Andrew Robertson (voetballer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Andy Robertson
Robertson tijdens de gewonnen finale van de Champions League in 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naam Andrew Henry Robertson
Geboortedatum 11 maart 1994
Geboorteplaats Glasgow, Vlag van Schotland Schotland
Lengte 178 cm
Been Links
Positie Linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Liverpool
Rugnummer 26
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
–2009
2009–2012 		Vlag van Schotland Celtic
Vlag van Schotland Queen's Park
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2012–2013
2013–2014
2014–2017
2017– 		Vlag van Schotland Queen's Park
Vlag van Schotland Dundee United
Vlag van Engeland Hull City
Vlag van Engeland Liverpool 		34(2)
36(3)
102(4)
208(8)
Interlands **
2014– Vlag van Schotland Schotland 62(3)
* Bijgewerkt op 26 februari 2024
** Bijgewerkt op 26 februari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Andrew (Andy) Henry Robertson (Glasgow, 11 maart 1994) is een Schots voetballer die bij voorkeur als linksback speelt. Hij verruilde Hull City in juli 2017 voor Liverpool, dat circa € 9 miljoen voor hem betaalde.[1] Robertson debuteerde in 2014 in het Schots voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Robertson speelde in de jeugd bij Celtic en Queen's Park, waarvoor hij in 2012 debuteerde in het eerste elftal. Een jaar later vertrok hij naar Dundee United.

Robertson als speler van Hull City in 2015

Hull City[bewerken | brontekst bewerken]

Dundee United verkocht hem na één seizoen aan Hull City, dat een bedrag om en bij de 3,6 miljoen euro op tafel legde voor de linksachter. Robertson tekende een driejarig contract bij The Tigers met optie op een seizoen extra. Hij maakte op 16 augustus 2014 zijn debuut in de Premier League, op de openingsspeeldag van het seizoen 2014/15 tegen Queens Park Rangers.[2] Op het eind van het seizoen had Robertson 24 wedstrijden achter zijn naam staan, allemaal voor de Premier League. Hij kon Hull City echter niet aan handhaving helpen, en de club degradeerde naar de Championship.

Het seizoen daarop promoveerde de club weer naar de hoogste divisie nadat de play-off finale voor promotie gewonnen werd van Sheffield Wednesday. Robertson scoorde in de heenwedstrijd in de halve finale tegen Derby County. Eerder dat seizoen scoorde hij al o.a. in het EFL Cup-duel tegen Manchester City, maar werd Hull City wel uitgeschakeld. In de Premier League werd het geen succes en daalde ze gelijk weer af naar de Championship.

Liverpool[bewerken | brontekst bewerken]

Op 21 juli 2017 tekende Robertson een contract voor elf miljoen euro bij Liverpool.[3] Hij debuteerde voor die ploeg op 19 augustus 2017 in het Premier League-duel met Crystal Palace. Door een blessure van Alberto Moreno in december kreeg de Schot vaker een kans om te spelen, vervolgens zou hij in de tweede seizoenshelft de meeste wedstrijden spelen. Robertson maakte zijn Europese debuut op 14 februari 2018, in de achtste finale van de Champions League tegen FC Porto. Liverpool zou dat seizoen de finale behalen van dat toernooi. Tegen Real Madrid werd er uiteindelijk verloren, Robertson deed de hele wedstrijd mee. Op 13 mei scoorde Robertson voor het eerst voor Liverpool, de laatste competitiedag tegen Brighton & Hove Albion.

In zijn tweede seizoen bij Liverpool was Robertson onbetwist basisspeler. Hij gaf elf assists in de competitie en werd opgenomen in het Premier League Team of the Year voor het seizoen 2018/19, samen met teamgenoten Trent Alexander-Arnold, Virgil van Dijk en Sadio Mané. Robertson speelde negentig minuten in de Champions League-finale tegen Tottenham Hotspur op 1 juni 2019, die Liverpool met 2-0 won.

Op 2 oktober 2019 scoorde Robertson in de 4-3 overwinning tegen Red Bull Salzburg zijn eerste Europese goal voor Liverpool. Dat seizoen kwam hij tot twee goals en twaalf assists in de Premier League, die Liverpool voor het eerst sinds 1990 zou winnen. Net als vorig jaar zat Robertson samen met Alexander-Arnold, Van Dijk en Mané in het Team of the Season, ditmaal vergezeld door Jordan Henderson.

In het seizoen 2021/22 was Robertson goed voor drie goals en vijftien assists in alle competities en bereikte hij voor de derde keer de Champions League-finale, die opnieuw verloren ging aan Real Madrid. Wel won Liverpool beide Engelse bekers, door in beide finales Chelsea op strafschoppen te verslaan.

Het seizoen erop werd Robertson de verdediger met de meeste assists in de geschiedenis van de Premier League. Op 4 februari 2023 was Robertson bij afwezigheid van Jordan Henderson en James Milner voor het eerst aanvoerder van Liverpool. Op 16 september droeg Robertson tegen Wolverhampton Wanderers de aanvoerdersband, ditmaal bij afwezigheid van Virgil van Dijk en Trent Alexander-Arnold. Dit was zijn 200'ste Premier League-wedstrijd voor Liverpool en daarmee maakte hij in een 3-1 comeback een belangrijke goal, zijn negende van de wedstrijd. Op 25 februari 2024 startte Robertson in de basis in de gewonnen EFL Cup-finale tegen Chelsea.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2012/13 Queen's Park Vlag van Schotland Third Division 36 2 3 7 0 0 — 43 2 3
2013/14 Dundee United Vlag van Schotland Premiership 36 3 6 8 2 0 — 44 5 6
2014/15 Hull City Vlag van Engeland Premier League 24 0 2 0 0 0 — 24 0 2
2015/16 Vlag van Engeland Championship 45 3 5 7 1 0 0 0 0 52 4 5
2016/17 Vlag van Engeland Premier League 33 1 2 6 0 1 0 0 0 39 1 3
2017/18 Liverpool 22 1 5 2 0 0 6 0 0 30 1 5
2018/19 36 0 11 0 0 0 12 0 2 48 0 13
2019/20 36 2 12 2 0 0 11 1 0 49 3 12
2020/21 38 1 7 2 0 0 9 0 0 49 1 7
2021/22 29 3 10 8 0 2 10 0 3 47 3 15
2022/23 34 0 8 4 0 1 5 0 2 43 0 11
2023/24 13 1 1 2 0 0 0 0 0 15 1 1
Totaal 382 17 72 50 3 4 53 1 7 483 21 93
Bijgewerkt tot 26 februari 2024

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Robertson werd in maart 2014 opgeroepen voor een oefeninterland tussen Schotland en Polen. Hij mocht in de tweede helft invallen en maakte zo zijn debuut voor de Schotten, die met 0–1 wonnen in Warschau. Op 18 november 2014 scoorde Robertson zijn eerste doelpunt voor het nationale team in een vriendschappelijk duel tegen Engeland. In de wedstrijd tegen België, opnieuw vriendschappelijk, op 7 september 2018, speelde Robertson voor het eerst met de aanvoerdersband voor zijn land.[4]

Erelijst als speler[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Liverpool
UEFA Champions League 1x 2018/19
UEFA Super Cup 1x 2019
FIFA Club World Cup 1x 2019
Premier League 1x 2019/20
EFL Cup 2x 2021/22, 2023/24
FA Cup 1x 2021/22
FA Community Shield 1x 2022

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Andrew Robertson (footballer).
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrew_Robertson_(voetballer)&oldid=67203031"