy hardcourt (i) Vlag van Slovenië Andreja Klepač Vlag van China Duan Yingying
Vlag van China Yang Zhaoxuan 		6-3, 6-3 details
5. 2021-06-13 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Nottingham gras Vlag van Japan Makoto Ninomiya Vlag van Verenigde Staten Caroline Dolehide
Vlag van Australië Storm Sanders 		6-4, 6-7, [10-8] details
6. 2022-06-19 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Letland Jeļena Ostapenko Vlag van België Elise Mertens
Vlag van China Zhang Shuai 		walk-over details
7. 2022-08-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Letland Jeļena Ostapenko Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Australië Ellen Perez 		7-6, 6-3 details
8. 2022-10-01 Vlag van Estland WTA Tallinn hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Duitsland Laura Siegemund 		7-5, 4-6, [10-7] details
9. 2024-01-06 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Letland Jeļena Ostapenko Vlag van België Greet Minnen
Vlag van Verenigd Koninkrijk Heather Watson 		7-5, 6-2 details
verloren finales
1. 2011-09-17 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent hardcourt Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou
Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko 		4-6, 3-6 details
2. 2014-01-04 Vlag van China WTA Shenzhen hardcourt Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van Roemenië Monica Niculescu
Vlag van Tsjechië Klára Zakopalová 		3-6, 4-6 details
3. 2018-01-12 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Japan Makoto Ninomiya Vlag van België Elise Mertens
Vlag van Nederland Demi Schuurs 		2-6, 2-6 details
4. 2018-08-05 Vlag van Verenigde Staten WTA San Jose hardcourt Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van Chinees Taipei Latisha Chan
Vlag van Tsjechië Květa Peschke 		4-6, 1-6 details
5. 2021-08-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago hardcourt Vlag van Japan Makoto Ninomiya Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok
Vlag van Roemenië Raluca Olaru 		6-7, 7-5, [8-10] details
6. 2021-10-23 Vlag van Spanje WTA Tenerife hardcourt Vlag van Oekraïne Marta Kostjoek Vlag van Noorwegen Ulrikke Eikeri
Vlag van Australië Ellen Perez 		3-6, 3-6 details
7. 2022-02-19 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai hardcourt Vlag van Letland Jeļena Ostapenko Vlag van Rusland Veronika Koedermetova
Vlag van België Elise Mertens 		1-6, 3-6 details
8. 2022-06-25 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Letland Jeļena Ostapenko Vlag van Servië Aleksandra Krunić
Vlag van Polen Magda Linette 		forfait details
9. 2023-02-17 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Letland Jeļena Ostapenko Vlag van Verenigde Staten Cori Gauff
Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula 		4-6, 6-2, [7-10] details
10. 2024-01-28 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Letland Jeļena Ostapenko Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van België Elise Mertens 		1-6, 5-7 details
11. 2024-04-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok Vlag van Verenigde Staten Ashlyn Krueger
Vlag van Verenigde Staten Sloane Stephens 		6-1, 3-6, [7-10] details

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
1. 2023-07-13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Kroatië Mate Pavić Vlag van China Xu Yifan
Vlag van België Joran Vliegen 		6-4, 6-7, 6-3 details
verloren finales
geen

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen deelname

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open – 1R 2R 1R 1R – 1R 3R 2R 1R F
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 2R 2R 1R 1R KF 1R 1R HF 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R 1R 3R 1R 2R g.t. 2R HF 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open – 2R 2R 3R 3R KF 1R 1R 3R 2R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open – – – 1R – 2R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – 2R g.t. – 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon KF 2R – g.t. 3R 1R W
Vlag van Verenigde Staten US Open – 1R – g.t. – 1R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Lyudmyla Kichenok.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ljoedmyla_Kitsjenok&oldid=67344830"