Naar inhoud springen

Nai Barghouti

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nai Barghouti
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren 1996
Geboorteplaats Ramallah
Land Vlag van Palestina Palestina
Werk
Beroep zanger, muzikant, songwriter
Instrument(en) dwarsfluit
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Nai Barghouti (Ramallah, 1996) is een Palestijns zangeres, musicus en songwriter. In haar muziek en zangstijl combineert ze traditionele en klassieke Arabische en Palestijnse muziek met westerse klassieke muziek en jazz.[1][2]

Nai Barghouti groeide op in de bezette gebieden in Palestina. Haar vader is ingenieur en mensenrechtenactivist, haar moeder is seksueel voorlichter. In haar familie was veel belangstelling voor kunst en muziek: haar moeder zong in een koor, haar vader was enige tijd choreograaf en haar oudere zus Jenna studeerde viool. Ze kwam zo al vroeg in aanraking met allerlei soorten muziek: westerse, Arabische en Indiase klassieke muziek, pop en jazz. Sinds haar kindertijd waren Umm Kulthum, Sayed Darwish, Zakariyah Ahmad, Abdel Wahab, Ziyad Rahbani, de Rahbani broers en in het bijzonder Fairuz muzikale voorbeelden voor Barghouti.[1][3][4]

Barghouti studeerde dwarsfluit in combinatie met westerse klassieke muziek aan het Edward Said Conservatorium in Jeruzalem. Op haar 16e ging ze verder studeren in Bloomington (Indiana) in de Verenigde Staten. Ook deze opleiding was sterk gericht op westerse klassieke muziek. Barghouti merkte dat ze zich meer in jazz en jazz-zang wilde verdiepen. In 2016 maakte ze daarom de overstap naar het Conservatorium van Amsterdam. Hier kon ze jazz studeren en kreeg ze de vrijheid om aan haar eigen projecten te werken en hier haar Arabische wortels in te verwerken. Ze behaalde in Amsterdam een master in jazzmuziek.[1][5][6]

Barghouti ontwikkelde een eigen vocale stijl die ze 'naistrumentation' of 'naistrumenting' noemt. In deze stijl zingt ze zonder woorden en met veel versieringen. Ze combineert hierbij elementen uit vocale jazz (met name scat) en Arabische muziek.[1][3][5] Barghouti zingt en speelt tijdens haar concerten zowel eigen werk als werk van Arabische zangers en componisten als Fairouz, Umm Kulthum, Marcel Khalife, Mohammed Abdel Wahab, Zakariyya Ahmad, Riad al Sunbati en de Rahbani broers.[5][7][8]

Een van de thema's in Barghouti's werk is de Israëlische bezetting van Palestina. In 2022 droeg ze een nummer op aan Shireen Abu Akleh, de Palestijns-Amerikaanse journaliste die in 2022 werd doodgeschoten.[1][2][9]

Ze gaf concerten met onder andere Phion, het Metropole Orkest en het Amsterdams Andalusisch Orkest. NRC schreef over een van Barghouti's concerten met Phion en Aylin Sezer: "De geweldige Palestijnse Barghouti betovert met twee liederen van Wahab (‘Sakan Al-Layl’ en ‘Inta Omry’), sterk begeleid door Phion."[10][5][11][7]

Barghouti gaf concerten in veel landen en steden, waaronder Parijs (Théâtre de la Ville), Londen, New York, Istanbul, Beirut en Caïro.[12][13][14][15][16][17] Ook trad ze op in Podium Klassiek.[18][19] In 2013 trad ze op voor de Verenigde Naties ter gelegenheid van de International Day of Solidarity with the Palestinian People.[6][14] In 2019 ging Barghouti op tournee met het Palestine Youth Orchestra. Ze trad tijdens deze tournee onder andere op in het Koninklijk Concertgebouw. De Volkskrant schreef hierover dat Barghouti "in improvisaties haar ongekend lenige stem deed wenden met aan jazz schurende loopjes."[20][21]

In 2011 werkte Barghouti naast onder andere Rim Banna mee aan het album A Time to Cry - A Lament over Jerusalem. [22][23] In 2021 verzorgde Barghouti de zang op het nummer Sumud van Fresku.[24] In 2023 verzorgde Barghouti de vocalen op Xena van Skrillex.[25]

In 2020 won Barghouti de Young Talent Award van het Koninklijk Concertgebouw.[26]

In 2022 bracht Barghouti haar debuutalbum Nai 1 uit.[2]