Lood(II)sulfaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lood(II)sulfaat
Structuurformule en molecuulmodel
LoodSulfaat
Structuurformule van lood(II)sulfaat
Lood(II)sulfaat in poedervorm
Algemeen
Molecuulformule PbSO4
IUPAC-naam lood(II)sulfaat
Andere namen loodsulfaat, anglesiet, C.I. 77630, C.I. Pigment White 3;, Fast White
Molmassa 303,26 g/mol
CAS-nummer 7446-14-2
EG-nummer 231-198-9
Wikidata Q407821
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H360Df - H332 - H302 - H373 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P261 - P273 - P304+P340 - P312 - P308+P313 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 6,2 g/cm³
Smeltpunt 1170 °C
Oplosbaarheid in water 0,045 g/L
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Lood(II)sulfaat wordt meestal gewoon loodsulfaat genoemd. Een oude benaming is plumbosulfaat. Loodsulfaat is het zout van zwavelzuur en tweewaardig lood. Het is een witte, kristallijne vaste stof. Het is maar erg weinig oplosbaar in water, wel in geconcentreerd zwavelzuur en andere sterke zuren. Het komt ook voor als het mineraal anglesiet.

Lood(II)sulfaat is, samen met calciumsulfaat (gips) en bariumsulfaat, een van weinige sulfaten die slecht oplossen in water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Loodsulfaat kan bereid worden door reactie van loodsulfide met waterstofperoxide:

Loodsulfaat vormt zich aan de elektroden van een loodaccu als deze wordt ontladen. Bij het opladen wordt het loodsulfaat weer omgezet in zwavelzuur en metallisch lood respectievelijk lood(IV)oxide aan de negatieve respectievelijk positieve elektrode.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Lood(II)sulfaat werd vroeger gebruikt als wit pigment. Het is echter een giftige stof.