Methaansulfonzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Methaansulfonzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van methaansulfonzuur
Algemeen
Molecuulformule CH4O3S
IUPAC-naam methaansulfonzuur
Molmassa 96,11 g/mol
SMILES
CS(=O)(=O)O
CAS-nummer 75-75-2
EG-nummer 200-898-6
PubChem 6395
Wikidata Q414168
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Corrosief
Gevaar
H-zinnen H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
EG-Index-nummer 607-145-00-4
VN-nummer 2922
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,48 g/cm³
Smeltpunt 20 °C
Kookpunt (bij 13 hPa) 167 °C
Goed oplosbaar in water, ethanol, THF, DMSO
Slecht oplosbaar in hexaan
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Methaansulfonzuur is het eenvoudigste alkylsulfonzuur, met als brutoformule CH4SO3. Het is een kleurloze corrosieve vloeistof die goed oplosbaar is in water.

Esters of zouten van methaansulfonzuur worden mesylaten genoemd.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Methaansulfonzuur wordt bereid door de hydrolyse van methaansulfonylchloride, dat men bekomt door de oxidatie van methaanthiol. Het kan ook bereid worden door de reactie van methaanthiol met waterstofperoxide in oplossing, waarbij het zuur zelf als katalysator optreedt.[1]

Een alternatieve bereidingswijze is de reactie van azijnzuur met zwaveldioxide en zuurstofgas, die opgaat door bestraling met licht met een golflengte tussen 240 en 320 nm. Naast methaansulfonzuur ontstaat daarbij ook zwavelzuur.[2]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Methaansulfonzuur wordt toegepast bij elektroplating. Daarnaast fungeert het als katalysator van alkyleringen, veresteringen of polymerisaties, en als solvent of als oppervlakteactieve stof.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]