Mike Phelan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Cnuddearthur (overleg | bijdragen) op 23 apr 2020 om 13:36. (link naar Lijst van Premier League-winnaars)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Mike Phelan
Mike Phelan, 2012
Persoonlijke informatie
Volledige naam Michael Christopher Phelan
Geboortedatum 24 september 1962
Geboorteplaats Nelson, Vlag van Engeland Engeland
Positie Vleugelspeler
Rechtsachter
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1995
Huidige club Vlag van Engeland Manchester United (assistent)
Jeugd
Vlag van Engeland Burnley
Senioren
Seizoen Club W (G)
1979–1985
1985–1989
1989–1994
1994–1995
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van Engeland Norwich City
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Engeland West Bromwich Albion
168(9)
156(9)
102(2)
21(0)
Getrainde teams
2015
2016–2017
Vlag van Engeland Norwich City (interim)
Vlag van Engeland Hull City
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Michael Christopher ("Mike") Phelan (Nelson, 24 september 1962) is een Engels voetbalcoach en voormalig betaald voetballer. Hij was van nature een winger, maar speelde vaak als rechtsachter. Hij speelde 5 jaar voor Manchester United en won de eerste jaargang van de Premier League in 1993.

Biografie

Phelan kwam uit de jeugdopleiding van Burnley en was een offensieve middenvelder die bij voorkeur op de rechterflank speelde. Hij debuteerde in 1980 in het betaald voetbal.[1] Behalve een Engelse landstitel won Phelan in 1990 en 1994 de FA Cup, en in 1992 de League Cup met Manchester United. In 1994 won de club weerom de landstitel, maar de bijdrage van Phelan was nihil omdat hij amper twee competitieduels speelde. Het boterde niet meer tussen hem en coach Sir Alex Ferguson, maar die plooien werden inmiddels glad gestreken en de zaak is gesloten. In 1994 zou Ferguson hem duidelijk hebben gemaakt: "Genoeg is genoeg, je hebt geen plaats meer. Ik ga vanaf nu de kids brengen", doelend op de befaamde lichting van 1992 en Gary Neville die Phelans plaats innam op rechtsachter.[2] Hij kreeg daarom geen Premier League-medaille en werd uit de selectie gelaten voor de gewonnen finale van de FA Cup van 1994 tegen Chelsea. Phelan maakte niettemin de wederopstanding van Manchester United onder Ferguson mee vanop de eerste rij. Manchester United zou met spelers als Éric Cantona en Ryan Giggs opnieuw een Europese grootmacht worden. Echter won de club voor de komst van Cantona al de UEFA Beker der Bekerwinnaars in 1991. FC Barcelona, met Ronald Koeman als libero en Johan Cruijff als trainer, werd met 2–1 verslagen in de finale. De prijzenkast werd jarenlang niet gespijsd, maar onder Ferguson herademde men weer. Daarnaast verdedigde hij vier jaar de kleuren van Norwich City, van 1985 tot 1989. Daar bewerkstelligde Phelan zijn transfer naar Manchester United, dat hem aankocht voor £ 750.000,-. Phelan verliet Manchester United na het voor hem minder succesvolle seizoen 1993/1994. Phelans laatste club was West Bromwich Albion, in het seizoen 1994/1995. Op 32-jarige leeftijd stopte Phelan ermee. Sinds mei 2019 is hij assistent van de Noorse coach Ole Gunnar Solskjær bij Manchester United, samen met Michael Carrick.[3] Ze zijn alle drie oud-spelers van de club. In het verleden bekleedde Phelan al meerdere trainersfuncties binnen de club. In het seizoen 2016/2017 was Phelan de coach van toenmalig Premier League-club Hull City. Hij werd er op 3 januari 2017 echter ontslagen wegens tegenvallende resultaten. Hull degradeerde dat seizoen uit de Premier League en keerde sindsdien (anno 2020) niet meer terug. Topspelers als Andrew Robertson en Harry Maguire werden nadien wel voor veel geld verkocht.[4][5][6] In 2015 was Phelan al even interim-coach bij Norwich.[7][8]

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Burnley
Third Division 1x 1982
Vlag van Engeland Norwich City
Second Division 1x 1986
Vlag van Engeland Manchester United
Premier League 2x 1993, 1994
FA Cup 2x 1990, 1994
League Cup 1x 1992
FA Charity Shield 1x 1990
UEFA Beker der Bekerwinnaars 1x 1991

Zie ook

Externe links

Zie de categorie Mike Phelan van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.