Natriumperchloraat

Natriumperchloraat
Algemeen
Molecuulformule	NaClO4
IUPAC-naam	natriumperchloraat
Molmassa	122,4403693 g/mol
SMILES	[O-]Cl(=O)(=O)=O.[Na+]
InChI	1S/ClHO4.Na/c2-1(3,4)5;/h(H,2,3,4,5);/q;+1/p-1
CAS-nummer	7601-89-0
PubChem	522606
Wikidata	Q408491
Beschrijving	Witte kristallen of poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
H-zinnen	H271 - H302
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P220
Hygroscopisch?	ja
Opslag	Gescheiden van brandbare en reducerende stoffen. Goed gesloten.
EG-Index-nummer	017-010-00-6
VN-nummer	1502
ADR-klasse	Gevarenklasse 5.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	2,4994 g/cm³
Smeltpunt	(ontleedt) 480 °C
Oplosbaarheid in water	2090 g/L
Goed oplosbaar in	water, ethanol
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur	orthorombisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Natriumperchloraat (NaClO₄) is het natriumzout van perchloorzuur. De stof komt voor als witte hygroscopische en reukloze kristallen of als poeder. De stof is oplosbaar in water en alcohol.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Natriumperchloraat wordt bereid door middel van een anodische oxidatie onder hoge druk van natriumchloride of natriumchloraat. Hierbij wordt als anode platina (in sommige gevallen ook lood(IV)oxide, mangaan(IV)oxide, magnetiet of kobalt(III)oxide) en als kathode grafiet, staal, nikkel of titanium gebruikt.^[1] De oxidatie verloopt als volgt:

\mathrm {ClO_{3}^{-}\ +\ H_{2}O\ \longrightarrow \ ClO_{4}^{-}\ +\ 2\ H^{+}\ +\ 2\ e^{-}}

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting met vorming van giftige dampen, waaronder chloor en chlooroxiden. Natriumperchloraat is een sterk oxidatiemiddel en reageert met brandbare en reducerende stoffen, waardoor brand- en ontploffingsgevaar kan ontstaan.

De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen.