NGC 1239

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
NGC 1239
NGC 1239
Sterrenbeeld Eridanus
Type Spiraalvormig sterrenstelsel (S0)
NGC NGC 1239
Rechte klimming 03u10m53,7s
Declinatie
(Epoche 2000)
-02° 33' 09"
Magnitude 12,14 mag
Afstand 27,4 × 106 lichtjaar
Schijnbare afmeting 1,2' × 0,6'
Roodverschuiving 0,028770
Radiële snelheid 8501 km/s
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

NGC 1239 is een spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Eridanus. Het hemelobject werd op 6 januari 1785 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel. NGC 1239 is een van de sterrenstelsels uit de NGC 1023-groep, een cluster van 5 sterrenstelsels op ongeveer 20,3 miljoen lichtjaar afstand.

Synoniemen[bewerken | brontekst bewerken]

  • PGC 11869
  • MCG -1-9-12
  • NPM1G -02.0104

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]