James Milner

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
James Milner
James Milner
Persoonlijke informatie
Volledige naam James Philip Milner
Bijnaam Mr Versatile, Mr Dependable, The man of steel, Millie, Mr Reliable
Geboortedatum 4 januari 1986
Geboorteplaats Leeds, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 175 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Brighton & Hove Albion
Rugnummer 6
Contract tot 30 juni 2024 (optie + 1 jaar)
Jeugd
1996–2002 Vlag van Engeland Leeds United
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2002–2004
2003–2004
2004–2008
2005–2006
2008–2010
2010–2015
2015–2023
2023–
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van EngelandSwindon Town
Vlag van Engeland Newcastle United
Vlag van Engeland Aston Villa
Vlag van Engeland Aston Villa
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Engeland Liverpool
Vlag van Engeland Brighton & Hove Albion
48(5)
6(2)
94(6)
27(1)
73(11)
147(13)
230(19)
13(0)
Interlands **
2004–2009
2009–2016
Vlag van Engeland Engeland -21
Vlag van Engeland Engeland
46(8)
61(1)

* Bijgewerkt op 8 januari 2024
** Bijgewerkt op 21 juni 2020
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

James Philip Milner (Leeds, 4 januari 1986) is een Engels voetballer die doorgaans op het middenveld speelt. Hij verruilde Liverpool in de zomer van 2023 transfervrij voor Brighton & Hove Albion. Milner was van augustus 2009 tot en met juni 2016 international in het Engels voetbalelftal, waarvoor hij 61 interlands speelde en een keer scoorde.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Leeds United[bewerken | brontekst bewerken]

Milner stootte in het seizoen 2002/03 door vanuit de jeugdopleiding van Leeds United. Na twee seizoenen in de Premier League met Leeds werd Milner verhuurd aan Swindon Town, dat uitkwam in de Second Division. Hij kwam uiteindelijk tot bijna vijftig competitiewedstrijden voor Leeds. Op 26 december 2002, werd hij met 16 jaar en 356 dagen de jongste speler die scoorde in de Premier League, door een goal in de met 2-1 gewonnen wedstrijden tegen Sunderland.

Newcastle United[bewerken | brontekst bewerken]

In 2004 nam Newcastle United Milner over van Leeds United. In zijn eerste seizoen was hij basisspeler, maar dat veranderde in zijn tweede seizoen. Newcastle-manager Bobby Robson, die Milner als zijn mentor zag, werd ontslagen en vervangen door Graeme Souness. Souness uitte zich controversieel over de middenvelder door te zeggen dat ze niet zouden winnen met "a team of James Milners." Door Souness werd Milner derhalve uitgeleend aan Aston Villa. De twee seizoenen was Glenn Roeder de nieuwe trainer en hij had Milner er graag bij. In die twee jaar miste Milner slechts vier competitiewedstrijden. Hij kwam tot 136 officiële wedstrijden voor Newcastle United, alvorens Aston Villa opnieuw interesse toonde in de middenvelder.

Aston Villa[bewerken | brontekst bewerken]

Milner tekende in augustus 2008 een vierjarig contract bij Aston Villa, dat £12.000.000,- voor hem betaalde. Dezelfde overgang was na een huurperiode in 2005/06 al bijna rond, maar Newcastle kwam daar toen op terug nadat het Mark Viduka kwijtraakte.[1] In het seizoen 2009/10 werd hij uitgeroepen tot Professional Footballers' Association Young Player of the Year. Tevens haalde hij dat seizoen het Team van het Jaar van de Premier League. Hij speelde precies honderd wedstrijden in de Premier League voor Aston Villa, alvorens hij vertrok naar Manchester City.

Manchester City[bewerken | brontekst bewerken]

De overstap van Milner naar Manchester City in augustus 2010 kostte City naar verluidt £26.000.000. Hij was dan ook onbetwist basisspeler voor vijf seizoenen lang. Hij won met Manchester City twee keer de Premier League, in 2012 en 2014, de FA Cup in 2011, de EFL Cup in 2014 en de FA Community Shield in 2012. Hij kwam tot meer dan tweehonderd wedstrijden voor Manchester City, waarin hij achttien keer scoorde.

Liverpool[bewerken | brontekst bewerken]

Liverpool maakte op 4 juni 2015 bekend dat het een overeenkomst had met Milner over een transfer. Doordat zijn contract bij Manchester City ten einde liep en hij zijn contract niet wilde verlengen, kon hij transfervrij overstappen.[2] In zijn tweede seizoen werd hij omgeturnd tot een linksback, omdat Liverpool niet tevreden was met Alberto Moreno. Hij speelde daar het volledige seizoen 2016/17 en miste slechts twee wedstrijden. In 2019 won hij de Champions League met Liverpool door in de finale met 2-0 te winnen van Tottenham Hotspur. Milner kwam in de 62e minuut als invaller in het veld voor Georginio Wijnaldum. Op 21 december 2019 werd hij wereldkampioen door in de finale met 1-0 te winnen van het Braziliaanse Flamengo. Milner kwam in de verlenging in de 100e minuut het veld in als vervanger voor Naby Keita. Milner was de tweede aanvoerder van Liverpool, na Jordan Henderson.

Brighton & Hove Albion[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat zijn contract bij Liverpool in juli 2023 ten einde liep, verliet Milner de club na acht seizoenen. Op 14 juli maakte Brighton & Hove Albion bekend een eenjarig contract met Milner te hebben afgesloten. Daar maakte hij zijn debuut op 12 augustus door te starten in de thuiswedstrijd tegen promovendus Luton Town. Brighton won de wedstrijd met 4-1 en met zijn basisplaats brak Milner een record in de Premier League door in 22 achtereenvolgende seizoenen in actie te komen in de hoogste afdeling.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2002/03 Leeds United Vlag van Engeland Premier League 18 2 4 0 22 2
2003/04 30 3 2 0 32 3
Club totaal 48 5 6 0 0 0 0 0 54 5
2003/04 Swindon Town Vlag van Engeland Second Division 6 2 0 0 6 2
Club totaal 6 2 0 0 0 0 0 0 6 2
2004/05 Newcastle United Vlag van Engeland Premier League 25 1 5 0 11 0 41 1
2005/06 3 0 0 0 4 2 7 2
Club totaal 28 1 5 0 15 2 0 0 48 3
2005/06 Aston Villa Vlag van Engeland Premier League 27 1 6 2 33 3
Club totaal 27 1 6 2 0 0 0 0 33 3
2006/07 Newcastle United Vlag van Engeland Premier League 35 3 5 1 13 0 53 4
2007/08 29 2 3 1 32 3
2008/09 2 0 1 1 3 1
Club totaal 94 6 14 3 28 2 0 0 136 11
2008/09 Aston Villa Vlag van Engeland Premier League 36 3 3 3 4 0 43 6
2009/10 36 7 11 4 2 1 49 12
2010/11 1 1 0 0 1 1
Club totaal 100 12 20 9 6 1 0 0 126 22
2010/11 Manchester City Vlag van Engeland Premier League 32 0 4 1 5 0 41 1
2011/12 26 3 5 0 6 0 37 3
2012/13 26 4 8 0 2 0 36 4
2013/14 31 1 7 0 6 1 44 2
2014/15 32 5 5 2 8 1 45 8
Club totaal 147 13 29 3 27 2 0 0 203 18
2015/16 Liverpool Vlag van Engeland Premier League 28 5 5 0 11 2 44 7
2016/17 36 7 4 0 0 0 40 7
2017/18 32 0 2 1 13 0 47 1
2018/19 31 5 2 0 12 2 45 7
2019/20 22 2 4 2 8 0 3 0 37 4
2020/21 26 0 3 0 6 0 1 0 36 0
2021/22 22 0 6 0 8 0 0 0 36 0
Club totaal 197 19 26 3 58 4 4 0 285 26
Carrière totaal 592 57 95 18 119 9 4 0 810 84

Bijgewerkt tot en met 4 mei 2022.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bondscoach Fabio Capello selecteerde Milner om mee te gaan naar het WK 2010. Daar begon hij in de basis in de groepswedstrijden tegen de Verenigde Staten (1–1) en Slovenië (0–1 winst) en in de met 4–1 verloren achtste finale tegen Duitsland. Milner nam met Engeland deel aan het Europees kampioenschap voetbal 2012 in Polen en Oekraïne, waar de ploeg van bondscoach Roy Hodgson in de kwartfinales na strafschoppen (2–4) werd uitgeschakeld door Italië. In de reguliere speeltijd plus verlenging waren beide teams blijven steken op 0–0. Op 16 mei 2016 werd Milner opgenomen in de voorselectie van Engeland voor het Europees kampioenschap voetbal 2016.[3] Engeland werd in de achtste finale uitgeschakeld door IJsland (1–2) na doelpunten van Ragnar Sigurðsson en Kolbeinn Sigþórsson. Milner stopte in augustus 2016 als international.

Interlands van James Milner voor Vlag van Engeland Engeland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Engeland Aston Villa
1. 12 augustus 2009 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 2 – 2 Vriendschappelijk
2. 5 september 2009 Vlag van Engeland EngelandSlovenië Vlag van Slovenië 2 – 1 Vriendschappelijk
3. 9 september 2009 Vlag van Engeland EngelandKroatië Vlag van Kroatië 5 – 1 Kwalificatie WK 2010
4. 10 oktober 2009 Vlag van Oekraïne OekraïneEngeland Vlag van Engeland 1 – 0 Kwalificatie WK 2010
5. 14 oktober 2009 Vlag van Engeland EngelandWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 3 – 0 Kwalificatie WK 2010
6. 14 november 2009 Vlag van Brazilië BraziliëEngeland Vlag van Engeland 1 – 0 Vriendschappelijk
7. 3 maart 2010 Vlag van Engeland EngelandEgypte Vlag van Egypte 3 – 1 Vriendschappelijk
8. 24 mei 2010 Vlag van Engeland EngelandMexico Vlag van Mexico 3 – 1 Vriendschappelijk
9. 12 juni 2010 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenEngeland Vlag van Engeland 1 – 1 WK 2010
10. 23 juni 2010 Vlag van Engeland EngelandSlovenië Vlag van Slovenië 1 – 0 WK 2010
11. 27 juni 2010 Vlag van Engeland EngelandDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 4 WK 2010
12. 11 augustus 2010 Vlag van Engeland EngelandHongarije Vlag van Hongarije 2 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Engeland Manchester City
13. 3 september 2010 Vlag van Engeland EngelandBulgarije Vlag van Bulgarije 4 – 0 Kwalificatie EK 2012
14. 7 september 2010 Vlag van Zwitserland ZwitserlandEngeland Vlag van Engeland 1 – 3 Kwalificatie EK 2012
15. 17 november 2010 Vlag van Engeland EngelandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 Vriendschappelijk
16. 9 februari 2011 Vlag van Denemarken DenemarkenEngeland Vlag van Engeland 1 – 2 Vriendschappelijk
17. 26 maart 2011 Vlag van Wales WalesEngeland Vlag van Engeland 0 – 2 Kwalificatie EK 2012
18. 29 maart 2011 Vlag van Engeland EngelandGhana Vlag van Ghana 1 – 1 Vriendschappelijk
19. 4 juni 2011 Vlag van Engeland EngelandZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 2 Kwalificatie EK 2012
20. 2 september 2011 Vlag van Bulgarije BulgarijeEngeland Vlag van Engeland 0 – 3 Kwalificatie EK 2012
21. 6 september 2011 Vlag van Engeland EngelandWales Vlag van Wales 1 – 0 Kwalificatie EK 2012
22. 12 november 2011 Vlag van Engeland EngelandSpanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vriendschappelijk
23. 15 november 2011 Vlag van Engeland EngelandZweden Vlag van Zweden 1 – 0 Vriendschappelijk
24. 29 februari 2012 Vlag van Engeland EngelandNederland Vlag van Nederland 2 – 3 Vriendschappelijk
25. 26 mei 2012 Vlag van Noorwegen NoorwegenEngeland Vlag van Engeland 0 – 1 Vriendschappelijk
26. 2 juni 2012 Vlag van Engeland EngelandBelgië Vlag van België 1 – 0 Vriendschappelijk
27. 11 juni 2012 Vlag van Engeland EngelandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 EK 2012
28. 15 juni 2012 Vlag van Engeland EngelandZweden Vlag van Zweden 3 – 2 EK 2012
29. 19 juni 2012 Vlag van Oekraïne OekraïneEngeland Vlag van Engeland 0 – 1 EK 2012
30. 24 juni 2012 Vlag van Engeland EngelandItalië Vlag van Italië 0 – 0 EK 2012
31. 15 augustus 2012 Vlag van Engeland EngelandItalië Vlag van Italië 2 – 1 Vriendschappelijk
32. 7 september 2012 Vlag van Moldavië MoldaviëEngeland Vlag van Engeland 0 – 5 Kwalificatie WK 2014 Goal 74'
33. 11 september 2012 Vlag van Engeland EngelandOekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 1 Kwalificatie WK 2014
34. 17 oktober 2012 Vlag van Polen PolenEngeland Vlag van Engeland 1 – 1 Kwalificatie WK 2014
35. 6 februari 2013 Vlag van Engeland EngelandBrazilië Vlag van Brazilië 2 – 1 Vriendschappelijk
36. 26 maart 2013 Vlag van Montenegro MontenegroEngeland Vlag van Engeland 1 – 1 Kwalificatie WK 2014
37. 29 mei 2013 Vlag van Engeland EngelandIerland Vlag van Ierland 1 – 1 Vriendschappelijk
38. 2 juni 2013 Vlag van Brazilië BraziliëEngeland Vlag van Engeland 2 – 2 Vriendschappelijk
39. 14 augustus 2013 Vlag van Engeland EngelandSchotland Vlag van Schotland 3 – 2 Vriendschappelijk
40. 6 september 2013 Vlag van Engeland EngelandMoldavië Vlag van Moldavië 4 – 0 Kwalificatie WK 2014
41. 10 september 2013 Vlag van Oekraïne OekraïneEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 Kwalificatie WK 2014
42. 11 oktober 2013 Vlag van Engeland EngelandMontenegro Vlag van Montenegro 4 – 1 Kwalificatie WK 2014
43. 15 oktober 2013 Vlag van Engeland EngelandPolen Vlag van Polen 2 – 0 Kwalificatie WK 2014
44. 15 november 2013 Vlag van Engeland EngelandChili Vlag van Chili 0 – 2 Vriendschappelijk
45. 5 maart 2014 Vlag van Engeland EngelandDenemarken Vlag van Denemarken 1 – 0 Vriendschappelijk
46. 30 mei 2014 Vlag van Engeland EngelandPeru Vlag van Peru 3 – 0 Vriendschappelijk
47. 4 juni 2014 Vlag van Ecuador EcuadorEngeland Vlag van Engeland 2 – 2 Vriendschappelijk
48. 24 juni 2014 Vlag van Costa Rica Costa RicaEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 WK 2014
49. 3 september 2014 Vlag van Engeland EngelandNoorwegen Vlag van Noorwegen 1 – 0 Vriendschappelijk
50. 8 september 2014 Vlag van Zwitserland ZwitserlandEngeland Vlag van Engeland 0 – 2 Kwalificatie EK 2016
51. 9 oktober 2014 Vlag van Engeland EngelandSan Marino Vlag van San Marino 5 – 0 Kwalificatie EK 2016
52. 15 november 2014 Vlag van Engeland EngelandSlovenië Vlag van Slovenië 3 – 1 Kwalificatie EK 2016
53. 18 november 2014 Vlag van Schotland SchotlandEngeland Vlag van Engeland 1 – 3 Vriendschappelijk
54. 7 juni 2015 Vlag van Ierland IerlandEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Engeland Liverpool
55. 5 september 2015 Vlag van San Marino San MarinoEngeland Vlag van Engeland 0 – 6 Kwalificatie EK 2016
56. 8 september 2015 Vlag van Engeland EngelandZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 0 Kwalificatie EK 2016
57. 9 oktober 2015 Vlag van Engeland EngelandEstland Vlag van Estland 2 – 0 Kwalificatie EK 2016
58. 29 maart 2016 Vlag van Engeland EngelandNederland Vlag van Nederland 1 – 2 Vriendschappelijk
59. 27 mei 2016 Vlag van Engeland EngelandAustralië Vlag van Australië 2 – 1 Vriendschappelijk
60. 2 juni 2016 Vlag van Engeland EngelandPortugal Vlag van Portugal 1 – 0 Vriendschappelijk
61. 11 juni 2016 Vlag van Engeland EngelandRusland Vlag van Rusland 1 – 1 EK 2016

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Newcastle United
UEFA Intertoto Cup 1x 2006
Vlag van Engeland Manchester City
Premier League 2x 2011/12, 2013/14
FA Cup 1x 2010/11
FA Community Shield 1x 2012
Football League Cup 1x 2013/14
Vlag van Engeland Liverpool
UEFA Champions League 1x 2018/19
UEFA Super Cup 1x 2019
FIFA Club World Cup 1x 2019
Premier League 1x 2019/20
EFL Cup 1x 2021/22
FA Cup 1x 2021/22
FA Community Shield 1x 2022

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Milner kreeg op 19 januari 2019 zijn tweede gele kaart in de competitiewedstrijd tegen Crystal Palace. Opmerkelijk hierbij is dat de scheidsrechter in kwestie, John Moss, ooit nog zijn turnleraar en jeugdcoach is geweest.[4]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie James Milner van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.