NGC 1277
| NGC 1277 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Sterrenbeeld Perseus | ||||
| Type | Spiraalvormig sterrenstelsel (S0-a) | |||
| NGC | NGC 1277 | |||
| Rechte klimming | 03u19m51,4s | |||
| Declinatie (Epoche 2000) |
+41° 34' 27" | |||
| Magnitude | 13,8 mag | |||
| Afstand | 220 × 106 lichtjaar | |||
| Schijnbare afmeting | 0,8' × 0,3' | |||
| Roodverschuiving | 0,017044 | |||
| Radiële snelheid | 5066 km/s | |||
| ||||
NGC 1277 is een spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Perseus. Het hemelobject ligt ongeveer 220 miljoen lichtjaar van de Aarde verwijderd en werd op 4 december 1875 ontdekt door de Ierse astronoom Lawrence Parsons.
In november 2012 werd in het relatief kleine sterrenstelsel met behulp van de Hobby-Eberly-telescoop een gigantisch zwart gat aangetroffen, het op een na grootste ooit ontdekt.[1] Daarmee zou dit zwarte gat 17 miljard keer zwaarder zijn dan de Zon. Een nieuwere studie uit 2016 toonde echter aan dat de massa van het zwarte gat slechts 1,2 miljard keer zwaarder zou zijn dan de Zon.[2]
In 2018 werd door middel van spectroscopisch onderzoek ontdekt dat er geen stervorming meer plaatsvindt in het sterrenstelsel. Het sterrenstelsel bestaat louter uit oude sterren, die miljarden jaren geleden zijn ontstaan.[3]
Synoniemen[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) NASA/IPAC Extragalactic Database
- (en) SIMBAD Astronomical Database
- (en) SEDS
Bronnen, noten en/of referenties
|