Natuashish
Plaats in Canada 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| Provincie | Newfoundland en Labrador | ||
| Coördinaten | 55° 55′ NB, 61° 8′ WL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 44,26 km² | ||
| Inwoners (2016) |
936 (21,1 inw./km²) | ||
| Overig | |||
| Netnummer | 709 | ||
| Tijdzone | UTC−4 | ||
| |||
Natuashish is een dorp en indianenreservaat in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador. Het ligt vlak bij de Atlantische kust van Labrador en wordt vrijwel uitsluitend bewoond door Innu.
Geografie
Natuashish is de op een na noordelijkste permanent bewoonde plaats in de provincie, na Nain. Het is ook de enige nederzetting van de Innu aan de Atlantische kust van de regio Labrador; andere noordelijke kustdorpen behoren tot Nunatsiavut, een autonome regio van de Inuitbevolking.
Natuashish is vernoemd naar het gelijknamige meertje waaraan het dorp ligt (Engels: Little Sango Pond). Iets minder dan drie kilometer ten noordoosten van het dorp ligt een zee-inham waar er voor schepen twee aanlegsteigers voorzien zijn.
De plaats ligt 18 km ten westnoordwesten van Davis Inlet. Dat is een op Ukasiksalik Island gelegen spookdorp dat de voorganger van het huidige Natuashish is. De dichtstbij gelegen bewoonde plaats is Hopedale, dat 76 km naar het zuidoosten toe ligt.
Geschiedenis
Voorgeschiedenis
Natuashish werd in 2002 gesticht door de Canadese overheid. Alle Innu van het oostelijker gelegen dorp Davis Inlet werden hervestigd naar de op het vasteland van Labrador gelegen locatie. De hoofdreden hiervoor waren de ernstige sociale problemen in Davis Inlet. De Innu werden in 1967 reeds door de Canadese overheid aangespoord zich in Davis Inlet te vestigen en alzo hun traditionele, nomadische levensstijl te verlaten. Het dorp kende echter sinds het begin mensonwaardige leefomstandigheden, onder andere door veel te kleine woningen en geen toegang tot stromend water. De bevolking had massaal te lijden onder alcoholisme en drugmisbruik (waaronder ook erg jonge kinderen) en de plaats had bij de hoogste zelfmoordcijfers ter wereld.[1]
Nadat details van het leven in Davis Inlet in 1993 de nationale en internationale media bereikten, waaronder beelden van zes jonge kinderen die petroleumdampen inhaleerden en schreeuwden dat ze wilden sterven, werden de eerste plannen gesmeed om een nieuw dorp op te richten op het vasteland van Labrador.[1] 200 miljoen CA$ werd geïnvesteerd in de bouw van Natuashish en in december 2002 kwamen de eerste inwoners toe.
Sinds de stichting
Ondanks de verbeterde materiële leefomstandigheden (grotere huizen, stromend water, betrouwbare verwarming) werd het project voorts als een mislukking beschouwd. Een onderzoek van de Canadian Broadcasting Corporation (CBC) in 2005 wees uit dat de aloude problemen van Davis Inlet, toen reeds omgevormd tot spookdorp, geenszins opgelost waren; ondanks verdere miljoeneninvesteringen van de overheid.[1] Alcohol- en drugmisbruik tierden nog steeds welig en de weinige behandelingen ertegen vonden plaats in een tent. Er was geen ontwenningscentrum voorzien en ook geen safehouse voor vrouwen, ondanks het feit dat meer dan 80% van de vrouwen het slachtoffer was van fysiek huiselijk geweld.[1]
In 2008 stemde het dorpsbestuur zeer nipt voor een totaalverbod op het gebruiken, verkopen en bezitten van alcohol. De grote verdeeldheid bij de inwoners en politici van het dorp lokte in 2010 een referendum over de kwestie uit. Daarin stemde 60 procent ermee in om het alcoholverbod te behouden.[2]
Ook in de jaren na het verbod bleef het gebruik van onder andere alcohol, marijuana en cocaïne problematisch; onder meer door gebrek aan controle op de luchthaven. Zo pleegden enkel in de eerste helft van 2017 twee minderjarigen zelfmoord en geraakten drie andere tieners zwaargewond bij het afbranden van twee verschillende leegstaande panden waarin petroleumdampen geïnhaleerd werden.[3]
Transport
Natuashish is een outport, aangezien er geen wegen zijn die naar het kustdorp leiden. Het dorp is in de warme maanden bereikbaar via een veerboot die wekelijks de verbinding maakt met enerzijds Nain (133 km; vijfenhalf uur) en anderzijds Hopedale (102 km; vierenhalf uur).[4] Vanuit Hopedale vaart de veerboot na een stop van zo'n twee uur verder richting zuidelijker gelegen kustgemeenschappen.
Natuashish is het jaar rond ook te bereiken via Natuashish Airport. De luchtvaartmaatschappij PAL Airlines doet van daaruit zes bestemmingen aan (allemaal binnen Labrador).
Demografie
Vóór de hervestiging van de inwoners van Davis Inlet in 2002, was de locatie van het huidige Natuashish een onbewoonde plek. Bij eerstvolgende volkstelling (2006) werd een bevolkingsomvang van 706 vastgesteld. Tien jaar later was het inwoneraantal gestegen tot 936 (+32,6%).[5] Zo'n 47% van de bevolking is er jonger dan 20 jaar, een percentage dat bijna 2,5 maal hoger ligt dan het provinciaal gemiddeld.[5]
| Jaar | Aantal inwoners | Verschil | Referentie |
|---|---|---|---|
| 2001 | 0 | – | [6] |
| 2006 | 706 |  ∞ % |
[6] |
| 2011 | 931 | +31,9% |
[5] |
| 2016 | 936 | +0,5% |
[5] |
Referenties
- ↑ a b c d (en) CBC News Online, 'The Innu of Labrador: From Davis Inlet to Natuashish', 14 februari 2005. Gearchiveerd op 14 oktober 2012. Geraadpleegd op 29 december 2019.
- ↑ (en) CBC News - Newfoundland and Labrador, 'Natuashish votes to keep alcohol ban', 26 maart 2010. Gearchiveerd op 28 maart 2010. Geraadpleegd op 29 december 2019.
- ↑ CBC Newfoundland and Labrador, '"Killing our youth": Natuashish leaders call for crackdown on bootlegging', 20 juni 2017. Geraadpleegd op 29 december 2019.
- ↑ (en) Newfoundland and Labrador Transportation and Works, 'Goose Bay - Rigolet - Ports North To Nain', 2019. Geraadpleegd op 29 december 2019.
- ↑ a b c d (en) Statistics Canada, 'Census Profile, 2016 Census. Natuashish 2, Indian reserve (Census subdivision), Newfoundland and Labrador (Province)'.
- ↑ a b (en) Statistics Canada, '2006 Community Profiles. Natuashish 2, Newfoundland and Labrador (Indian Reserve)'.