Ned Bulatović

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ned Bulatović
Ned Bulatović in 1966
Persoonlijke informatie
Volledige naam Nedeljko Bulatović
Geboortedatum 19 april 1939
Geboorteplaats Peć, Joegoslavië
Overlijdensdatum 11 mei 2023
Overlijdensplaats Hasselt, België
Positie Middenvelder
Senioren
Seizoen Club W (G)
1957–1963
1963
1963–1964
1964–1965
1965–1967
1966–1967 1967–1968
1968–1969
1970
1971–1973
Vlag van Servië FK Vojvodina
Vlag van Australië SSC Yugal
Vlag van Oostenrijk Austria Klagenfurt
Vlag van Nederland Enschedese Boys
Vlag van Nederland FC Twente
Vlag van Nederland NEC Nijmegen
Vlag van Nederland RKSV Sittardia
Vlag van Nederland Fortuna SC
Vlag van Australië Sydney Croatia
Vlag van België KSK Tongeren




12(0)
30(4)
9(0)
21(1)

30(1)
Getrainde teams
1971–1973
1973–1974
1974–1975
1975–1976
1979–1981
1982–1984
1984–1986
1986–1987
1988
1989–1990
Vlag van België KSK Tongeren
Vlag van België Standard Luik
Vlag van Nederland Vitesse
Vlag van België Tilleur FC
Vlag van België KV Mechelen
Vlag van België KV Oostende
Vlag van België KFC Winterslag
Vlag van Gabon Gabon
Vlag van België Eendracht Aalst
Vlag van België Sint-Niklase SK
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Nedeljko ("Ned") Bulatović (Peć, 19 april 1939Hasselt, 11 mei 2023) was een Joegoslavisch voetballer en voetbalcoach.

Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bulatović voetbalde in eigen land voor FK Vojvodina. Hij kwam in 1963 kortstondig uit voor SSC Yugal in Sydney, Australië en verkaste vervolgens naar Austria Klagenfurt in Oostenrijk.[1]

In 1964 werd hij ingelijfd door Enschedese Boys, dat uitkwam in de Eerste divisie in Nederland. Bij de Enschedese Boys was de Joegoslavische trainer Janoš Jovanović al actief en gelijktijdig werd ook zijn landgenoot Novak Roganovic aangetrokken.[2] Na de fusie van Enschedese Boys met Sportclub Enschede tot FC Twente was Bulatović de enige speler van de Enschedese Boys die aan het begin van het seizoen in de basisopstelling van de fusieclub stond. In de loop van het seizoen belandde hij echter op de reservebank en in 1966 verkaste hij op huurbasis naar N.E.C. Toen hij in april 1967 in onmin raakte met de club nadat hij een keer als reserve was opgesteld, werd hij tot het einde van het seizoen geschorst. Hierna speelde hij nog voor Sittardia en de daaruit voortgekomen fusieclub Fortuna SC. In 1973 sloot hij zijn voetballoopbaan af bij KSK Tongeren.

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bulatović begon zijn trainerscarrière bij KSK Tongeren, waar hij twee jaar lang speler-trainer was. Vanaf december 1973 was Bulatović een half jaar trainer van Standard Luik, als opvolger van zijn landgenoot Vlatko Marković. In juli 1974 werd hij aangesteld als trainer van eerstedivisionist Vitesse, als opvolger van Frans de Munck. Omdat hij als trainer geen A-licentie had, kreeg hij aanvankelijk geen toestemming van de KNVB. Onder supervisie van technisch directeur Jan de Bouter mocht Bulatović alsnog aan de slag. Met Vitesse plaatste hij zich voor de nacompetitie voor promotie naar de Eredivisie maar eindigde daarin als laatste. Wegens onenigheid met het clubbestuur nam hij in september 1975 ontslag.[3][4] Hij keerde terug naar België, waar hij in december 1975 in dienst trad bij Tilleur FC. In de jaren tachtig was hij nog twee jaar in dienst van KV Oostende in België.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Ned Bulatović was getrouwd met een Nederlandse vrouw en heeft een zoon. Hij woonde jarenlang in België, waar hij in 2023 op 84-jarige leeftijd overleed.[5]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]