Naar inhoud springen

Muurgekko

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door XXBlackburnXx (overleg | bijdragen) op 1 mrt 2020 om 17:22. (Wijzigingen door 2001:1C01:1BCD:3F00:7436:54E6:72FF:B95F (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wikiwerner)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Muurgekko
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009)
Muurgekko
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Phyllodactylidae
Geslacht:Tarentola
Soort
Tarentola mauritanica
(Linnaeus, 1758)
Muurgekko
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Muurgekko op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De muurgekko[2] of Moorse gekko (Tarentola mauritanica) is een hagedis die behoort tot de gekko's (Gekkota) en de familie Phyllodactylidae.[3]

Uiterlijke kenmerken

Deze hagedis wordt maximaal 16 centimeter lang inclusief staart. Meestal is de kleur bruingrijs met dwarsbanden maar er is een bijzonder grote kleuren- en patronenvariatie; van brede banden tot spikkels, en kleuren van grijs tot bruin, maar ook gelig en zwart komen voor. Wel hebben ze allemaal 'krokodil-achtige' schubben op de huid; deze zijn sterk gekield en puntig vooral op de staart, flanken en zijkanten van de nek. Verder heeft deze soort een sterk afgeplat lichaam, een verticale pupil en grote kleefkussentjes (lamellae).

Leefwijze

De muurgekko kan door de kleefkussentjes over elk oppervlak lopen, meestal rent hij over muren en steenhopen op jacht naar voedsel. Het is een nachtdier dat jaagt op insecten en andere kleine ongewervelden. Vijanden zijn slangen, andere hagedissen en in mindere mate roofvogels, want deze jagen overdag. De muurgekko kan 7 jaar oud worden, oudere dieren kunnen tamelijk dik en plomp worden.

Voortplanting

De eieren worden meestal afgezet in gemeenschappelijke nestplaatsen in rotsspleten.

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor in zuidelijk Europa, het Middellandse Zeegebied inclusief eilanden, en ook in Zuid-Iberië en noordelijk Afrika in droge streken met veel natuurstenen muren, rotsen of klippen waar hij zich tussen verstopt.

Taxonomie

De soort werd voor het eerst beschreven door Carolus Linnaeus in 1758. Oorspronkelijk werd de naam 'Lacerta mauritanica gebruikt en later werd de soort toegewezen aan de niet meer erkende geslachten Gecko en Platydactylus.

Er zijn drie ondersoorten die verschillen in het verspreidingsgebied.

Externe link

Bronvermelding