Margaretamys
| Margaretamys | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||
| Margaretamys Musser, 1981 | |||||||||||||
Margaretamys op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Margaretamys is een der vele geslachten van de muizen en ratten van de Oude Wereld.
Het geslacht omvat drie soorten, die allemaal op Celebes voorkomen. Ze worden 95 tot 200 mm lang. De drie soorten delen een aantal kenmerken en zijn duidelijk verwant, maar het is nog onduidelijk waar ze aan verwant zijn. Ze eten insecten en fruit. Op Margaretamys-soorten komen twee geslachten van luizen voor: Hoplopleura en Polyplax.
De soorten zijn Margaretamys beccarii, Margaretamys elegans en Margaretamys parvus. Van deze drie soorten is M. beccarii al in 1880 beschreven als een soort van Mus. Later is hij in Rattus geplaatst, tot hij uiteindelijk door Musser (1981) in een apart geslacht, Margaretamys, werd geplaatst, samen met de nieuwe soorten elegans en parvus.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Musser, G.G. 1981. Results of the Archbold Expeditions. No. 105. Notes on systematics of Indo-Malayan murid rodents, and descriptions of new genera and species from Ceylon, Sulawesi, and the Philippines. Bulletin of the American Museum of Natural History 168:225-334.
- Musser, G.G. & Carleton, M.D. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
· 
· 