NGC 1291

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
NGC 1291
NGC 1269
NGC 1291
Sterrenbeeld Eridanus
Type Balkspiraalstelsel (SBa)
NGC NGC 1291
NGC 1269
Rechte klimming 03u17m18,44s
Declinatie
(Epoche 2000)
-41° 06′ 56,9″
Magnitude 8,5 mag
Afstand 33 × 106 lichtjaar
Schijnbare afmeting 9,77′ × 8,32′
Roodverschuiving 0,002796
Radiële snelheid 837,1 km/s
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

NGC 1291 (ook: NGC 1269) is een balkspiraalstelsel in het sterrenbeeld Eridanus. Het hemelobject ligt 33 miljoen lichtjaar (9,17 × 106 parsec) van de Aarde verwijderd en werd in 1826 ontdekt door de Schotse astronoom James Dunlop.

Synoniemen[bewerken | brontekst bewerken]

  • GC 685
  • IRAS 03154-4117
  • ESO 301-2
  • h 2521
  • MCG -7-7-8
  • PGC 12209
  • AM 0315-411
  • Dun 487

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie NGC 1291 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.